Małe dzieci często noszą stosunkowo źle, ponieważ zmęczyły się i nudziły w tych porach roku, w których muszą iść w rytm ustalony przez rodziców lub bezpośrednio w społeczeństwie. W tych czasach, kiedy mają mało wolnego czasu, nie może swobodnie biegać, stymulować, rozwijać swojej kreatywności i spalać energii, w efekcie wybuchają na różne sposoby iz różnych powodów, często bez zbyt wielu relacji ze sobą: że nagle wszystko wydaje się nie tak, a kiedy powiedzieli tak wczoraj, dziś mówią nie.
To prawdopodobnie stało się kilka dni temu księżniczka Charlotte, dwa lata, który miał mały napad złości, gdy był w towarzystwie matki i ojca, Cambridge Dukesi ze swoim bratem Jerzym, 4 lata.
Ale uwaga, to nie jest wiadomość ... to, co przykuwa naszą uwagę, to kompletny film, w którym jest obserwowany jak rodzice dziewczynki radzą sobie w różnych sytuacjach, w jaki sposób uczą swoje dwoje dzieci powitania każdej osoby, którą przechodzą, i, w skrócie, w jaki sposób osiągają poziom małych dzieci, aby uczynić je uczestnikami życia w społeczeństwie.
Mały napad złości przed wejściem na pokład helikoptera
Film trwa około 6 minut i zaczyna się wraz z rodziną, ręka w rękę, idącą w kierunku helikoptera. Catalina de Cambridge pozostaje trochę w tyle ze swoją córką Charlotte, a zatem korzysta z okazji, aby wyjaśnić trochę, co zamierzają zrobić. Nawet nie myśląc, że twoja suknia może dotknąć ziemi, Pochyla się, aby nadrobić zaległości i porozmawiać z nim, patrząc mu w oczy na tym samym poziomie.
Potem pozdrawiają operatora (być może jest pilotem, nie uczę się w tych sprawach) i zachęca również syna, aby się przywitał; Potem robi to samo z dziewczyną, która już wykazuje oznaki zmęczenia.
Najwyraźniej jest to wizyta, w której pokazują niektóre helikoptery, więc idą w jedną stronę i zjeżdżają z drugiej (wyobrażam sobie, że w schematach 2-letniej dziewczynki nie ma to sensu i może pogorszyć sytuację). Jego matka, świadoma, bierze ją w ramiona aby kontynuować rozmowę z nią na tym samym poziomie.
Zbliżają się do nowego helikoptera i zaczynają od nowa. Pokazują jej, dziewczynka wspina się, wysiada i wraca w ramiona matki. Dają im coś, co wygląda jak akta prześcieradeł (wycinane? Malować?), A kiedy je bierzesz, mówi (dziewczyna), że jest zmęczona tą historią.
Jak mówimy, to tylko trochę napad złości, „masz już dość chodzenia z jednego miejsca do drugiego”, ale niewiarygodne jest to, że przez cały czas była tam matka, włączając ją w swoje działania i starając się wyjaśnić co dzieje się w każdej chwili, sprawiając, że towarzyszy mu uczucie.
Być może jest wielu, którzy nadal myślą, że nie demonstrują niczego z innego świata. Jeśli to twoja sprawa, gratulacje: masz jasność co do potrzeb małych dzieci i rozumiesz powody, dla których mają napady złości, i jak się zachować.
Jeśli zamiast tego nie widzisz tego jasno, jeśli nie będziesz się tak zachowywał, po prostu wyjaśnij, jaka jest różnica w nurcie edukacyjnym „przez całe życie”. Catalina mogłaby zignorować ją w jego napadzie złości, jak sugerują niektórzy „eksperci”, lub po zrobieniu tego, co zrobili nam rodzice „kiedy wrócimy do domu, dowiesz się” lub „dziś wieczorem zabrakło Ci deseru”. Lub nawet uderzyć się w policzek w tyłek, aby poinformować go, że „można się tak zachowywać”.
Mogłem zrobić wiele rzeczy, ale postanowiłem o tym wiedzieć To nie jest zabawa dla małej dziewczynki, ale w tym czasie nadszedł czas, aby zrobić to jako rodzina (dzieci muszą również odkryć i zrozumieć, że często musisz robić rzeczy, których nie chcesz, jak ten), i wybrał za oferowanie najlepszej wersji (matki).
Nie po raz pierwszy o nich rozmawialiśmy
Na przykład skomentowaliśmy to rok temu metoda Montessori To rozprzestrzeniało się w wielu miejscach, częściowo dlatego, że książęta Cambridge podążali za tym stylem edukacji z pierwszym dzieckiem.
Ponadto mówimy ci, co jest aktywnym słuchaniem, co jest sposobem na nazwanie tego, co robi para: kucnij, kiedy tylko możesz zarówno słuchać, jak i rozmawiać z dzieckiem, zapytać go, co czuje, co zrobił, dlaczego ... i zaoferować nasze zrozumienie oraz, w razie potrzeby, alternatywy, rozwiązania, pomysły itp. Coś, co jest bardzo przydatne i ważne dla spraw, aby dziecko poczuło, że jest brane pod uwagęi ceniony jest ten, który komunikuje się z innymi i ten, który szuka możliwych rozwiązań ich problemów.
