Może się wydawać, że 24 godziny jest wiele i że powinny one wystarczyć na wszystko, jednak będąc ojcem, żyjesz każdego dnia z dziwnym uczuciem, że masz godziny, aby dotrzeć do wszystkiego tak, jak chcesz.
Jest takie zdanie, które mówi, że „ten, kto dużo pokrywa, nie ściska”, co mówi, że kiedy chcemy robić zbyt wiele rzeczy, z limitem oferowanym przez 24 godziny na dobę, w końcu nic nie robimy tak, jak my Chcielibyśmy lub nie uzyskiwać takich samych rezultatów, jakbyśmy koncentrowali się na robieniu mniej.
Z tego powodu, z powodu poczucia niemożności zrobienia wszystkiego, wydaje się całkowicie legalne i logiczne wysłanie do „Ministerstwa Obywatelskiej Temporalizacji” (jeśli nie istnieje, należy je wynaleźć) prośba o wdrożenie w 30-godzinny dzień.
Następnie zostawiam kopię tej prośby:
Do realizacji 30-godzinnego dnia
Mój panie
Z przyjemnością zwracam się do was w imieniu wszystkich ojców i matek, że widzimy, jak dzień po dniu upływa nam bez lekcji, jak staramy się edukować nasze dzieci w najlepszy możliwy sposób w krótkim czasie, który się zgadzamy z nimi, jak staramy się wykonywać w naszej pracy, mimo że zaczynamy dzień pracy tak zmęczeni, jakbyśmy je zostawili, jak obserwujemy, jak cienie podchodzą do naszych ust, melanina na naszej skórze już dawno zniknęła, a blask naszych włosów Był w grzebieniu lub w dłoniach, gdy myjemy go w jakikolwiek sposób, nie wspominając o fryzurze, przestarzałej na kilka lat lub naszych ubraniach, bliżej tego, co można nosić w niedzielę, aby być wygodnym, niż to, co się nosi bądź elegancki
Zdajemy sobie również sprawę, że nie mamy zbyt wiele czasu na oczyszczenie umysłu, ponieważ kiedy w nocy zamierzamy usiąść i oglądać telewizję lub poczytać książkę, jesteśmy tak zmęczeni, że zasypiamy po przeczytaniu czterech linijek lub po obejrzeniu cztery sceny, które spotkały się z uznaniem prezentacji filmu.
W związku z tym i wieloma innymi rzeczami, które skomentuję poniżej, prosimy o przedłużenie dziennego harmonogramu z obecnych 24 godzin do łącznej sumy 30 godzin z następującą intencją:
- Mieć czas na ubieranie i ubieranie dzieci bez pierwszych godzin dnia, które wyglądają jak tor przeszkód, na którym ścigasz się z czasem, przeciwko dziecku, które budzi cię później, drugiemu, który nie chce nosić czerwonej koszuli , pierwszy, który rozlewa mleko, dziewczyna, która wymiotuje, gdy już jesteś przy drzwiach, drugi, który rozbiera papier toaletowy podczas ubierania dziewczyny, i pierwszy, który został na podeście, obserwując windę i wysiadajcie, gdy sąsiedzi pytają go „gdzie są (katastrofy) twoich rodziców”.
- Przyjedź do szkoły bez konieczności ciągłego testowania hamulców i amortyzatorów samochodu i unikaj zagrożenia dla pieszych i innych kierowców.
- Nie pozwól, aby nasze dzieci słyszały, jak krzyczymy przekleństwem do dziewczyny w plecaku, która przechodzi przez przejście dla pieszych, jakby miłość do niego uniemożliwiła jej zatrzymanie się w nim w krótkim czasie.
- Unikaj konieczności błagania portiera, aby otworzył drzwi, gdy właśnie je zamknął i unikaj podpisywania mały liść w którym widzisz, ile dni się spóźniasz.
- Nie musisz biegać do szkoły, aby zostawić plecak, który drugi zostawił w samochodzie.
- Podsumowując, aby móc zostawić dzieci, spokojnie, porozmawiaj z kimś, co dzieje się w szkole, pogodą lub wydarzeniami w Lidze Mistrzów, zamiast strzelać w kierunku samochodu w kierunku pracy, obserwując Jeszcze jeden dzień się spóźniłeś.
- Uznanie, że chwila posiłku może być chwilą, w której możemy dzielić się z naszymi dziećmi czasem i słowami, bez konieczności ciągłego naciskania ich, aby znów próbowały wyjść do szkoły z minimalnie zebraną kuchnią.
- Unikaj sytuacji, w której podczas każdej podróży samochodem, w tym także po wyjściu z pracy, scena jest podobna do tej, którą przeżywasz rano, testując hamulce i amortyzatory samochodu, uwalniając dziewczynę z plecaka (lub tego, który myśli, że to rondo ma tylko jeden pas) i parkowania samochodu w miejscu, które najbardziej przeszkadza reszcie.
