Pozostajesz w domu, nie pracując za wynagrodzeniem, aby opiekować się dziećmi? Nasze babcie to zrobiły, bo wtedy tak się stało. Wiele naszych matek to zrobiło (moja pracowała z pensją młodego mężczyzny, ale od pierwszej córki) i niektóre kobiety robią to teraz, prawdopodobnie z różnymi wynikami na poziomie oczekiwań, rozwoju osobistego i poczucie posiadania własnego czasu i własnego życia.
Czasy się zmieniły i pozostanie w domu, aby opiekować się dziećmi, chociaż tego właśnie pragnie wiele osób (kobiet i mężczyzn) bardzo mało uznania społecznego. Tak mało, że wiele kobiet czuje, że znikają ze świata lub coś w tym rodzaju, jako kobieta, która została w domu, aby opiekować się dziećmi i wyznała to „Gdybym mógł wrócić, nie wybrałbym bycia mamą, która zostaje w domu”.
Nazywa się Megan Blandford i zostawiła swoje słowa i doświadczenia na stronie DailyLife, w której mówi, że nie planowała zostać matką, aby zostać w domu, ale jakoś skończyło się na 6 i pół roku.
Po urodzeniu jej pierwsze dziecko przygotowało się do wkroczenia w świat chaosu, który wymaga pracy i opieki nad dzieckiem, ale tak jak w przypadku wielu kobiet, pojawiają się instynkty i walczą z tym, co powinno być właściwe lub tym, czego się oczekuje matki w wielu kręgach społecznych, która jest niczym innym jak wyczerpaniem urlopu macierzyńskiego i powrotem do pracy. Kilka tygodni po rozpoczęciu pracy poczuł, że nie jest to miejsce, w którym powinien być, a dziewczyna tygodni płacze, szukając ojca lub matki, i przestał wracać do pracy zostać z nią w domu.
Zaczęła się od tego, co nazywała „zasadą poświęcenia wszystkiego, aby moja rodzina była szczęśliwa”. Coś, co uważa za normalne i całkowicie logiczne, ale jednocześnie niezdrowe i pod pewnymi względami szalone. Dowodem na to był poważny wpływ na jego zdrowie psychiczne.
Oczywiście nie wszystko było złe
Jak wyjaśnia, był bardzo pozytywny: widział, jak jego dzieci rosną, osiągają każdy nowy kamień milowy, mógł spędzać dni na czytaniu im historii, przytulaniu ich przez wiele godzin, gdy byli chorzy, i zabraniu ich do muzeów, parków i ogrodów zoologicznych.
Pamiętaj jednak czuć się bardzo samotnym. Bardzo sam i z coraz większym poczuciem zagubienia i zniknięcia w miejscu, w którym zawsze musiał to robić, na usługach swojej rodziny.
Tak to pamięta, gdy pewnego dnia, bawiąc się z córką, by wydawać odgłosy zwierząt, pomyślał, że gdyby musiał wydać jeszcze jeden dźwięk, krzyczałby. Dziewczyna poprosiła go, by naśladował konia, a ona mogła tylko płakać. „Nie, mamo, koń rżnie” - powiedziała mu córka.
Zobacz, jak jej mąż kontynuował swoje życie
Nawet przyszedł złościć się na męża, w pewien sposób, ponieważ mógł kontynuować swoje życie, ale ona nie mogła. Miał iść do pracy, zanim dzieci obudzą się i wrócą na obiad, kiedy wszystko się skończy. A w weekendy robił rozsądne rzeczy za to, co uważa za pracującego ojca: śpij jeszcze trochę, koś trawnik, pomóż przyjacielowi w czymś ... co sprawiło, że nadal robiła to samo, co reszta tydzień
Z czasem, kiedy jej drugie dziecko zaczęło drzemać w łóżeczku, a nie w ramionach, mogła w końcu mieć ten moment i skorzystać z okazji, by powiedzieć mężowi, że naprawdę chce pracować. Wyznał, że chce spędzić więcej czasu z dziećmi i rozwiązanie stało się jasne.
Zaczął pracować: w końcu opuścił dom
Od tego czasu minął rok, w którym pracowała jako pisarka na pełny etat. Rok, w którym mówi, że wyzdrowiał, wypełniając swoją twórczą stronę i przyczyniając się finansowo w domu. Ponadto ma pretekst, by móc powiedzieć, że nie jest dostępna o każdej porze dnia i może wymknąć się na lunch z przyjacielem i jej dziećmi witają ją „jakby była kimś, a nie jednym z mebli, które zawsze są w domu”.
Odnalazła nowe zainteresowania i karmiła stare, miała chwile podróżować sama, wiedząc, że jej mąż opiekuje się dziećmi; Widział sposób na życie poza czterema ścianami swojego domu.
Wyjaśnia to, ponieważ musiał odzyskać życie Po latach poczucia, że ją straciłem, z dwóch bolesnych ciąż, z problemów z karmieniem piersią, z ogromnych wzlotów i upadków podczas ciąż, których koniec łączy wszystkie matki, dbając o dusze tych, którzy są tak blisko, że prawie są ich częścią, ale to nie są.
Trudno jest wyrazić słowami coś, co może powodować odrzucenie
I mówi wszystko ze strachem przed sprowokowaniem odrzucenia:
Czy moje dzieci poczują, że ich nie kocham, wiedząc, że nie uwielbiam każdej minuty bycia z nimi, chociaż kocham je szaleńczo? Czy kobiety, które chcą zostać w domu, będą na mnie wściekłe, ale będą musiały iść do pracy? Nie wiem Ale każda opcja ma swoje zalety i wady i nie możesz sobie wyobrazić, ile jest wad, dopóki nie przeżyjesz.
