W Peques i Más zapewniamy wywiad Erika Rossi młoda Włoszka specjalizująca się w projektowaniu interakcji i ilustracji, które otrzymuje wiele nagród za jego piękny projekt I Mirabilia na podstawie trzech interaktywne lalki zaprojektowane specjalnie dla hospitalizowanych dzieci. Erika ma najbardziej wybitne umiejętności, generowanie pojęć i pomysłów, przepływy interakcji i scenariusze, w których obejmuje swoje wideo i kreacje rysunkowe. Idealnie zarządzaj głównymi narzędzia do projektowania rynku a także ma Znajomość programowania w przetwarzaniu i Arduino. W 2008 roku uzyskał swój Dyplom z wzornictwa przemysłowego na Wydziale Wzornictwa i Sztuki Uniwersytetu IUAV w Wenecji. Obecnie pracuje jako projektant interakcji w Smart Designz siedzibą w Barcelonie. Wcześniej przez dwa lata pracowała w Fjord w Madrycie jako projektant interakcji i projektowania wizualnego. W wywiadzie Erika opowiada nam wiele szczegółów na temat swojego projektu I Mirabilia, z wieloma otrzymanymi nagrodami, i opowiada o swoich referencjach, pasjach i planach na przyszłość. Co to jest I Mirabilia
I Mirabilia to rodzina trzech interaktywnych lalek dla dzieci z chorobami przewlekłymi, które wymagają dużo czasu w szpitalu. Pomysł zrodził się z mojej pasji do interaktywnych obiektów i ilustracji. Chciałem stworzyć produkt, który połączy te dwie rzeczy jednocześnie.
Przyszło mi do głowy stworzyć coś dla dzieci, przedmiot, który zawsze mnie interesował i który zgłębiałem już podczas moich projektów na pierwszych latach studiów. To, co wiedział, ale nie chciał robić, była zwykłą zabawką, ale czymś inteligentnym, co mogło zaspokoić potrzeby wielu dzieci. Z tego powodu zacząłem badać choroby i warunki, w których znajduje się wiele dzieci w różnym wieku, próbując zobaczyć, które dziedziny nie pogłębiły się jeszcze w sektorze projektowania interakcji. Bez żadnego doświadczenia i świadomości w dziedzinie medycyny bardzo uważnie wybrałem cel projektu, wychodząc naprzeciw potrzebom dzieci w niektórych sytuacjach z psychologicznego punktu widzenia, a nie lekarza.
W ten sposób badałem objawy niektórych bardzo rozproszonych chorób u dzieci, takich jak dysleksja, cukrzyca i brak uwagi, ale to właśnie w chorobach przewlekłych (nowotwory, białaczka itp.) Znalazłem największą różnorodność codziennych potrzeb emocjonalnych. Głównym celem istniejących projektów była poprawa relacji dzieci poza szpitalem. Na przykład z kolegami z klasy, rodzicami, nauczycielami itp.
A co dzieje się w codziennym życiu tych dzieci w szpitalu? Jak współdziałają z innymi pacjentami i lekarzami? Postanowiłem skoncentrować swój projekt na tych relacjach.
Dlaczego zdecydowałeś się pracować nad uczuciami i emocjami dzieci ze strachem, tajemnicą i wspólną zabawą?
Po wielu wywiadach i spotkaniach z operatorami i lekarzami szpitala dziecięcego Meyer we Florencji skoncentrowałem swój projekt na trzech wrażeniach, które te dzieci często spotykają w życiu codziennym: poczucie winy i wyrzuty sumienia, które powstaje zwłaszcza w pierwszym okresie hospitalizacji, gdy nie wiedzą, dlaczego tam są i uważają, że to kara ich rodziców za coś złego, co zrobili; samotność, bardzo subtelna i wieczna emocja, która, jeśli nie zostanie naprawiona, może wytworzyć bardzo niebezpieczne stany psychiczne; nieśmiałość w odniesieniu do innych - uczucie, które szuka nieuzasadnionego wstydu z powodu choroby, która utrudnia dzieciom w ich codziennych relacjach z innymi dziećmi i lekarzami.
Te trzy objawy są głównymi przyczynami, które nie pozwalają chorym dzieciom na spokojne przeżycie swojej sytuacji i wymagają od nich dużej siły i odwagi do walki podczas choroby. Postanowiłem następnie stworzyć lalkę dla każdego z tych stanów zamiast jednej zabawki, w taki sposób, aby wygenerować prostszy poziom interakcji i skoncentrować się na każdym celu.
