Rodzice zapewniają, że kochamy i traktujemy nasze dzieci na równi, bez upodobania do nikogo konkretnego, ale nauka gwarantuje, że kłamiemy. W kilku badaniach naukowych starano się zagłębić w trzewia związków rodzinnych i udało im się obalić tę maksymę powtarzaną niestrudzenie przez rodziców.
Naukowcy tak twierdzą większość rodziców ma ulubione dziecko, zwykle najstarszy, i też widzę to jako coś naturalnego, co rodzice muszą zaakceptować bez poczucia winy. Jeśli tak jest w twoim przypadku, dajemy ci klucze do utrzymania zdrowej równowagi w rodzinie.
Co nauka mówi o ulubionym synu
Jedno z najważniejszych badań preferencji dzieci zostało przeprowadzone w 2005 r. Przez University of California-Davis i kierowane przez socjolog Katherine Conger. Przez trzy lata obserwowano zachowania 384 rodzin tworzonych przez małżeństwo (nie było rozwodów) i dwoje nastoletnich dzieci, które urodziły się w odstępie czterech lat.
Dzieci zapytano, jak czują się traktowani przez rodziców, czy zauważyli jakieś odmienne traktowanie ich rodzeństwa i czy w jakikolwiek sposób wpłynęło to to na ich samoocenę. Ogólnie najstarszy syn zauważył tę umowę o faworyzowaniu.
Dochodzenie wykazało również, że wśród młodszego rodzeństwa występuje wyższy poziom niskiej samooceny, spowodowany faworyzowaniem rodziców przez pierworodnych. Z drugiej strony zróżnicowane traktowanie raczej nie wpływa na samoocenę osób starszych.
70% ojców i 74% matek przyznało się do preferencyjnego traktowania jednego z ich dzieci.Na podstawie tego badania wiele lat później (w październiku 2011 r.) Opublikowano raport w czasopiśmie „Czas” „Dlaczego mama bardziej cię lubi”, podpisany przez Jeffreya Klugera, autora książki „Efekt braci: co ujawniają o nas więzi między braćmi i siostrami” (Efekt rodzeństwa: co ujawniają o nas więzi między braćmi i siostrami).
Autor stwierdził, że „95% rodziców ma preferowane dziecko, a pozostałe 5% kłamie”. Uzasadniał tę preferencję w zasada przetrwania gatunku:
„Biologiczny i narcystyczny akt powielania się przez kolejne pokolenia powoduje, że rodzice skłaniają się ku najstarszemu lub najzdrowszemu dziecku, ponieważ odniesie ono większy sukces reprodukcyjny” - mówi Kluger.
Inne badanie wyszło na jaw w zeszłym roku z danymi zebranymi od 725 dorosłych dzieci z 309 rodzin 75% starszych matek przyznało, że jest bliżej dorosłego dziecka.
Bycie ulubionym synem nie jest takie dobre
Koszt bycia ulubionym dzieckiem jest wysoki. Według Megan Gilligan z Iowa State University osoby, które czują się emocjonalnie bliżej swoich rodziców, zgłaszają silniejsze objawy depresyjne.
Wynika to z presji i odpowiedzialności za to, że zawsze trzeba żyć do i strach przed rozczarowującymi rodzicami.
Czy mamy ulubionego syna i czy jesteśmy winni jego przyjęcia?
Zaakceptuj, że mamy ulubione dziecko, jak może wyglądać zdrada roli naszych rodziców. Chcemy dać naszym dzieciom równe traktowanie, aby nikt nie czuł się bardziej lub mniej niż drugi, więc zaakceptowanie preferencji dla jednego z nich pociąga za sobą nieuniknione poczucie winy.
Szczerze mówiąc, nie sądzę, żebym miał ulubioną córkę, przynajmniej nie świadomie. Tak, są etapy, na których bardziej skupiam się na niektórych, ponieważ przechodzi przez określoną sytuację i w tym momencie potrzebuje więcej uwagi, ale w żadnym wypadku nie oznacza to, że chce więcej do jednego lub ma faworyzowanie nad którąkolwiek z dwóch sióstr.
Faworyzowanie jest normalne
W każdym razie, zdaniem ekspertów, uznanie, że masz ulubione dziecko, wcale nie jest takie złe. Psycholog Ellen Weber Libby, autorka „Ulubionego dziecka”, mówi, że rodzice powinni to wiedzieć faworyzowanie jest normalne i do pewnego stopnia zdarza się we wszystkich rodzinach.
Niektórzy rodzice mogą preferować dziecko, które jest bardziej do nich podobne, z którym czują się bardziej utożsamiani z ich gustami lub dlatego, że przypominają im, kiedy byli mali. Ulubiony może się również zmieniać z czasem; Rodzic może preferować dziecko na pewnym etapie, takie jak dziecko lub nastolatek.
Problem pojawia się, gdy „preferencyjne traktowanie jest stale skoncentrowane tylko na jednym dziecku lub służy do zwiększania samooceny rodziców i karmienia własnego ego, dzięki czemu możesz łatwo przekroczyć granicę, by być niezdrowym ”- dodaje.
Jeśli masz faworyzowanie dziecka, mówi to dr Libby zaprzeczanie, że to najgorsza rzecz, jaką możesz zrobić. Musisz otworzyć oczy na rzeczywistość, nie winię cię i działać w najlepszy sposób, aby utrzymać zdrową równowagę w rodzinie.
Jak utrzymać zdrową równowagę w rodzinie
Unikaj porównań: zapisz sobie zwroty typu „Dlaczego nie możesz być bardziej podobny do swojego brata?” lub „Ucz się od swojego brata”, co prowadzi tylko do zachęcania do szkodliwych porównań między nimi.
Spędź ten sam czas dla wszystkich swoich dzieci: Pamiętaj o równym zwracaniu uwagi na wszystkie swoje dzieci. Jeśli aktywność jednego z twoich dzieci zajmuje zbyt dużo czasu, spróbuj je zrównoważyć, szukając ekskluzywnego czasu dla innych swoich dzieci.
Unikaj gestów i słów zachęcających do faworyzowania: Nie mów o swoim synu jako „moim ulubionym”. Nawet jeśli jest to żart, dzieci przyjmują te role, tworząc je własne.
Słuchajcie swoich dzieci: Może ci się to nie wydawać, ale dzieci są w tych sprawach bardzo bezpośrednie. Jeśli którykolwiek z nich wskazuje na przysługę wobec twojego brata, nie zaprzeczaj jej i zastanów się nad tym.
Efekt rodzeństwa: co mówią o nas więzi między braćmi i siostrami
Dzisiaj w Amazon za 15,07 €
