Mówiąc o limitachKiedy chcemy zapewnić naszym dzieciom wychowanie, które szanuje ich potrzeby, możemy napotkać wiele dylematów. Nie chcemy ograniczać ich wolności, aby nie mogli nam zaufać, ani narzucać naszych zwyczajów kosztem ich rzeczywistych potrzeb. Ale nie chcemy też mylić i wychowywać dzikusów bez szacunku dla innych, empatii bardziej niż dla nich samych, ani niegrzecznych dzieci, które nie wiedzą, jak się zachować.
Granice, słynne ograniczeniastają się dla wielu rodziców problemem. Wyznaczanie granic jest czymś, czego się boją, tak jakby kierowanie ich dziećmi było równoznaczne z autorytatywnym wychowaniem. Wielkim dylematem jest brak znajomości różnicy między rzeczywistymi a organicznymi i wtórnymi potrzebami.
Ten strach jest uzasadniony. Jeśli czujemy, że dorastaliśmy bez wolności i wychowywaliśmy się ze strachu i zagrożenia, granice przerażają. Jeśli nie chcemy tego dla naszych dzieci, możemy popełnić błąd, ignorując fakt, że dzieci potrzebują granic, aby rozwijać się zdrowo, tak jak potrzebują szacunku, empatii i wolności bycia dziećmi i bycia sobą.
Granice organiczne i granice kulturowe
Dziecko jest instynktowną potrzebą. Nie kontroluj swoich potrzeb ani nie postrzegaj ich jako próby manipulacji.
Nie oferowanie niezbędnej uwagi, nie tylko w zakresie ich fizycznych potrzeb związanych z opieką i jedzeniem, ale także z nieograniczonym kontaktem, miłością, przytulaniem i pieszczotami, może ich głęboko uszkodzić. Niemowlęta nie proszą o nic, czego nie potrzebująW rzeczywistości proszą o przywiązanie do naszego ciała i otrzymywanie bodźców lub odpoczynku.
Dla dziecka nie ma ograniczeń, potrzebujesz broni, klatki piersiowej i dostawy absolutnej. Jesteśmy jego siedliskiem i nie jest świadomy swojego istnienia poza nami, jako istota z dwoma ciałami, od której w chwili urodzenia nie oderwał się całkowicie psychicznie. Wszystko w nim jest koniecznością i wyrazem potrzeby.
Ale to nie znaczy, że staniemy się jego odbiciem, że zaprzestaniemy wszelkiej aktywności, aby je stymulować. Nie jest dobre dla dziecka, że jego rodzice jedyne doświadczenie, jakie oferują, to stać przed nim i robić małpy. Niemowlę, zawieszone czasem na ciele matki lub ojca, będzie również chętnie towarzyszyć nam w codziennej aktywności, spacerze, organizacji domu i, jak to miało miejsce w innych kulturach, w pracy.
Dzisiaj, że dzieci pozostają po naszej stronie, a my pracujemy, stało się niemożliwe we wszystkich czynnościach. Co więcej, niepokojący jest model społeczeństwa stworzonego i zaprojektowanego dla koncepcji „męskiej” pracy, z bardzo długimi harmonogramami, które uniemożliwiają dzieciom spędzanie większości czasu z rodzicami i są pod opieką opiekunów grupy zamiast indywidualnie.
Potrzeby dziecka nie są ograniczone
Żywe organizmy mają impulsy niezbędne do ukończenia i nabycia swoich naturalnych zdolności, dlatego bardzo ważne jest, aby pozwolić maluchom doświadczyć poprzez swoje działania. Ale aby dziecko mogło swobodnie podejmować decyzje, potrzebuje bezpiecznego, ograniczonego środowiska fizycznego i behawioralnego, w którym ćwiczy, zarówno motorycznie, jak i emocjonalnie.
Gdy dziecko dorośnie, odkryje najważniejszą rzecz, którą wszyscy odkryliśmy w życiu, jaźń. I wtedy zacznie pokazywać nowe umiejętności w swoim związku ze środowiskiem, a także bardziej złożone nowe potrzeby niż kontakt fizyczny.
Następnie zaczynają wypływać na powierzchnię, równolegle do podstawowe potrzeby wspólne wszystkim żywym istotom, potrzeby zastępcze i wtórne.
Granice i potrzeby u niemowląt
Zobaczmy to jaśniej na przykładzie. Głodne dziecko należy pilnie nakarmić. Opóźnianie spożycia ze względów edukacyjnych lub błędnych przekonań na temat czasu trawienia mleka służy jedynie cierpieniu i może zniekształcić jego sposób postrzegania nawet sposobu, w jaki jest rozważany.
Tak twoja prawdziwa potrzeba, bolesny, głodny, nie jest zadbany, dziecko czuje, że jego potrzeba nie jest tak ważna dla osoby, od której wszystko jest zależne, jego apetyt jest zmodyfikowany, jego zaufanie do miłości, do której ma prawo otrzymywać, maleje i, powiedzmy, wkładamy Ponadto przeszkody w utrzymaniu karmienia piersią, jeśli jest to forma żywności, którą oferujemy.
W tej samej mierze musimy wziąć pod uwagę ich potrzeby towarzystwa we śnie lub zostać wziętym w ramiona. Nie są wątpliwe, nie są oczywiście manipulacjami, są naturalnymi impulsami, które rodzą się z ich czystego i instynktownego wnętrza. Są dla nich dobrzy, sprawiają, że rosną zgodnie ze wzorem, który wyznacza im ich natura.
I kiedy mamy dziecko, granice są czymś abstrakcyjnym, tak kulturowo wątpliwym, że nie powinniśmy uważać ich za coś do zaznaczenia, ponieważ to samo dziecko zna swoje ciało i umysł i jest wyposażone w narzędzia do poruszania się w nich. Będzie również wiele nieprzewidzianych okoliczności, w których ograniczymy natychmiastowe pożądane zaspokojenie tych potrzeb bez konieczności ustalania wytycznych lub czasu dla broni, snu lub mleka.
Słynne ograniczenia
Ale nasze dziecko będzie rosło i będziemy musieli, jako rodzice, nakładać ograniczenia, słynne ograniczenia, buduj je w bezpieczny sposób, wyjaśniaj je, gdy tylko informacje dla umysłu dziecka będą dostępne, a później, w miarę postępów dzieciństwa, osiągnij porozumienie, aby dać naszym dzieciom możliwość budowania prawdziwej autonomii podczas wchodzenia w okresie dojrzewania
Dziecko odkryje, że nie jest jego matką, dotknie swojego ciała i jej, ustalając pierwsze granice, przed którymi będzie się stawiał: siebie i świat. I dzięki temu wejdziemy w nową fazę, w której limity się zmienią. W poniższym temacie zobaczymy, jak odkrywać je z naszymi dziećmi i jak zacząć ustanawiać zewnętrznie niezbędne granice uczenia się czytania w zachowaniu dzieci.