W jakim stanie jest projekt i-Mirabilia
Od 2011 roku biorę projekt na wiele międzynarodowych konferencji i konkursów projektowych i odniosłem wiele sukcesów, zdobywając kilka nagród, na przykład:
- Prezentacja na targach TEDx Salzburg we wrześniu 2013 r
- Zwycięzca w kategorii projektów studenckich Braun Prize 2012
- Zwycięzca European Youth Awards 2012
- Finalista IXDA Awards 2012
- Konferencja i artykuł opublikowany przez Ambience 2011 - międzynarodową konferencję na temat inteligentnych tkanin, która odbyła się w Szwecji
- Zwycięzca międzynarodowej konferencji ICSR z zakresu robotyki społecznej 2011, Amsterdam
- Artykuł opublikowany przez Studies in Material Thinking - tom 7
- Artykuł opublikowany przez Leonardo / The International Society for the Arts, Sciences and Technology
- Zwycięzca kategorii „Oparta na przeglądarce” w programie Adobe Design Achievement Award 2011 i Galerii Ada
Projekt zainteresował niektórych jurorów tych konkursów i jestem z nimi w kontakcie, aby zobaczyć przyszłe możliwości komercjalizacji, jeśli takie istnieją! Wszelkie informacje na temat projektu i jego procesu można znaleźć na mojej stronie Erika Rossi, a raczej na stronie poświęconej projektowi I Mirabilia.
Jakie są twoje referencje w projektowaniu zabawek?
W ramach projektu rozpocząłem badania, analizując najnowsze projekty wykonane w tym zakresie przez różnych projektantów, takich jak Sara Johansson i jej Sniff i Jørn Knutsen, Einar Sneve Martinussen i Timo Arnall. W tych projektach są aspekty zabawy i nowe technologie, które łączą się w niemal magiczną mieszankę i oferują dzieciom nowe możliwości interakcji z przedmiotami i ze sobą, odkrywając materialność zabawek w nowych kierunkach. Ten aspekt i dziedzina projektowania bardzo mnie interesują i mam nadzieję, że rozwinę go bardziej w mojej przyszłej karierze.
Chciałbym, aby dzieci odkryły więcej przyjemności dzielenia się chwilą gry ze sobą i za pośrednictwem mediów cyfrowych, co niekoniecznie oznacza, że cały dzień stoi przed ekranem. Istnieje świat interakcji i reakcji, które przejawiają się w obiektach, zabawkach cyfrowych i nowych mediach, dzięki którym dzieci mogą zawsze uczyć się, dzieląc się doświadczeniami z innymi dziećmi, a jednocześnie rozwijając relacje społeczne niezbędne do rozwoju i forma
Jaką technologię i materiały stosujesz do swoich dzieł
Na potrzeby tego projektu nauczyłem się od podstaw do szycia i podobało mi się to do tego stopnia, że moi rodzice dali mi maszynę do szycia! W przypadku całej elektroniki korzystałem z Arduino i oprogramowania, takiego jak Przetwarzanie (z wielką pomocą moich kolegów z klasy i nauczycieli) i chciałbym nadal ich używać i odkrywać ich możliwości trochę więcej.
Bardzo lubię poznawać nowe materiały i budować prototypy z papieru, tkaniny, ceramiki i wszystkiego, czego potrzebuję do modelowania własnymi rękami. Całe moje doświadczenie koncentrowało się na środowisku artystycznym i projektowym, od Instytutu Sztuki po Master in Interaction Design, które uzyskałem w Wenecji w 2011 roku (Uniwersytet Iuav w Wenecji), przechodząc przez pierwszą karierę w zakresie projektowania przemysłowego.
Doświadczenie w Fjord, doradztwo w zakresie usług cyfrowych w Madrycie, bardzo pomogło mi zrealizować koncepcję I Mirabilia, a teraz, pracując jako projektant interakcji w Smart Design w Barcelonie, mogę odkrywać nowe poglądy na temat projektu, które z pewnością Pomogą mi wzbogacić i rozwinąć mój pomysł.
Jakie projekty Cię interesują w przyszłości
W tej chwili mam w głowie kilka pomysłów, które opracuję wraz z przyjaciółmi: jedna z nich będzie instalacją, którą zaprezentujemy na TEI 2013 na temat koncepcji „świętowania”, a druga będzie aplikacją mobilną na temat recyklingu przedmiotów.
I tutaj wywiad z Eriką Rossi do czego dziękujemy hojności czytelnikom Peques i Másowi, którzy doceniliby znajomość nowych trendów i projektów opartych na umiejętności projektowania na temat interakcji i uczuć. Na zakończenie wywiadu prezentujemy wideo, pobrane ze strony Eriki, które ilustruje twórczość I Mirabilia, aby lepiej poznać piękne lalki myślone o potrzebie, by dzieci miały jak najmniej traumatyczny pobyt w szpitalu.
I tutaj zostawiam wam lalki I Mirabilia, abyście mogli zobaczyć, jakie zabawki są tworzone dla naszych dzieci i które wykraczają poza rozrywkę, ponieważ starają się rozwiązać potrzeby dzieci.
