Świat nie zmieni się w ciągu dwóch dni. W rzeczywistości nie zmienia się nawet za dwa lata, ani za dwie dekady. Mówię to, ponieważ minęły dziesięciolecia, odkąd byliśmy dziećmi, a nasi rodzice, nauczyciele i inni dorośli dali nam wykształcenie.
Oni zrobili najlepiej jak potrafili i znali, zgodnie z wzorcami, instynktami i zaleceniami z tamtych czasów, kiedy dominującym stylem edukacyjnym był autorytaryzm. Styl, który osiągnął posłuszeństwo dzieci ponad resztę i którego konsekwencje wciąż ciągną wiele osób.
Konsekwencje? O czym do diabła mówię? Tak „Robiono to przez całe życie i nie poszliśmy tak źle”Nie?
Kiedy nie miało znaczenia, co chcieliśmy lub pomyśleliśmy
Mówię o epoce dzieciństwa, w której musieliśmy milczeć, gdy dorośli mówili, milczeć w klasie i milczeć, jeśli zamierzali otworzyć usta, aby odpowiedzieć, ponieważ „starsi nie są odpowiedziani”.
ReklamaMówię o czasach, w których pracowaliśmy w oparciu o nagrody, a przede wszystkim na podstawie kary: te okropne i niewykształcone kopie, o pozostawieniu bez patio, o zabraniu cię na inną klasę, aby inni zobaczyli, że źle się zachowałeś, o „ukaraniu pokoju”, „zabrakło ci deseru”, ponieważ Mówię to „, żyjąc pod moim dachem” lub przyjmując policzki, nawet od nauczycieli (żyłem i widziałem to na własne oczy: nauczyciele uderzali w nas, by narzucić dyscyplinę). Jak trudne było uczynienie nas wspólnikami naszego przeznaczenia? Jak trudno było nas wykształcić uczciwość? Jak trudno było nas edukować poprzez przykład?
Nauczyli nas zapamiętywać i nie myśleć, ponieważ edukacja polegała na tym, że starsi mówili nam, co musimy robić, myśleć i mówić. W wielu przypadkach nawet unieważnili naszą moc decyzyjną, biorąc pod uwagę, że nigdy nie byliśmy za starzy ani dojrzali, aby wybrać sposób życia. I tak docieramy do wielu nastolatków, którzy po raz pierwszy podejmują decyzje, na które nie byliśmy przygotowani, ponieważ nigdy wcześniej nie pozwalano nam rozważać zalet i wad, przestudiuj opcje i poznaj możliwe konsekwencje. I bądź ostrożny, „nie myl się z decyzją lub nie zawiedź mnie” (to znaczy, wybierz dobrze: wybierz to, co wybiorę, mój synu).
I tych błota, tych błota
Nasze dzieciństwo, era wyraźnego autorytaryzmu, sprawiły, że wiele dzieci jest teraz takimi, jakimi są; kim jesteśmy dzisiaj
Oczywiście są dobrzy ludzie: jest wielu dobrych ludzi. Ale… nie dzięki wykształceniu, które otrzymujemy, ale pomimo tego. Wszyscy mamy swoje światła i cienie i jesteśmy bardzo dobrzy w mówieniu, że „wszystko idzie dobrze”, uśmiechając się i „zadzwoń i zostań”, nawet jeśli nie masz na to ochoty.
Nauczyliśmy się być hipokrytami, wierzyć i wierzyć, że wszyscy jesteśmy szczęśliwi, kiedy w rzeczywistości wszyscy jesteśmy tak zatopieni w obowiązkach, które pozostawiliśmy w ostatnich latach, odebrać nam wiele naszych prawi w pewien sposób nasza godność, ofiary kryzysu, który nie jest naszą winą. Tyle stresu, tyle obowiązków, że ledwo mamy czas lub siłę, by walczyć o lepsze życie, ponieważ kiedy będziemy musieli to zrobić, wolimy oderwać się od naszego życia pochłoniętego przez telewizję, zachęcając drużynę piłkarską na służbie lub podróżując, aby pokazać światu, jak dobrze Mieliśmy to w tym lub innym miejscu.
Można powiedzieć, że doszliśmy do punktu, w którym nasze niepełnosprawność emocjonalna jest bardziej niż oczywiste, nie jest w stanie pomóc tym, którzy mają zły czas, ponieważ już wiadomo: „oczy, które nie widzą, serce, które nie czują”. Co więcej, często nawet wtedy, gdy chcesz pomóc ci zrobić to źle, ponieważ jako dziecko nauczyli nas, aby nie czuć i nie odwracać się od negatywnych emocji: nie płacz, nie narzekaj, uśmiechaj się, bądź szczęśliwy i hej, nie będzie tak źle. I nie wiemy, jak postępować, gdy cierpi ktoś inny.
