Nasze doświadczenia

Rok po roku, wraz z początkiem września, pojawiają się dowcipy, żarty i memy związane z powrotem do szkoły, a także kompozycje fotograficzne, w których matki i ojcowie pokazują swoje szczęście i wyzwolenie przed powrotem do klas swoich dzieci. Ale to samo nie dzieje się we wszystkich rodzinach.

Pewnego dnia odwiedziłem przyjaciela, który po raz drugi był matką. Z jej dzieckiem wszystko szło idealnie, ale powiedziała mi, że bardzo ją bolały komentarze, które otrzymywała od otaczających ją osób, dotyczące jej najstarszego syna. Niestety wiele rzeczy, które wyznałem, były mi znane i założę się, że dotyczą one także dużej liczby rodziców w tej samej sytuacji.

Mam tylko jedną siostrę. A poza tym mniejszy ode mnie. Dwie okoliczności, które były w stanie wpłynąć na mnie tak bardzo (lub nie), że cię kocham. I nie zawsze tak było: zdaję sobie sprawę, że byłem zazdrosny o ciebie, kiedy byliśmy dwójką bachorów, i być może pomysł „dlaczego musiało się to narodzić z tym, jak dobrze byłem sam z całym tym rozpieszczaniem dla mnie?”

Kiedy stajemy się rodzicami po raz pierwszy, nasz świat zaczyna się obracać wokół tego małego dziecka, które wypełnia wszystko i którego narodziny są prawdziwą rewolucją w naszym życiu, ponieważ wraz z przybyciem na świat rodzą się również rodzice. Wraz z przybyciem drugiego dziecka jesteśmy bardziej pewni siebie i zrelaksowani, ponieważ bez wątpienia doświadczenie jest stopniem.

Kilka dni temu czytałem debatę na portalach społecznościowych o niewidzialnej pracy matek; których nikt nie widzi i ma bardzo małą wartość, ale która wyczerpuje się i nosi jak nikt inny. Ponadto, i chociaż jest to niezbędna praca na co dzień w rodzinie, czujesz, że nikt nie jest tego świadomy i może stać się naprawdę frustrujący.

Być może nie masz tylu zdjęć, co twoja siostra, ani nie jest dokładny moment, kiedy twój pierwszy ząb wyszedł w jakimkolwiek notatniku dla dzieci, ale zapadł on w pamięć i w moim sercu twoją piękną twarz, jak tylko się urodzisz i Każdy dzień twojego życia ze mną. Bez prezentu twojej firmy moja historia nie miałaby sensu.

Dzisiaj zamykamy lipiec i od jutra święta zaczynają się dla wielu rodzin. Ludzie witają się z większą radością i rozmawiają o miejscu na wakacje. Ale ponieważ nie wszyscy lubią Święta Bożego Narodzenia, nie wszyscy są szczęśliwi latem. I musisz to uszanować. W moim przypadku, na przykład, kiedy nadchodzi upał, nie mogę nie wspomnieć o roku, w którym zmarł mój mąż, ojciec moich dzieci, przyjaciel i partner.

Ocena i komentowanie macierzyństwa innych jest niestety bardzo powszechną praktyką. Niejednokrotnie powtarzaliśmy nieprzyjemne frazy lub niewłaściwe komentarze, które czasem musimy usłyszeć od rodziców o wychowaniu naszych dzieci. A wśród tych nieprzyjemnych komentarzy znajdujemy tych, którzy często przyjmują matki i ojców jednego dziecka.

Bycie samotną matką z wyboru jest opcją rodzinną, dla której wybiera się coraz więcej kobiet, jednak dla wielu z nas pozostaje to wielką niewiadomą. Jak podejmiesz taką decyzję? Jak hodujesz sam? Aby rozbić mity i pomóc nam poznać tę opcję rodzinną, dwie kobiety opowiadają nam o swoim doświadczeniu jako samotnej matki z wyboru.

Dzień, w którym zauważyłem czułość, z jaką spojrzał na mnie mój ojciec, był dniem, w którym wiedziałem, że chciałbym mieć dzieci. Że też chciałem tak wyglądać. To, czego nie miałem - ani nie mam - niczego jasnego, to to, czy ten wygląd spocznie na kilku małych dzieciach, czy na jednym. Ale ponieważ był to problem dla mojego przyszłego ja, a moja żona miała takie same wątpliwości jak ja, zaczęliśmy od początku, to znaczy od pierwszego i „wtedy zobaczymy”.

