Dwa tygodnie temu rozmawialiśmy o dwuletnich dzieciach otrzymujących średnio 400 zamówień dziennie, komentując, że jest ich zbyt wiele i że powinniśmy starać się edukować inaczej. Niektóre matki na Facebooku skrytykowały ten wpis, co oznacza, że jeśli nie wydamy im rozkazów, zobaczmy, jak zamierzamy nauczyć ich, co mogą, a czego nie mogą zrobić.
Oczywiście nie mówimy o tym, aby przestać mówić dzieciom, czego nie mogą zrobić, ani o tym, co mogą zrobić, ale o tym, że robią to mniej razy, kiedy jest to naprawdę konieczne, a reszta czasu stara się zamawiać mniej i mówić więcej lub lepiej, Ucz przez przykład. Wiele lat temu czytałem często używane zdanie, którego autora nie znam, ale które pozostały ze mną na zawsze: wychowanie dziecka to wszystko, co robimy, gdy nie uczymy się.
Aby zilustrować zdanie, chciałem użyć tego obrazu, który wiele mówi o tym, co robią dzieci. Czy ktoś kazał dziewczynie pomalować paznokcie? Czy ktoś powiedział ci, żebyś tego nie robił? Nie, ani jedno, ani drugie, a w każdym razie najprawdopodobniej przy więcej niż jednej okazji, twoja matka powiedziała ci, abyś nie dotykał jej produktów kosmetycznych, kremów, lakierów do paznokci itp.
Ale dzieci, dzieci są, a jeśli coś mają, to tak są stałe. I są bardziej, jeśli nie rozumieją, o co pytasz. Po co prosić, żebym czegoś nie dotykał, jeśli go dotykasz? Dla nich prawdopodobnie mało. Dlatego ważne jest, aby wyjaśniać wszystko raz po raz, jeśli jest to konieczne tysiąc razy, aż nadejdzie dzień, kiedy zrozumieją, że nie powinni go dotykać i pozostawiać. W międzyczasie możemy odłożyć na bok to, czego nie chcemy, aby dotykali, aby uniknąć poważnych niechęci.
Co jeśli pojawią się z pomalowanymi paznokciami?
Cóż, robimy to samo, co zrobiłeś, gdy zobaczyłeś obraz: uśmiechnij się z wyrazem czułości, ponieważ dziewczyna (lub chłopiec, który też może być), nie udawała, że zawraca sobie głowę, nie udawała, że nikogo nie wkurza, nie zrobiła tego zemsty na niczym. Pewnego dnia lub kilku dni widziała, jak mama malowała paznokcie, obserwowała, jak to robi, i w ciszy swoich gier skorzystała z okazji, by zrobić to samo co mama.
Nie możemy się złościć, nie możemy się złościć, ponieważ to tylko nas naśladuje. Naśladuj, co dzieci robią, aby nauczyć się żyć. Co robimy, gdy patrzymy na kogoś i chcemy dążyć do tego, by w jakiś sposób do siebie przypominać. Co muszą zrobić, aby rosnąć i się rozwijać. Dlatego mówi się, że dobrze jest, że są z rodzicami nie tylko w tak zwanym czasie dobrej jakości, ale w innych czasach, kiedy robimy codzienne rzeczy. Jak inaczej poznają otaczający ich świat?
Gdzie chcę przybyć?
Do tego miejsca gdzie czyny są ważniejsze niż słowa. To miejsce, w którym ojciec i matka zdają sobie sprawę, że dzieci robią to, co widzą. To miejsce, w którym „rób to, co mówię, a nie to, co robię”, nie ma sensu, ponieważ jest to zdanie tak absurdalne jak „Mówię ci sekret, który mi powiedzieli, ale nikomu nie mówię”, ponieważ w tej chwili przełamujesz zaufanie tego, który ci powiedział, że nie ma powodu, aby kolejny zachował zaufanie.
Chcę dotrzeć do miejsca, w którym rodzice są świadomi, że dzieci uczą się znacznie więcej z tego, co robimy, niż z tego, co im mówimy. Nie chodzi o to, że nas nie słuchają, ale słuchają, że twoje słowa nie są zgodne z twoimi działaniami. Stracisz wiarygodność, stracisz autorytet i będą mieli silny powód, aby wybierać między dwiema ścieżkami, twoimi słowami lub twoimi działaniami.
Jeśli pomogło mi to mieć dzieci i jestem bardzo szczęśliwy, to muszę wyjaśnić, kim chcę być, a kto nie. Ponieważ wiem, że mnie otaczają, ponieważ wiem, że są świadomi tego, co robię, Każdego dnia staram się być lepszą osobą. Czasem robię lepiej, czasem gorzej. Czasami muszę zakładać błędy i przepraszać. Ale staram się każdego dnia, ponieważ jeśli jestem jego lustrem, moim obowiązkiem jest pokazać, jak ważna jest szacunek i pokora. Jak udawać, że oni są tacy, skoro jestem odwrotnie?
I nie tylko, bądź konsekwentny i, jak powiedziałem, nie dawaj im utopijnych kazań, wyjaśniaj im życie tak, jak je rozumiemy, a tym samym patrz, że tata i mama mają jasne wartości. Nie jesteśmy doskonali, nie możemy być doskonali, ale musimy staraj się być tymi ludźmi, którymi chcemy, żeby byli.
