Od tego czasu minęły lata powrót pępowiny w szyi płodu, zwany także okrągłym sznurem, jest uważany za poważne powikłanie w ciąży.
Często wiąże się to z cierpieniem płodu, a nawet przyczynia się do pewnych komplikacji podczas porodu („no, oczywiście, że nastąpił powrót pępowiny”), które tak naprawdę zależą od innych czynników.
Dlatego warto zapytać: czy jest to zjawisko tak niebezpieczne, jak zawsze nam mówiono?
Pępowina ma średnią długość około 55 cm. Oznacza to, że jest wystarczająco długi, aby „związać” się z płodem. Może być owinięty w dowolną część ciała, szczególnie w szyję, ręce, nogi lub tułów płodu. W wielu przypadkach zwrot pozostaje do momentu porodu, ale w wielu innych przypadkach, przy pewnym geście dziecka, sznurek jest rozwijany.
Powodem tego zjawiska jest to, że sznur jest nieco dłuższy niż zwykle lub że jest więcej płynu owodniowego, a zatem więcej wolnej przestrzeni.
Chociaż może się to wydawać rzadkim wydarzeniem, prawdą jest, że szacuje się, że 30-40% dzieci ma sznur.
Wykrywanie odbywa się za pomocą ultradźwięków, chociaż szacuje się duży odsetek (ponad 30%) zarówno wyników fałszywie dodatnich, jak i fałszywie ujemnych oraz Wiele razy nie jest wykrywany do momentu dostawy, widząc sznur owinięty wokół szyi.
Teraz odpowiedzmy na pytanie: Czy to jest tak niebezpieczne, jak zawsze nam mówiono?
W większości przypadków powrót pępowiny w szyję płodu nie powoduje żadnych problemów. Dziecko może urodzić się pochwowo, a rozwiązanie na plecach polega na włożeniu palca między szyję i sznur, aby cofnąć okrąg, gdy dziecko wychodzi.
Możliwe, że sznur jest ciasny, a pętla jest dopasowana do szyi. Sposób działania jest dokładnie taki sam, zwolnij okrążenie w momencie dostawy. Jeśli w niektórych (rzadkich) przypadkach nie można tego zrobić, ponieważ sznur jest za krótki, sznur można ścisnąć i przeciąć, zanim dziecko odejdzie.
Często pewne problemy lub lęki są związane podczas dylatacji na skręcie rdzenia („Ach, miałem zmianę rytmu serca, ponieważ miał on powrót sznura, który nie był widoczny”), które są często podawane z innych powodów, takich jak stosowanie syntetycznej oksytocyny w celu przyspieszenia porodu, który powoduje częstsze skurcze, dłuższego trwania i siły działania, których wiele dzieci nie toleruje dobrze, przyjmuje postawę litotomii, która również nie jest najbardziej odpowiednia do porodu itp.
Innym razem, jeśli smycz jest tak ciasna, że naciska tętnice szyjne (bardzo, bardzo ciasno, co jest dość dziwne), może powodować bradykardię u dziecka i należałoby ocenić, czy występuje niepokój płodu wybrać sposób kontynuowania dostawy.
W każdym razie rzeczywistość jest taka, że ponieważ nie widzisz, co dzieje się w środku, wiele działań odbywa się intuicyjnie, a sznur jest przyczyną (lub bierze na siebie winy) wielu sytuacji, których rzeczywista przyczyna jest prawdopodobnie nieznana lub Zostało to wygenerowane przez nadmiar instrumentalizacji podczas porodu.
(Ze sprawą winy mam na myśli coś w rodzaju zębów, gdy kilkumiesięczne dziecko jest drażliwe: „będą zęby” lub brat, który właśnie się urodził, gdy starszy narzeka na coś: „jest zazdrosny o dziecko”) .
