Czy my, rodzice, jesteśmy zbyt tolerancyjni czy zbyt surowi? Ani jedno, ani drugie? Jak wszystko inne, odpowiednia równowaga jest idealna również w edukacji dzieci.
Zgodnie z ogólnymi cechami rodziców można podzielić na cztery typy: rodzice zezwalający, rodzice autorytarni, rodzice obojętni i rodzice demokratyczni.
Dr Eduardo Hernández wyjaśnia za pośrednictwem strony internetowej tupediatra.com, jak się mają i jak wyglądają ich dzieci, w oparciu o fakt, że relacje między rodzicami a dziećmi opierają się na dwóch głównych filarach: przywiązaniu i kontroli .
The autorytarni rodzice mają niskie wartości pod względem uczuć, ale wysokie pod względem kontroli. Dużo żądają od swoich dzieci, sprawując silną kontrolę nad swoim zachowaniem i wzmacniając swoje żądania obawami i karami. Twoje dzieci wykazują wahania nastroju, problemy z agresją i zachowaniem.
The tolerancyjni rodzice są to te, które mają wysokie wartości pod względem uczuć, ale słabą kontrolę. Są uczuciowi i wrażliwi emocjonalnie, ale nakładają niewiele ograniczeń na zachowanie. Ich dzieci są często impulsywne, niedojrzałe i niekontrolowane. The demokratyczni rodzice Mają wysokie wartości pod względem przywiązania i kontroli. Opiekują się dziećmi i są wobec nich wrażliwi, ale wyznaczają jasne granice i utrzymują przewidywalne środowisko. Ten styl działania rodziców ma najbardziej pozytywny wpływ na rozwój społeczny dziecka. Dzieci tych rodziców są najciekawsze, najbardziej ufające sobie i te, które najlepiej pracują w szkole.
Wreszcie, rodzice, którzy mają niskie wartości w obu wymiarach, są nazywani obojętni rodzice, ci rodzice nakładają niewiele ograniczeń na swoje dzieci, ale także nie poświęcają uwagi ani wsparcia emocjonalnego. Ich dzieci są zwykle wymagające i nieposłuszne, mają trudności z uczestnictwem w grach i interakcjach społecznych, ponieważ nie przestrzegają zasad.
Jeśli chcemy tego, co najlepsze dla naszych dzieci, wiemy już, jaką ścieżkę powinniśmy obrać, i pamiętamy, że skrajności nie są dobre.
