W tej chwili zwracam uwagę na dziecinne zachowanie: nuda u dzieci. Tak, wydaje się niewiarygodne, że dzieci mogą się nudzić. Mają dużo zabawek, a jednak nie znajdują co robić. Pamiętam, że w dzieciństwie miałem dużo wolnego czasu, a jednak się nie nudziłem. Mogłem grać i wyobrażać sobie przygody wraz z przyjaciółmi; i myśląc o tym, uderza mnie wątpliwość: dlaczego dzieci się nudzą?
W czasach, gdy rodziny biegają, poświęcają się pracy, z którą dzieci są również przywiązane do kalendarza rodziców: oprócz chodzenia do szkoły uczęszczają na zajęcia pozalekcyjne, rysunek, muzykę, sport ... i na pozostałe godziny, które zostały Telewizja, komputery i gry wideo. Rezultat: są zawsze kierowani, przyjmując rozkazy od osoby dorosłej, która mówi im, co grać, co robić, jak i ile.
Kiedy się nudzisz, chcesz to zrobić, decydujesz się podjąć działanie, aby wyjść ze stanu nudy. I jest to rzecz, której uczy się w życiu. Jeśli zawsze planujemy zajęcia, które powinny wykonywać nasze dzieci, jak nauczą się odtwarzać te ciche i wolne godziny, które muszą wymyślić grę, aktywność? Musisz zapomnieć o programie, dzień bez niego jest dniem pełnym możliwości. Mój syn jest czasem w domu, nie znajdując, co robić, pokazuję mu wszystkie opcje gry w domu, a wśród nich jest gra w kota: robię mu jaskinię z kocem i maluję kocie wąsy. Tam godzinami gra. Robię to, aby pokazać wam, że wszystko służy do zabawy, że w domu są kąty, które zamieniają się w tajne, zabawne miejsca i tylko dla dzieci. Czasami Lucas z własnej inicjatywy gra w szafie w autobusie.
Prawdą jest również to, że dzieci potrzebują czasu, aby przebywać z rodzicami, ale z drugiej strony muszą nauczyć się, że rodzice mają swoje obowiązki i swoje hobby w domu. Zdarza się to często tylko dzieciom i zgodnie ze zdrowym rozsądkiem zrozumiałem, że najlepszą zabawką dla naszego dziecka jest kolejne dziecko. Grupa dzieci prawie się nie nudzi. Stają się zwierzętami, odkrywcami, budowniczymi, astronautami, lekarzami ... Kiedy przyjaciele Lucasa przychodzą się bawić w domu, bawią się nawzajem. Moment, w którym jestem osobno, pozwalając twojej wyobraźni latać. Śmiechy, krzyki, wyścigi, a nawet walki między nimi są niezrównaną przyjemnością.
Z książki „Głos dzieci” Katriny Kenison (która zmusiła mnie do napisania tego postu) wyodrębniłam stary przepis rodzinny, który autor recenzuje:
„Przepis na przygotowanie dzieci”
- 1 trawiaste pole
- Kilka psów i szczeniąt (jeśli to możliwe)
- Piasek i kamyki
- ½ tuzin dzieci
- 1 strumień
Przygotowanie:
Wlej dzieci i psy na pole, pozwól im się dobrze wymieszać.
Wlej kamyki nad strumień, aż będą lekko błyszczące.
Kiedy dzieci przybierają ładny prażony kolor, schłodź je w wannie z ciepłą wodą.
Po wysuszeniu podawaj je z mlekiem i świeżo upieczonym piernikiem.
