W ramach naszego Kursu macierzyńskiego i ojcowskiego dzisiaj porozmawiamy o poczuciu własnej wartości oraz o tym, jak zachęcić nasze dzieci do rozwijania go, a także o tym, jak go nie niszczyć ani nie utrudniać. A dokładniej na ten temat zajmę się tą koncepcją i tym, jak to ująć pierwszy kamień, który buduje poczucie własnej wartości naszych dzieci.
Nie wiem, czy uważasz, że tak dobre poczucie własnej wartości lub jeśli w pewnym momencie zdominujesz negatywne myśli o sobie. Być może wszyscy spędzamy chwile, w których uważamy, że nie jesteśmy w stanie i że zawsze jesteśmy w błędzie bez odpuszczenia, ale dzięki osobistej pracy możemy zmienić sytuację i poprawić naszą samoocenę.
Ale jeśli mówimy o naszych dzieciach, ta kwestia jest szczególnie ważna. Na pewno znajdą w sytuacjach życiowych, które osłabią ich osobisty wizerunek i mogą zaszczepić wyuczoną bezradność.
Środowisko, które niszczy poczucie własnej wartości
I chociaż prawdą jest, że komentarze, które je dewaluują, etykiety, kary za ich błędy lub presję na środowisko, istnieją i nie zawsze będziemy w stanie ich uniknąć destrukcyjne lub bolesne środowiska. Co możemy zrobić, aby im pomóc?
Są tacy, którzy myślą, że aby wzmocnić dzieci, najlepiej jest być wobec nich bardzo krytycznym, oddzielić je od nas i pozwolić sobie na samodzielne zarządzanie. Naciskanie ich, karanie ich, porównywanie ich i odmawianie im „nadmiernej” miłości, nie sądzę budować poczucie własnej wartościraczej podważy to i zmusi ich, w najlepszym wypadku, do stworzenia skorupy, aby nikt nie mógł ich skrzywdzić.
Raczej przeciwnie, radzę ci, to właśnie w domu opiera się najzdrowsza i najtrwalsza osobista samoocena, której nie osiągniesz później z bólem, ale tej, która będzie nam towarzyszyć jako dzieci.
Pojęcie samooceny
Poczucie własnej wartości to pozytywny obraz samego siebie. Nie oznacza to, że mówimy o narcyzach, arogancji lub niemożności zrozumienia błędów lub przestrzegania granic innych. To, co jest zdrowe poczucie własnej wartości, to coś innego.
Osoba o dobrej samoocenie zna się, rozumie siebie, wie, że potrafi się przezwyciężyć i kocha siebie. Wie, że popełnia błędy i że błędy są okazją do nauki i poprawy sytuacji. Wie, że inni mają równe prawa do swoich i robi wszystko, co możliwe, aby inni byli również szczęśliwi i zrównoważeni.
Osoba z dobrą samooceną Nie atakuje, współpracuje. Nie poddaje się i nie mediuje sam siebie, pokonuje siebie i wybacza sobie, ale także w odpowiedzialny sposób podejmuje konsekwencje swoich działań, próbując naprawić wyrządzone przez siebie szkody. I to jest rodzaj poczucia własnej wartości, do którego zachęcam was, aby pomóc waszym dzieciom w rozwoju.
Oczywiście nie sądzę, aby narażanie dzieci na znęcanie się, znęcanie się lub nielogiczne i represyjne władze w ogóle przyniosły im korzyści. Czy uważamy, że odniesienie się do sprawców, prześladowców lub nielogicznego i represyjnego autorytetu pomoże nam w czymś?
Człowiek jest niezwykle odporny i potrafi przezwyciężyć najgorsze sytuacje, które z nich wychodzą, ale to nie znaczy, że sytuacje te są pożądane.
Dlatego moją pierwszą radą jest chronić dzieci przed wykorzystywaniem niezależnie od pojazdu lub formy wypowiedzi. Szukajcie dla nich zdrowych, pełnych szacunku i kreatywnych relacji i środowisk, w których ich poczucie własnej wartości działa dokładnie, gdzie nie stosuje się kar ani etykiet, a ich osobowość nie jest budowana poprzez kontrolę kierunkową. Dotyczy to zarówno rodziny, grup przyjaciół, jak i szkoły.
Ustalanie limitów dla dzieci
Jako rodzice ponosimy ostateczną odpowiedzialność za nasze dzieci i jesteśmy przykładem, z którego nauczą się ustalać granice dla innych. Czasami jest to skomplikowane wyznaczyć limity innymByć może sami mamy problemy z realizacją tego empatycznie, proaktywnie i z szacunkiem. Nauczmy się to robić, ale nie pozwól, aby nasze dzieci były traktowane w sposób karający z powodu strachu, konwencji lub wygody.
Nasze dzieci nie są złe, nie jedzą źle, nie są kapryśne ani uzależnione od sikorki, nie są zbyt stare, aby je pocieszyć, jeśli płaczą i nikt nie ma prawa ich denerwować, wyśmiewać się z nich ani ich karać. I to, jak wyżej, odnosi się do rodziny, przyjaciół lub szkoły. Musimy bronić swoich praw, bez agresywności, ale stanowczo.
Pokazując naszym dzieciom, że wiemy ustawić limity dla każdego Aby ich skrzywdzić (lub skrzywdzić nas), położymy pierwszy kamień ich poczucia własnej wartości, gdy będą małe i zależą od nas. Jest więcej rzeczy, które musimy zrobić podnieś swoją samoocenę i zobaczymy je w następnym temacie.
