Zapłodnienie (IVF) to technika stosowana przez wiele par, które chcą spełnić marzenie o byciu rodzicami. Dzięki tej technice stworzonej przez Roberta Edwardsa prawie 40 lat temu na świecie urodziło się ponad cztery miliony dzieci.
Polega na pobraniu nasienia do zapłodnienia dojrzałej komórki jajowej poza ciałem kobiety, przy użyciu technik laboratoryjnych. Po uzyskaniu zarodków są one przenoszone bezpośrednio do macicy w celu zajścia w ciążę. Ale… Co dzieje się z zarodkami, które nie są przenoszone? Niedawno pojawiła się możliwość, która odnosi duży sukces w Stanach Zjednoczonych, zwłaszcza wśród ludności chrześcijańskiej, to adopcja. Dlaczego nie przyjąć embrionów, które mają zostać odrzucone? Zrobiłbyś to?
„Uratuj życie”
Gdy para decyduje się na rozpoczęcie leczenia, należy ocenić wiele kwestii. Wśród nich koszt ekonomiczny, ale także emocjonalny, ponieważ może to być długi i wyczerpujący proces. Ale wiele par, zwłaszcza wierzeń chrześcijańskich, również bierze pod uwagę ważny problem moralny.
Wierzą, że istnieje życie od momentu zapłodnienia, dlatego zarodki pochodzące z technik zapłodnienia in vitro, które pozostają zamrożone (ponad 600 000 w samych Stanach Zjednoczonych), są życiem, które ma nadzieję, że kiedyś zostaną „wykorzystane” przez ich rodziców. Ale co się stanie, jeśli rodzice ich nie użyją?
Jeden na dziesięć przechowywanych zarodków jest dostępny do adopcji. Narodowe Centrum Dawstwa Zarodków (NEDC) to organ, który zbiera zarodki, które nie są wykorzystywane po procesie IVF.
Zastanawiając się, jaką metodą zastosować ten dylemat: zmierzyć się z nowym procesem zapłodnienia in vitro, który z kolei wygeneruje więcej zarodków, których nie można użyć lub adoptuj zamrożone zarodki? Wielu decyduje się na „uratowanie życia”, ponieważ uważają, że nie są tylko parą komórek razem, ale że są życiem ludzkim.
„Jak je zniszczyć lub pozostawić w kriokonserwacji na zawsze” - pytają Andy i Shannon Weber, para z Alabamy, która miała dwoje dzieci, w wieku 8 i 5 lat, i chciała oddać swoje pozostałe zarodki.
Nowożeńcy i hetero
Biorąc pod uwagę pochodzenie religijne związane z adopcją zarodków w tym kraju, nie pozwalają one na adopcję życia. Zwłaszcza w chrześcijańskich klinikach od przyszłych rodziców wymaga się małżeństwa i heteroseksualności, aby uzyskać dostęp do leczenia. Nie pozwalają samotnym matkom ani gejom.
Z drugiej strony, na przykład w Wielkiej Brytanii prawo wymaga, aby kliniki traktowały swoich pacjentów jednakowo, bez względu na rasę, seksualność i religię. Jak oceniasz opcję przyjmowania zarodków pozostałych po procesach zapłodnienia in vitro? Zrobiłbyś to?
