Nie jest nas niewielu, którzy tak myślą miasta nie są stworzone dla dzieci, przynajmniej w zakresie możliwości poruszania się: nierzadko ponosimy konsekwencje dużego ruchu, inwazji samochodów na miejsca, które powinny być przeznaczone dla pieszych, oraz (oczywiście) unikania związanego z tym ryzyka, że wiele razy zamienia się w stresujące sytuacje, starając się nie narażać dzieci.
Ograniczenia fizyczne i psychiczne, które zmieniają dzieci w ryzykownych pieszych, są przezwyciężane wraz ze wzrostem. W wieku od siedmiu do dziewięciu lat są w stanie nauczyć się, pamiętać i egzekwować zasady bezpieczeństwa pieszych z pewną skutecznościąOsiągnięcie tego punktu byłoby jednak trudne bez wskazówek rodziców i nauczycieli. Przypomnijmy w tym miejscu, że grupa wiekowa w wieku od pięciu do dziewięciu lat jest najbardziej narażona na wypadki drogowe.
Według Argentyńskiego Towarzystwa Pediatrycznego dzieci nie są małymi dorosłymi, posiadającymi własne cechy odróżniające.
Oprócz mówienia o zagrożeniach, weźmiemy również pod uwagę, że miasta stały się wrogimi, niepewnymi i szalonymi miejscami, szczególnie dla dzieci. Dzieci chodzą coraz mniej i idą do szkoły samochodem lub transportem, kiedy wcześniej miały możliwość chodzenia. Zagraża to ich zdrowiu fizycznemu, ponieważ w znacznym stopniu przyczynia się do siedzącego trybu życia i otyłości, pozbawia ich prawa do zabawy na zewnątrz i udostępniania przestrzeni publicznej.
Jakie cechy odróżniają dzieci od dorosłych jako pieszych?
Dzieci nie są małymi dorosłymi i należy o tym pamiętać własne cechy: nie rozumieją języka ani symboliki drogi, mają trudności z odróżnieniem prawa od lewej. Nie są też w stanie zwracać uwagi na wiele bodźców ruchu drogowego: przekraczać wyznaczone linie, odpowiednio patrzeć na sygnalizację świetlną, obliczać prędkość, słuchać i interpretować odgłosy ruchu drogowego oraz obliczać szybkość przejazdu przez ulicę.
Z drugiej strony mają tendencję do magicznego myślenia: nie mają pojęcia o niebezpieczeństwie i śmierci i często naśladują fikcyjnych superbohaterów. Są zwinni, niespokojni, szybcy i często poruszają się nieprzewidywalnie, szukają piłki, która wyszła na ulicę, aby wspomnieć o bardzo częstym przykładzie
Zalecenia dla rodzin i nauczycieli, aby ćwiczyć jako odpowiedzialne przewodniki dla dzieci:
Dzieci poniżej siódmego roku życia muszą być pod opieką, a zwłaszcza te poniżej 4 roku życia muszą być trzymane za rękę.
Dzieci mają tendencję do naśladować dorosłychDlatego ważne jest, aby edukować poprzez przykład.
Kiedy nie możesz chodzić po chodniku w celu naprawy, budowy lub źle zaparkowanego pojazdu, nie wahaj się wrócić do rogu i przejść ścieżką dla pieszych, korzystając z przeciwnego chodnika.
W odniesieniu do wyjść z pojazdów większość parkingów z publicznymi miejscami parkingowymi ma sygnały świetlne; Problem pojawia się w garażach prywatnych domów, których (wiele razy) brakuje, dlatego będziemy zwracać uwagę na tę okoliczność. Będziemy również edukować dzieci, aby zauważały inne oczywiste sygnały (automatyczny ruch bramy lub odgłos wychodzących samochodów).
On przechodzenie przez ulice Musi to być zrobione za pomocą zebry. Jeśli są światła drogowe, musisz postępować zgodnie z ich wskazówkami, a jeśli miejsce ma chodniki, nie zawahamy się z nich skorzystać.
Przechodząc przez ulicę z dzieckiem w ramionach lub w wózku i innym dzieckiem trzymającym się za ręce, musimy się skupić i mieć dobrą zdolność fizyczną do stawienia czoła możliwym sytuacjom awaryjnym. Dlatego to szczególne zadanie nie powinno być wykonywane przez osoby starsze lub młodzież. Nie należy też opuszczać wózka na ulicę, dopóki przejście nie zostanie włączone.
- Na obszarach wiejskich lub pół-wiejskich zmuszeni jesteśmy z powodu braku ścieżek do chodzenia po chodniku, który jest daleki od ideału.
Jeśli nie ma innej możliwości, obieg w takich okolicznościach należy zawsze wykonać w przeciwnym kierunku do ruchu i dnia, co pozwoli Ci zobaczyć z wyprzedzeniem dowolny pojazd. Kiedy zbliża się pojazd, dorośli powinni zostać umieszczeni z dziećmi na skraju ulicy lub drogi, a nawet, jeśli to możliwe, poza nim.
- Zastosowanie słuchawek do chodzenia lub biegania zmniejsza odbiór każdego sygnału dźwiękowego i przyczynia się do dekoncentracji. Jego użycie powinno być ograniczone do parków, placów lub spacerów.
Bardzo ważne jest przemyślenie nowej kultury obywatelskiej, najbardziej szanujący wszystkich mieszkańców, a zwłaszcza osoby najbardziej podatne na zagrożenia: zdemokratyzuj ruch drogowy, zrób to dla wszystkich, odzyskaj prawo do chodzenia pieszo, myśl o pieszych i chroń je, ogranicz korzystanie z transportu samochodowego na niektórych obszarach oraz zwiększ przestrzeń publiczną dla obywateli pieszo (podkomitet ds. zapobiegania urazom, Argentine Society of Pediatrics)