Odkąd byłam matką, miałam wiele nowych lekcji i lekcji, które przeżywasz tylko, dopóki nie będziesz mieć dzieci. Poza tym dużo myślałem o niektórych rzeczach w życiu, które nie przywiązywałem dużej wagi lub nie zwracałem na nie szczególnej uwagi. Kiedy piszę, badam i dzielę się macierzyństwem, przez większość czasu myślę o sobie jako o „matce”.

Stopniowo dochodzę do wniosku, że w domu nie będzie już dzieci. Udało mi się spełnić moje marzenie o byciu matką dużej rodziny i chociaż gdybym mógł, nie zawahałbym się mieć kolejnego dziecka dawno temu, czuję, że wkroczyliśmy w nowy etap życia, z którym mamy do czynienia z wielkim entuzjazmem.

Dzieci sprawiają, że żyjemy niesamowitymi chwilami szczęścia, a ich spontaniczność powoduje niesamowitą zabawę i trudne sytuacje do zapomnienia. Ale bądźmy szczerzy, ile razy zdarza się nam coś przeciwnego? I jest wiele codziennych momentów, w których rodzice żyją i nie są odpowiednie dla serca.

Przed zostaniem matką nigdy nie miałem wyidealizowanego obrazu macierzyństwa. W rzeczywistości nie pamiętam, żebym miał jakieś oczekiwania. Po prostu marzyłem o byciu mamą i dawaniu z siebie wszystkiego, bez celów i modeli, na które można by spojrzeć; Po prostu podążam za swoim instynktem. To było ponad dziesięć lat temu.

Na pewno wszyscy pamiętamy niektóre frazy, które nasze matki lub ojcowie powiedzieli nam jako dzieci i których nienawidziliśmy. Albo z powodu jego soniki, częstotliwości, z jaką ich słuchaliśmy, albo dlatego, że czuliśmy, że nasze złudzenia zostały natychmiast przełamane. Przed byciem matką przysięgałem sobie, że kiedy będę miał dzieci, nigdy ich nie powtórzę, ale jak skomplikowane jest nie wpaść w zaklęcie wielu z nich!

Begoña Villacís, rzeczniczka Obywateli w Radzie Miasta Madrytu i na pewno kolejny kandydat na burmistrza tej gminy na Partię Pomarańczową (choć wciąż brakuje potwierdzenia), ogłosił na konferencji prasowej, że jest w ciąży po raz trzeci. Ma 41 lat i jest już matką dwóch dziewczynek, 12 i 13 lat.

Jedną z rzeczy, które najbardziej lubię w dzieciach, jest ich zdolność do zdumienia i dostrzegania piękna we wszystkim. Niestety z czasem tracimy tę piękną i czystą jakość, ale wspaniale jest widzieć, jak podziwiają wszystko wokół siebie swoim niewinnym spojrzeniem. Wśród wielu „manii” jest jeden, który sprawia, że ​​jestem szczególnie zabawny i wtedy dzielą się ze mną tym niesamowitym przedmiotem, który właśnie znaleźli, lub dają mi coś i proszą, żebym „zachował to na zawsze”.

Kiedy zaczynamy tworzyć własną rodzinę, łącząc się z partnerem i zaczynając mieć dzieci, z pewnością wszyscy oczekujemy lub myślimy, że zawsze będziemy razem. Ale czasami rzeczy nie potoczyły się w ten sposób, a te relacje kończą się separacją lub rozwodem. Jako kobieta i matka, które przeżyły to doświadczenie, dzisiaj pragnę poświęcić kilka słów wsparcia rozwiedzionym matkom, aby wiedziały, że nie są same i wszystko będzie lepiej.

W świetle, które tylko rzuca czas, dyskusje, które prowadziłem z moim partnerem przed byciem ojcem, wydają się teraz niezwykle banalne. Że jeśli pozostaniemy bardziej z przyjaciółmi niż z moimi, że jeśli nie zabierzesz mnie do romantycznych miejsc, że jeśli chcę iść na plażę, a ty na górę ... Błogosławiony problem!

To nie jest temat: przybycie dziecka zmienia wszystko. Zmienia nawet nasz sposób patrzenia na świat, a dzięki nim zaczynamy doceniać niekończące się szczegóły, które wcześniej były niezauważane na naszych oczach. Dzisiaj chciałbym podzielić się z wami tymi rzeczami, których przed byciem matką nie doceniałem z taką samą intensywnością, jak teraz.