Teorię, którą wszyscy znamy na pamięć, a jako dorośli, niektórzy starają się ją wcielić w życie, ponieważ tak, jesteśmy przekonani, że równość jest podstawową rasą, w której kontynuujemy bieg.
Wątpliwości nas prześladują, gdy to nasze dzieci stają w obliczu nieświadomości, kpiny, nierówności lub gdy sądzimy, że zmierzą się z tym i że to sprawi, że będą cierpieć. Co zatem robimy jako rodzice i jako jednostki? Czy pozwoliłbyś swojemu synowi przejść ulicą przebraną za księżniczkę Disneya?
Wiadomość przychodzi, ponieważ ona, matka dziecka, jest jednym z najbardziej znanych i cenionych śpiewaków na arenie międzynarodowej. Adele kilka tygodni temu odwiedził Disneyland Park w Kalifornii w towarzystwie swojej rodziny. Jego partner, Simon Konecki i ich syn Angelo. Angelo ma trzy lata i chciała iść do tego parku ubrana w kostium księżniczki Anny z filmu „Kraina lodu” a z tego, co widać na zdjęciach, jego matka i ojciec nie mieli wątpliwości, że jego syn jest ubrany tak, jak chciał.
Tysiące dzieci w tym wieku lubią przebierać się za bohaterów filmowych, fabularnych, komiksów lub kreskówek. Według psychologów i pedagogów jest to zdrowe. W wielu domach jest pudełko z kostiumami, materiałami i ubraniami, które nie liczą się, że są zepsute lub pomalowane, dzięki czemu wyobraźnia jest spokojna podczas godzin gry.
Niuanse jak zawsze zwracają moją uwagę na historię i budzą w niej wątpliwości.
Nie jest anonimową matką, ale międzynarodową gwiazdą, służy to obronie jej decyzji, a zatem jej syn przed najbardziej ostrą krytyką, ale także przeciwnie, wystawia ją w nadmierny sposób, w rzeczywistości sieci społecznościowe były pierwszymi w pozycjonowaniu się na korzyść samego wydarzenia i celebrowaniu go głównie. Ale gdybym był anonimową matką, presja, którą odczułby Angelo, byłaby być może bliższa, a zatem bardziej bolesna ... a może nie.
Wszystko neutralizuje wiek dziecka, trzy lata. Jest mały, bez problemów, bez uprzedzeń, bez konwencji, ale Co robić, gdy mają siedem lub osiem lat? Jak stawić temu czoła jako matkom i ojcom?
Jak to zrobić dobrze?
Szacunek dla jego decyzji, ocena intensywności i potrzeby pragnienia syna ze strony matki i ojca, zamiar ochrony dziecka przed bólem, który może wyrządzić mu uprzedzenia społeczeństwa, w którym podąża machismo To duży problem. Czynniki i zmienne mogą znacznie przewyższać zwykłą decyzję z dzieciństwa, gdy wiek się podnosi, a może nie, przypuszczam, że empatia osoby dorosłej to docenia.
Oczywiście nie mówimy o tłumieniu czegokolwiek lub kogokolwiek, Nie rozumiem źle, ale rozważam dychotomię, w której można je znaleźć, wszyscy możemy znaleźć się jako rodzice, równość ponad wszystko? Czy życzenia mojego dziecka, nawet jeśli są punktualne po integracji z grupą? Czy mówimy o presji grupy? Czy mówimy o integracji i wykluczeniu?
Adele, jak większość ojców i matek, których znam, jest wychowana zawsze wspieraj wszystko, co chcesz robić lub być dzieckiem. Wczoraj przebiera się za Annę, aby pójść do wesołego miasteczka, a na kilka dni przed tym, jak widziano ją ubraną jako Spiderman na lotnisku w Nowym Jorku, co jest najbardziej normalne dla chłopca lub dziewczynki w tym wieku.
To, czego się nauczyłem, a czego się nauczyłem, odkąd jestem matką, to fakt, że wiele rzeczy, które zakorzeniliśmy i które sprawiają, że szanujemy się nawzajem jako jednostki, bardzo nas przerażają, jeśli chodzi o nasze dzieci. To, że jesteśmy tam, aby ich wspierać, jest nieuniknione, że nie mamy nic przeciwko temu, aby cierpieli, jest niemożliwe.
