Kiedy po raz pierwszy usłyszałem słowo „korepetycje”, miałem już w plecaku duży ciężar książek z wydziałami. I było tak, że zanim te rzeczy nie istniały, wasi rodzice nie poszli na korepetycje z nauczycielem, nie. Twoi rodzice zamierzali „porozmawiać” z nauczycielem, albo w moim przypadku mieli zobaczyć, co mam w pakiecie w klasie. W latach EGB zwoływano tylko konsultacje, gdy coś się wydarzyło, zwykle na tyle grubo, aby wyciągnąć ojca z pracy i że żołądek skurczyłby się tak bardzo, że nie dostaniesz kłopotów.
A teraz jesteś ojcem lub matką stworzenia i właśnie przybyłeś do szkoły, zostałeś oznaczony na czerwono lub różowo, w zależności od wieku witryny, Pierwsze korepetycje Twojego dziecka I pierwszą rzeczą, która przechodzi przez głowę, jest Ale jeśli skończymy i zaczniemy, to nie jest możliwe, że już tak szybko go spakowałem! Są rzeczy, których nigdy nie zapomina się.
Pozwólcie, że powiem wam z mojego punktu widzenia, o człowieku, a w tym przypadku także ... ojcu.
Korepetycje, a może „korepetycje”?
Oczekujesz wiadomości z czymś prostym, na przykład, że w następnym tygodniu obchodzony jest dzień Marco Polo, a twój syn musi być ubrany w spaghetti z pomidorami, spokojnie, nie wkładasz śliniaka na obiad i następnego dnia Możesz wziąć, że wygląda jak całe spaghetti i danie bolońskie. A może świętowanie jesieni, książek, koloru czerwonego, równań różniczkowych czwartej klasy, cokolwiek, oprócz korepetycji? Zawsze mentoring. W rzeczywistości przeczytasz i przeczytasz kilka razy. Tu-to-ri-a, korepetycje, korepetycje, tu-tu-tu-tu, czyli mniej więcej to, co robi mózg w tych chwilach.
Ale co mogło zrobić dziecko w wieku poniżej trzech lat?
Pamiętaj: korepetycje = mamy w pakiecie.
Myślisz, ale co on zrobi? Czy nauczyciel ślinił laptopa? Czy mają już dość zbierania jedzenia z dachu? Czy uderzy w inne dzieci? Chodź, masz morze wątpliwości. Ponieważ nie możesz zgadnąć, jaki będzie powód korepetycji, przejdź do następnego pytania ...
Ale kto może uczestniczyć w korepetycjach kwadrans po jedenastej?
Rozumiem, że są rodzice, którzy mogą uczestniczyć w tym harmonogramie i jasne jest, że nie będą tam aż do dziewiątej wieczorem, czyli po powrocie do domu. Ale musisz poprosić o pół dnia na uczestnictwo.
- Tylko jeden może przyjść.
- Z tego niczego chcę być i oczywiście mój partner nie powie nie. Ale nie mogło być wcześnie i przynajmniej zaoszczędziliśmy kilka podróży i półtorej godziny korka?
Mogliby to również zrobić za pomocą wideokonferencji, ponieważ w miarę postępów tego postępowania pojednawczego z dużą szybkością jest bardzo prawdopodobne, że przyszłe dzieci zobaczą swoich rodziców za pośrednictwem iPada.
A w co się ubrać?
Wiem, że to wygląda na krótką głupotę, ale to są rzeczy, które przychodzą ci do głowy. Oszczędzanie odległości jest jak pierwsza randka, a może bardziej jak pierwsza rozmowa kwalifikacyjna, ponieważ masz pytania, jak chcesz mnie? Myślisz, że jestem warta pracy? Jak zachowuję się w planie rodzinnym jako nowoczesny, klasyczny, hetero ojciec, jako kolega? Na miłość boską, jeśli to tylko korepetycje!
Ale jest to coś bardzo poważnego, że nie jest tak, że ktoś pracuje w biurze lub że miał czas, aby wrócić do domu, aby nosić coś innego niż mundur kampanii. Załóżmy, że ktoś ma charakter wojskowy i idzie na korepetycje swoich dzieci w mundurach. Gdyby to były Stany Zjednoczone, ludzie prawdopodobnie pogratulowaliby ci lub dziękuję, zapytałbym cię o Irak i te rzeczy, które widzimy w wiadomościach i filmach na YouTube, ale w tym kraju, gdy tylko wojownik przejdzie przez drzwi i wszyscy stoimy na straży.