Ale teraz jest szczęśliwy. Teraz jej dzieci też są szczęśliwe, ale ona też może być. Oczywiście widzi pozytywną rzecz w opiece nad swoimi dziećmi, ale uważa to za poświęcenie, które nie jest tego warte: teraz może podejmować decyzje, które również wpływają na niego i dlatego mogą być idealny dla całej rodziny i nie tylko dla innych. Dlatego gdybym mógł wrócić, nie zrobiłbym tego ponownie.
Może brakowało komunikacji?
Teraz przychodzi, gdy wszyscy dokonują odpowiedniej oceny słów Megan. Będą tacy, którzy twierdzą, że „najlepiej jest pozostać w domu, ponieważ w ten sposób możesz dbać o swoje dzieci i że to nie tyle, ponieważ każda kobieta robi to od stuleci”, i będą tacy, którzy twierdzą, że „najlepiej jest pracować, ponieważ kobieta ma że aby mieć niezależność ekonomiczną, musi być możliwa do zrealizowania i musi być szczęśliwa, aby ich dzieci także były szczęśliwe ”.
Rzeczywistość jest taka, że nie ma nic lepszego. To znaczy, jak dobrze mówi, wszystko ma swoje zalety i wady, a decyzja musi być podejmowana na podstawie tego, czego potrzebuje rodzina i czego potrzebuje każda z jej osób, biorąc pod uwagę, że opieka nad jednym lub kilkoma dziećmi Oznacza dawanie w wielu chwilach wielu rzeczy. Ponieważ opieka, wychowanie i edukacja to nieunikniona odpowiedzialność, matki i ojca, co zmusza ich do zaprzestania robienia wielu rzeczy.
Nie jestem matką, ale jestem ojcem trojga dzieci i pary kobiety, która postanowiła zostać w domu i która często czuła, że jest jej poświęcona, że jest sama i że z nikim nie rozmawia ... to cena życia w stworzonym społeczeństwie więc normalną rzeczą jest to, że obie działają, ale w której postępowanie pojednawcze jest chimerą. W tej sytuacji kobieta znika w swoim domu, ponieważ nie ma „plemienia”, ponieważ jeśli zostaniesz w domu, rozmnażasz się w samotności, prawdopodobnie w zupełnie inny sposób niż w innych społeczeństwach (i w naszym dawno temu ), w którym kobiety spotykają się i jednoczą, aby się wzajemnie wspierać.
Daj spokój, rozumiem Megan w jej spowiedzi, ale mam wrażenie, że skończyło się to wybuchem, kiedy mogłem wcześniej szukać wyjścia. Utonęła między ścianami domu, ponieważ czuła, że nie jest już priorytetem, całkowicie zrezygnowała z czasu, gdy potrzebowała odrobiny wytchnienia, i nie wiedziała, jak to przekazać, czy szukać wsparcia od męża lub innych ludzi. Normalne jest stwierdzenie, że gdybym mógł, nie zrobiłbym tego ponownie.
Brakowało jej komunikacji, ponieważ rozgniewała się na męża. Brakowało komunikacji, ponieważ są kobiety, które uwielbiają pozostać w domu, aby opiekować się dziećmi i są jasne, że w pewnym momencie będą mogły robić rzeczy, które kiedyś robiły, ale są też takie, które nie mogą ich odkładać na dłużej, które nie lubią tak bardzo w domu i potrzebują czują, że nie tracą życia dla dobra innych. I te pierwsze nie są lepsze od tych drugich, ani te drugie nie są lepsze od tych pierwszych, tylko tyle powinna tak to poczuć.
Myśląc, że to jego obowiązek utop swoje marzenia i obawy, aby Twoja rodzina była idealna Pozwolił sobie odejść w taki sposób, że poczuł, że znika, tracąc kontrolę nad swoim czasem, szczęściem i życiem.
I nie był w stanie znaleźć rozwiązań na czas: ktoś, kto przez jakiś czas opiekował się dziećmi, ktoś, kto mógł iść do jego domu na czat, inne matki, z którymi można było podzielić się obawami, mąż, który opiekował się dziećmi w weekend, aby mogła robić inne rzeczy, skrócić swój dzień (co także przyznało, że chciał spędzić z nimi więcej czasu), żeby mogła pracować w niepełnym wymiarze godzin ...
Nie wiem, moja żona miała takie chwile, jak mówię, ale zawsze o tym rozmawialiśmy, a ona szukała sposobów, aby znaleźć dla niej czas: studiować karierę na odległość, ćwiczyć pilates, iść na kolację z przyjaciółmi, koncert i takie tam , które dają Ci czas na poznawanie innych ludzi, dzielenie się doświadczeniami i to można kochać i dbać o nie bez utraty stabilności i miłości w domu.
Ale to jest coś, co widzę czytając jego historię, a może nawet źle ... ponieważ nic nie jest czarne ani białe, a osobliwość każdej rodziny jest znana tylko wtedy, gdy jest w środku.
Ostatecznie pozostało mi to, co skomentowałem kilka akapitów powyżej: instynkt skłonił go do zrobienia czegoś, co według niego powinien zrobić, ale potem stało się coś, co myślał, że powinien zrobić, ale już tego nie czuł. I to był początek macierzyństwa, w którym poświęcenie zostało przekształcone w poświęcenie.
Zdjęcia | Oleg Sidorenko, FOTO CIA, FOTO CIA na Flickr
W Babies i więcej | Trudność polega na wychowaniu dziecka w domu, jak przykro jest być krytykowanym za opiekę nad dziećmi, Dziesięć rzeczy, których nie można powiedzieć matce, która nie pracuje, aby opiekować się swoimi dziećmi (I) i (II)