Innymi słowy: Urodziliśmy się, aby być wolnym i starać się być szczęśliwym. Po pierwsze, powiedziałbym niewiele; a po drugie ... no wiesz, gramy w to, ale nie znam nikogo, kto nie tęskni za poważną zmianą w ich życiu: być w stanie pracować mniej, móc podróżować wszędzie, aby móc poświęcić więcej czasu swoim dzieciom lub więcej czasu na swoje hobby. , że nawet z tego nie mamy czasu; Zostawiamy je na czas, gdy loteria nas dotknie lub przejdziemy na emeryturę. Żenujące
O czym ty mówisz, Armando? Świat działa w ten sposób!
Tak już Rozumiem Świat jest kapitalistyczny, porusza się według zainteresowania i każdy stara się mieć więcej: więcej pieniędzy, więcej władzy, więcej cokolwiek. Tak było od stuleci lub tysiącleci, stworzonych przez ludzi i dla mężczyzn. Świat, w którym jeszcze nie osiągnięto równości mężczyzn i kobiet i który prawie nie ma dzieci ... To właśnie musieliśmy żyć.
Czy teraz jestem jedynym, który uważa, że możemy zrobić coś, aby to poprawić? Naprawdę Ponieważ tak, nasi rodzice i nauczyciele uczyli nas najlepiej, jak mogli i wiedzieli, ale my mamy moralny obowiązek, by robić lepiejznacznie lepiej. Pozostaw na chwilę serial, który oglądasz, i umieść wiadomości; i czytaj gazety (ale szukaj dobrych źródeł, ponieważ wiele mediów nawet nie powie ci prawdy).
Świat, który widzisz w wiadomościach, to świat, w którym żyjesz. W XXI wieku ludzie umierają z głodu i zimna z powodu wojen i broni wyprodukowanej przez kraje bardziej rozwinięte, tak że są one używane tam, gdzie zwykle dochodzi do konfliktów, ponieważ mają bogactwo do eksplozji pod ziemią.
Chodź, niczego nie odkrywam! Że wszyscy to wiemy rządzą nas kłamcy i skorumpowani, a my głosujemy dalej... czy nie zasługujemy na to, że nasi władcy mają co najmniej taką samą etykę i moralność jak ich obywatele? Że są jeszcze lepsi od nas? Ponieważ wszędzie widzę tylko korupcję i manipulacje, i bardzo martwię się o świat, który zostawiamy naszym dzieciom.
I dzieci, które zostawiamy naszemu światu
A ponieważ nie możemy zmienić świata, ponieważ ci, którzy go kontrolują, to wielkie światowe elity, które nigdy nie pokazują swoich twarzy, ale radzą sobie ze wszystkimi wątkami, przynajmniej możemy zapewnić zostaw lepszych ludzi na świecie. Krytyczna, wojownicza, świadoma, empatyczna, uczciwa i wspierająca: nasze dzieci.
Czy osiągniemy to dzięki edukacji opartej na szacunku, a nawet opartej na nauce według naukowców z Harvardu? Nie wiem, ale musisz spróbować.
Musisz próbować, ponieważ za każdym razem, gdy ktoś mówi, że „byliśmy tak wykształceni i nie poszliśmy tak źle” umiera kociak. Cóż, w porządku: żaden kotek nie umiera, ale odwracamy się od możliwości zrobienia tego cicha rewolucja dowodzona przez miłość i szacunek. Właśnie tego najbardziej brakuje w naszym świecie: miłość i szacunek.
A jeśli w to nie wierzycie, włączcie telewizję, przekażcie wiadomości i uświadomcie sobie, jak wiele rzeczy przestałoby się dziać, gdyby w naszych sercach było więcej miłości i szacunku oraz mniej nienawiści i pragnienia władzy. Ta miłość i szacunek, których potrzebowaliśmy jako dzieci i które w wielu przypadkach były dostarczane przez upokorzenia, kary, policzki i obowiązek zachowywania się tak, jak inni uważali, że powinniśmy, na ich obraz i podobieństwo, wychowywać jako posłuszne zwierzęta domowe a nie jako ludzie przyszłości.
Zdjęcia | iStock
W Babies i więcej | „Robiono to przez całe moje życie i nic nam się nie stało” (I) i (II), pozwalam moim dzieciom płakać (ponieważ chcę, aby były zrównoważone)
