„Nie zabrakło Ci mleka?”, „Nie chcę więcej”, „Upuściłem!”, „To nie daje ci czasu”, „Plamiłem” lub „Zabrał moje ciasteczka”. codzienne sceny rodzinnych śniadań. Z pewnością możesz dodać więcej fraz do repertuaru tamtych chwil, zwykle nie tak idyllicznych jak te w reklamach.
Cóż, jedna z tych sytuacji wyszła z rodziny i można ją było usłyszeć kilka dni temu w radiu na żywo w wywiadzie z nowym burmistrzem A Coruña, Xilo Ferreiro. I… burmistrz jest wiadomością, że żyje w „kryzysie domowym”, a jego dzieci żyją w radiu.
Przesłuchano go rano w Cadena Ser, gdy w tle zaczął słyszeć płacz dziecka płaczącego na śniadanie. Ferrero, dość dobrze znosząc burzę, powiedziała ankieterowi: „Przepraszam, Pepa. Mam tu trochę bałaganu w domu”, a ona odpowiedziała, że będą musieli opuścić tę rozmowę polityczną, aby zająć się życiem domowym.
Problem pozostał w tle, chłopiec burmistrza narzekał na mleko śniadaniowe, ale w obliczu prób uspokojenia burmistrza „kryzys” trwał. Potem dowiemy się, że jego synek rzucił szklanką mleka na swoją najstarszą córkę, co spowodowało konflikt, który musiał rozwiązać tak szybko, jak tylko mógł.
Ta scena, w której prawdopodobnie kiedyś mieszkałeś w pierwszej osobie (chociaż bez wywiadu pomiędzy nimi), ukazał się jako nowość w kilku lokalnych i krajowych mediach, a także na stronie internetowej Cadena Ser, w której wydarzyła się ta anegdota i skąd można ją wysłuchać. Ponadto burmistrz poszedł do telewizji, komentując ciekawy odcinek w zabawnym wywiadzie dla La Sexta. W tym filmie z wywiadu w „The Intermediate” znajduje się „chwilowe śniadanie”:
Żartobliwie burmistrz mówi, że rozwiązał go za pomocą „kąta myślenia” i że dla swoich dzieci z pewnością reprezentuje „kastę”. To a posteriori, z pewnością, że zły napój pojawił się na żywo, z tym ważnym wywiadem pomiędzy, ale pozostał spokojny, nie można zaprzeczyć. Nie wiem, jak bym zareagował!
Musiało się wydawać, że kiedy nasz partner Armando przeprowadził wywiad dla El País i podobne sceny mu się przytrafiły, lubię je upubliczniać anegdoty tego rodzaju, które normalizują wizerunek rodziców dbających o swoje dzieci. Lubię wiedzieć, jak mężczyźni się godzą, a nie tylko kobiety, wiedzieć, że burmistrz zabiera dzieci do szkoły przed rozpoczęciem pracy.
Postać tego polityka jest bardziej humanizowana, bliższa, bardziej realna. Czy widziałeś wielu polityków z dziećmi w codziennych scenach? Czy potrafisz sobie wyobrazić „dużych” w podobnej sytuacji?
Prawda jest taka, że myślę, że empatia, jaką odczuwamy w związku z tą anegdotą, polega na tym, że czujemy bliskość, wywołuje uśmiech, ponieważ uważamy również, że dzieciom prawdopodobnie powiedziano, że muszą być spokojne, że tata miał ważny wywiad. Ale te ostrzeżenia nie działają, gdy są ci bracia współistnienie tak bogate i nie do powstrzymania. Bez taty z przodu „Vía libre!”, Musieli pomyśleć.
Oczywiście fakt, że wiadomości o nowym burmistrzu to kryzys na żywo w radiu i nie radzę sobie z korupcją, rezygnacjami, oskarżeniami, niewłaściwym zarządzaniem, obraźliwymi komentarzami i innymi „kryzysami”, ponieważ mi się to również podoba. Że wszystkie są takimi kryzysami wewnętrznymi, wielu pomyśli ...
