Po urodzeniu dziecka pępowina zostaje odcięta, macica jest znacznie pusta i ulega wycofaniu w celu dostosowania do jej niższej zawartości. Powoduje to strefę wstawienia pliku łożysko, ułatwiając jego oderwanie, a następnie wydalenie, wraz z membranami i resztkami rdzenia. Ta faza odłączenia i wydalenia nazywa się „narodzinami”.
Po odejściu dziecka i podczas pierwszej opieki nad piersią matki skurcze macicy powracają, aby wydalić łożysko, błony i resztę rdzenia, co kończy się dostawa
W tej fazie porodu nie jest konieczne uciekanie się do zewnętrznego czynnika pomocy, po prostu musisz utrzymać ciało w spoczynku, co nie będzie trudne po wysiłku i kiedy w końcu będziemy z naszym dzieckiem.
Skurcze, które na tym etapie są nie tylko bolesne, zrobią resztę, a od 5 minut do 1 godziny po urodzeniu dziecko umieści łożysko. Przechodzi to do dolnego segmentu macicy i pochwy, które można usunąć. Po wydaleniu łożyska lekarz zatroszczy się o zszycie każdej łzy lub nacięcia krocza, jeśli zostało to wykonane.
Jeśli matka urodziła ze znieczuleniem zewnątrzoponowym, ledwo zauważy dyskomfort. W przeciwnym razie odczujesz ból podobny do tego z okresu dylatacji, ale mniej intensywny i trwały.
Na tym etapie uczucia matki Mogą być bardzo różnorodne, ale ogólnie zmęczenie i ból ustępują miejsca radości z posiadania dziecka z nami. Głód, pragnienie, dreszcze, drżenie, niecierpliwość, relaksacja, lęk ... każda matka opisuje te chwile w inny sposób, ale prawdopodobnie zgadzają się, że wszystkie poprzednie cierpienia zostały zapomniane.
Idealnie byłoby, gdyby matka miała możliwość nawiązania pierwszych więzi z dzieckiem dzięki bezpośredniemu kontaktowi i możliwie jak najbardziej intymnemu i zrelaksowanemu otoczeniu.
Po sprawdzeniu, czy macica dobrze się skurczyła i nie krwawi nadmiernie, personel szpitalny czyści i dezynfekuje obszar narządów płciowych matki. Następnie przenoszą ją do jej pokoju lub do pokoju obserwacyjnego, jeśli poddano ją znieczuleniu.