Co jeśli byłbyś rzeźnikiem i zapomniałeś zdjąć fartuch? Moja matko, przez cały tydzień będziemy mieć dzieci ze koszmarami (a kto wie, może pomylą cię z Dexterem i poprosą o autograf, którego dziś nie wiesz, czego się spodziewać).
A jeśli zdarzy się to już po przybyciu do szkoły i zostaniu Fulano Gonzalez lub Marią de las Mercedes dla ojca lub matki Fulanito, idź na korepetycje, a twoje ubrania przyciągną uwagę, zarówno ty, jak i syn stracicie swoją tożsamość, a wasz syn stanie się synem wojska, stewardesy i będziecie znani z zawodu. Więc jeśli ktoś woli wiedzieć, dlaczego stoi przed kim i nie ma pracy, która mogłaby zwrócić na siebie uwagę, coś w rodzaju mojego, zawsze możesz jednak pożyczyć mundur, nie zapominając, że twój syn będzie miał Niż życie z ojcem, który jest astronautą przez resztę życia.
Śmieszne z krzeseł
Jeśli kiedykolwiek byłeś na korepetycji, będziesz wiedział, o czym będę rozmawiać. Te krzesła w rozmiarze XXS wykonane z jasnego tworzywa sztucznego, które nie podnoszą więcej niż 25 centymetrów od podłogi. Zobaczmy, czy mówisz mi, że nie masz trzech normalnych krzeseł do tych skrzyń? Chociaż są z filmów letnich.
Jasne jest, że tak jak za moich czasów nauczyciele byli zawsze na podwyższonej platformie, teraz każą wam usiąść na tych krzesłach, aby nadal utrzymywali tę pozycję wyższości. Tak, siedzą też na krzesłach tak jak my, ale tutaj się nie zgadzam, przynajmniej w dwóch kwestiach: Punkt pierwszy: siedzą na tych krzesłach przez całe życie, wiedzą, jaka jest najbardziej wygodna postawa, co nie sprawia, że wyglądasz jak hipopotam w środku klubu towarzyskiego, a zwłaszcza jak zginać nogi, aby nie zabrakło w nich krążenia i drugi: Te krzesła są tak wykonane, że dziecko o wadze około 15 lub 20 kg czuje się na wysokości około metra. Ważę 90 kilogramów i mierzę siedemdziesiąt, nie ma jednego przyzwoitego sposobu, który nie sprawia, że czujesz się najbardziej absurdalnie, zarówno gdy siedzisz, jak i wstajesz i cały czas myślisz, że kiedy najmniej się tego spodziewasz, krzesło i masz zamiar w końcu staczają się po ziemi. Jak ktoś może się bronić w tej pozycji?
Następnym razem wezmę krzesła kempingowe.
„Rozmowa”
Cóż, kiedy już znajdziesz pozycję, która pozwala ci odbywać trójstronną rozmowę między dorosłymi, siedzącymi na zabawkowych krzesłach, wokół stołu wyjętego z zestawu Looney Tunes, najważniejsze jest oderwanie się od tego zdjęcie lotnicze i wiesz, że sprawi, że zaczniesz się śmiać, nie będąc w stanie zatrzymać się przynajmniej w ciągu następnych 20 minut.
Unikajmy więc myślenia o sytuacji i skupmy się na tym, co jest naprawdę ważne, jakim jest nasz syn i jego ocena. I oczywiście, jaką ocenę może mieć dwuletnie lub nawet młodsze dziecko? Ten, który odpowiada temu wieku. Że jeśli dziecko jest posłuszne, jeśli odnosi się ono dobrze do reszty dzieci, że jeśli wulgarne lub dobre umiejętności psychomotoryczne, w zależności od czasu, jaki spędzamy, i inne dziwne pojęcia, takie jak socjalizacja, odporność itp. Wszystko w skrócie, aby przejść głębiej, w jasnej teorii, ponieważ wystarczy, że zadadzą ci pierwsze pytanie dotyczące twojego syna, abyś zobaczył drzwi otwarte i jako dobry ojciec po raz pierwszy zaczniesz o nim mówić, a pół godziny później będziesz mówić życie i cuda, odkąd się urodził, waszego maleństwa.
Czas więc odejść, a nauczyciel twojego syna nie miał czasu powiedzieć, że te usta są moje. Ale nie martw się, bo za kilka miesięcy nadejdzie więcej i tym razem nerwów nie będzie tak wiele.
