Problemy z tarczycą mogą pojawić się na każdym etapie życia, także podczas ciąży i poporodowej. Kiedy zmiany te wystąpią w kolejnych miesiącach po porodzie, będziemy mówić o „poporodowym zapaleniu tarczycy” choroba autoimmunologiczna, w której przeciwciała kobiety atakują tarczycę, powodując zmiany w produkcji hormonów tarczycy.
Wśród wielu objawów spowodowanych tą chorobą byłyby objawy nadczynności tarczycy i niedoczynności tarczycy. Mówimy ci szczegółowo, jak „poporodowe zapalenie tarczycy” wpływa na zdrowie i jak jest leczone.
Co to jest poporodowe zapalenie tarczycy?
Poporodowe zapalenie tarczycy jest chorobą autoimmunologiczną, która powoduje zapalenie tarczycy. Szacuje się, że dotyczy jednej na 20 kobiet po porodzie, a objawy pojawiają się w ciągu pierwszych 12 miesięcy po porodzie.
Dokładny powód tej zmiany nie jest znany, chociaż mogą wpływać czynniki genetyczne i środowiskowe. Ponadto zaobserwowano, że pacjenci z innymi chorobami, takimi jak cukrzyca typu 1, łuszczyca lub bielactwo mają zwiększone ryzyko rozwoju zapalenia tarczycy, a także u tych, którzy wcześniej cierpieli na zaburzenia czynności tarczycy.
Choroba składa się z dwóch faz, chociaż nie wszystkie kobiety z poporodowym zapaleniem tarczycy cierpią z powodu pełnego obrazu. Niektóre przekraczają fazę nadczynności tarczycy, a inne tylko fazę niedoczynności tarczycy.
W pierwszej fazie pojawia się nadczynność tarczycy, czyli nadmierna produkcja hormonów. Ta faza trwa zwykle od dwóch do czterech miesięcy i zwykle Występuje między pierwszym a szóstym miesiącem po porodzie.
W drugiej fazie pojawia się niedoczynność tarczycy, w której tarczyca jest osłabiona i niezdolna do wytwarzania wystarczającej ilości hormonów. Ta faza trwa zwykle od dwóch do 10-12 miesięcy.
Jakie są twoje objawy?
Objawy pojawiające się w fazie nadczynności tarczycy są zwykle łagodne i objawiają się w postaci zmęczenia, osłabienia, pocenia się, utraty wagi, nerwowości, drażliwości, problemów z zasypianiem ...
W drugiej fazie niedoczynności tarczycy pojawiają się inne objawy, takie jak niewyjaśniony przyrost masy ciała lub niemożność jej utraty, trudności z koncentracją, zimno, wypadanie włosów, sucha skóra, łamliwe paznokcie, depresja, zmęczenie, mrowienie dłoni i stóp ...
Głównym problemem jest to duża część objawów spowodowanych tą chorobą może być związana z innym poporodowym i karmieniem piersią (zmęczenie, osłabienie, wypadanie włosów, sucha skóra ...), a nawet mylić z depresją poporodową, dlatego pacjent czasami potrzebuje czasu na konsultację z lekarzem.
Jak się leczy
Zwykle w pierwszej fazie choroby nie jest wymagany żaden rodzaj leczenia, aw drugiej zwykle stosuje się terapię hormonem tarczycy, aż do przywrócenia funkcji gruczołu.
Czas trwania leczenia wynosi zwykle od sześciu do 12 miesięcy, a obecnie większość pacjentów wraca do zdrowia, chociaż należy pamiętać, że w niektórych przypadkach choroba może nawrócić po nowych ciążach.
Czy zabieg jest zgodny z karmieniem piersią?
Jak możemy przeczytać na stronie e-laktacji, leczenie niedoczynności tarczycy hormonami zastępczymi jest zgodne z karmieniem piersią:
„Stężenie w mleku z piersi Liotironina (T3) jest znacznie wyższe niż stężenie lewotyroksyny (T4), która zwykle jest bardzo niska lub niewykrywalna. Z tego powodu, a także z uwagi na większe doświadczenie, lewotyroksyna jest bardziej zalecana niż liotironina w leczeniu niedoczynność tarczycy ogólnie i podczas karmienia piersią ”
Przypomnijmy raz jeszcze, jak ważne jest przeprowadzanie okresowych kontroli po porodzie, a także konsultowanie z lekarzem wszelkich wątpliwości lub objawów, które mogą pojawić się w okresie poporodowym, jednak „normalne” uważamy, że właśnie to odczuwamy.