- Aby móc zabrać swoje dzieci przekąskę zgodnie z rozkazem Boga (przekąskę i mała butelka wody), a nie cholerny sok pełen cukru, cztery ciasteczka z czekoladą lub baton energetyczny.
- Aby móc wychodzić ze szkoły ze spokojem, że wrócisz do domu i nie będziesz musiał biegać, aby się wykąpać, uczesać, włożyć piżamę i zrobić obiad.
- Mieć czas, aby wrócić do domu, aby być z nimi i z nimi, a tym samym móc zignorować nonsens ekspertów teoretycznych, którzy mówią, że jesteśmy spokojni, że ważną rzeczą jest jakość czasu, a nie ilość czasu.
- Spraw, aby nasze dzieci to poczuły kochamy was, że służymy wam, którzy są dla nas ważni i że możemy zostawić to, co robimy, aby zwrócić na nie uwagę (zbyt wiele razy nie możemy na nich uczęszczać, ponieważ nie mamy dokładnego czasu i obowiązków, kąpiele, piżamy i kolacje zajmują jedyny czas, który mieliśmy do podzielenia się).
- Obiad wszyscy siedzący przy stole, ten wspaniały nawyk, który niewielu ludzi utrzymuje, i który pomaga zachować rodzinę i sprzyja komunikacji poprzez wyłączenie telewizora, nie dlatego, że jest zły lub gorzej, ale aby móc wyjaśnić, jak minął dzień.
- Leżenie dzieci po obiedzie i mycie zębów, opowiadanie im historii, a potem kolejnej, a jeśli to konieczne, następnej, głaskanie włosów i towarzyszenie im, dopóki Morfeusz nie złapie ich na kolana.
- Po prostu podnieś to, co zostało, usiądź z tatą i mamą, aby obejrzeć rozdział z serii, film lub poczytać kilka rozdziałów książki, by w końcu to wszystko (jeśli jest trzeciorzędowe) i kochać się ze spokojem Wie, że jutro nie będziesz zbyt zmęczony, ponieważ wciąż masz kilka godzin na odpoczynek.
- Kładąc się spać wiedząc, że noc jest długa i że jeśli nie, rolety nadal będą musiały wstać. Będąc w stanie obudzić się tyle razy, ile wymagają nasze dzieci, bez obawy, że budzik się rozlegnie i spałeś tylko 3 godziny.
- Budząc się rano, w spokoju ducha, jaki miałeś dzień wcześniej, wiedząc, że zostało jeszcze 30 godzin do pracy, aby cieszyć się dziećmi i, krótko mówiąc, cieszyć się życiem, po to przyszliśmy na świat.
Bardzo wdzięczny.
Odbierz serdeczne pozdrowienie.
Jeśli ktoś odpowiedział:
Tak, wiem, że myślisz, że to niemożliwe. 30 godzin dziennie, nie ma sposobu, aby to zmienić.
To prawda, prawdopodobnie ktoś odpowiedziałby, że jest to niemożliwe, niewykonalne, utopijne i cenne, choć jednocześnie absurdalne.
Prawdopodobnie wyślą mi nawet kilka kart z imieniem kilku dobrych psychiatrów, którzy mogliby mnie leczyć z radością.
Następnie gniewnie przełamałem list z odpowiedziami i głośno pomyślałem, że „i karty, które prowadzą je tam, gdzie pasują!”, Siadam przy biurku i zaczynam nowy list skierowany do „Ministerstwa Pracy i Spraw Socjalnych” ( ten istnieje), narzeka na gówno systemowe, które zamontowaliśmy (przepraszam za gówno, sam wkładam mydło do ust), że zasoby, które oferują nam, aby wychowywać nasze dzieci, oddalają się od nich, gdy mają zaledwie 16 tygodni, oferując przedszkola na cały dzień , inne usługi, aby zostawić je za jedno euro za godzinę (minuty minut) w innym czasie i ostatecznie wykazując, że praca i pojednanie rodzinne to trzy słowa złożone z czternastu spółgłosek i trzynastu samogłosek wymieszanych razem, które nie mają znaczenia ponieważ dzisiaj nie ma nikogo, kto mógłby pogodzić wychowanie dziecka przez kilka miesięcy lub kilku lat z pracą, bez utraty statusu społecznego i / lub ekonomicznego.
Podpisałbym ten nowy list i załączyłbym kopię wniosku, który ma zostać zrealizowany w ciągu 30 godzin, na wszelki wypadek, ponieważ ja, erre que erre, nadal uważam, że to świetny pomysł (chociaż do nich dodałbym załącznik, aby uniemożliwić im skorzystanie zwiększyć dzień pracy).
Zdjęcia | Flickr - Ingorrr, ja i sysop
W Babies i więcej | Zawieszenie w postępowaniu pojednawczym w sprawie pracy rodzinnej i jego konsekwencje, Unicef prosi o większe pojednanie rodzinne, jakość czasu czy ilość czasu?, O neomachismo i rodzicielstwie z przywiązaniem
