W Niemowlęta i nie tylko Wielokrotnie rozmawialiśmy o zdrowiu psychicznym matek, a także o zaburzeniach, które mogą wystąpić podczas i po ciąży. Jedną z nich jest depresja poporodowa, zaburzenie psychiczne dotykające wiele kobiet, w tym celebrytów, takich jak piosenkarka Adele i modelka Chrissy Teigen.
Piosenkarz znów mówi o zdrowiu psychicznym matek, ale tym razem Adele robi to, by wspierać swoją najlepszą przyjaciółkę, która cierpi na psychozę poporodową, poważniejszą i bardziej skomplikowaną formę depresji.
Dzięki prostemu wpisowi na swoim koncie na Instagramie Adele udostępniła zdjęcie Laurie, jej najlepszej przyjaciółce i matce swojego sześciomiesięcznego chrześniaka. Ale nie tylko udostępniając wesołe zdjęcie dwóch dobrych przyjaciół, piosenkarka zrobiła to, aby wyrazić poparcie dla Laury, a jednocześnie podnieść świadomość na temat psychozy poporodowej.
To jest mój najlepszy przyjaciel. Jesteśmy przyjaciółmi od dłuższego czasu niż my. Miała mojego pięknego chrześniaka 6 miesięcy temu i było to największe wyzwanie w jej życiu na wiele sposobów. Napisała najbardziej intymny, dowcipny, bolesny i artykułujący artykuł o swoim doświadczeniu bycia nową mamą i diagnozą psychozy poporodowej. Mamas mówi o tym, jak się czujesz, ponieważ w niektórych przypadkach może uratować twoje lub kogoś innego życie x Link w mojej biografii do historii Laurasa.
W publikacji piosenkarka wspomina o piśmie napisanym przez jej przyjaciółkę, w którym Podziel się swoim doświadczeniem jako niedawna matka i zdiagnozuj psychozę poporodową i zachęca inne matki do rozmowy o tym, jak się czują, ponieważ mówi: „to może uratować mu życie lub życie kogoś innego”. Mówimy ci o tym zaburzeniu.
Psychoza poporodowa
Istnieją trzy rodzaje depresji, które mogą wystąpić po urodzeniu dziecka: łagodna depresja poporodowa, poważna depresja poporodowa (o czym zwykle mówimy, znana również jako depresja poporodowa) i psychoza poporodowa. Ze wszystkich Psychoza poporodowa jest najpoważniejsza i jest uważana za nagły przypadek medyczny.
Oprócz symptomów depresji poporodowej, które skomentowaliśmy przy poprzednich okazjach, psychoza poporodowa powoduje również, że osoby cierpiące na nią są obecne:
- Omamy
- Próby skrzywdzenia siebie lub dziecka.
- Uczucia lub uczucie „szaleństwa”.
- Stany zamieszania
- Strach lub obawy, które nie znikają.
- Ekstremalne zmiany nastroju.
- Utrata kontaktu z rzeczywistością.
Psychoza poporodowa dotyczy jednej na 1000 kobiet, a jej objawy mogą pojawić się w pierwszych godzinach lub w ciągu pierwszych czterech tygodni po porodzie. Czasami konieczna jest pilna hospitalizacja.
Dokładna przyczyna psychozy poporodowej nie jest znana istnieje kilka powodów, dla których może się pojawić. Z jednej strony uważa się, że może to wynikać z czynników genetycznych i biologicznych, które mogą wpływać na predyspozycje do cierpienia z tego powodu, z drugiej strony stwierdzono, że większość przypadków dotyczyła kobiet z historią psychiatryczną.
Doświadczenie Laury
Jak powiedziałem na początku, Adele udostępniła link do artykułu, który napisała Laura, opowiadając o swoich doświadczeniach z tym niebezpiecznym zaburzeniem. W jej przypadku nie było historii chorób psychicznych i mówi, że jej ciąża była jak sen. Czuła spokój i podekscytowanie tym, co miało nadejść. Ale… tam gdzie były problemy, było to w momencie dostawy:
Moje narodziny były przerażające. Nie będę dużo o nim pytać, ale w zasadzie starałem się rodzić na wszystkie możliwe sposoby, było to dokładnie odwrotność tego, co sobie wyobrażałem. To było przerażające i niebezpieczne, i myśleliśmy, że jedno z nas nie da rady. Skończyło mi się cesarskie cięcie cesarskie, a potem odkryłem, że mój syn urodził się z bardzo niską wagą, ponieważ chociaż przeszedłem dwa tygodnie od prawdopodobnej daty porodu, moje łożysko zawiodło, a on głodował we mnie.
Laura to komentuje Twój lekarz uważa, że to trudne i bolesne doświadczenie posiadania dziecka było przyczyną psychozy poporodowej.. Po urodzeniu dziecka oboje musieli pozostać w szpitalu przez pięć dni, a ona opiekowała się dzieckiem przez 24 godziny na dobę. I chociaż byłem wdzięczny, że mogłem zacząć karmić piersią, nie dostałem odpoczynku, więc chciałem wrócić do domu.
Ale chwila, która się wydarzyła, była daleka od poczucia ulgi w drodze do domu Laurę zaatakowała ogromna fala negatywnych uczuć, zwłaszcza strachu i przerażenia.
Czułem, że umieram. Mój oddech był krótki i zamknięty, serce biło mi z piersi, a żołądek mi się kłębił. Powiedziałem mojemu mężowi Hugo „coś jest ze mną nie tak, nie wiem co to jest, ale nie czuję się dobrze”. Nie chciałem myśleć, że mam depresję poporodową, ponieważ nie czułem się przygnębiony. Wciąż mogłem docenić arkusz świeżego białego śniegu na zewnątrz, sposób, w jaki wyciszył świat, i wciąż mogłem się ekscytować jedzeniem. Potem zdałem sobie sprawę, że nic nie wiedziałem o depresji, bo jak do cholery ją odczuwasz? Jak łapiesz i tagujesz? Jak mierzysz lub rozumiesz coś, co jest tak niematerialne?
Ale uczucie strachu i zaprzeczenia sprawiło, że kontynuowała bez proszenia o pomoc, mimo że walczyła. Myślał, że z czasem to uczucie zniknie, ale tak nie było. Nadal zbliżał się do punktu, w którym zignorowała się i poczuła się jak intruzka w swoim życiu. Ukrywał się przed własną rodziną i zaczął mieć myśli samobójcze.
"Przeszłam od chęci zrobienia wszystkiego dla mojego syna, do całkowitego zignorowania jego płaczu„, mówi Laura.”Zacząłem mieć silne ataki lękowe, wierząc, że mam zawał serca, że moja rana otworzy się w środku nocy, że moje dziecko umrze, ponieważ jestem bardzo mały, a jeśli nie będę go karmić 24/7, to wszystko z mojej winy . Że był okropną osobą i okropną matką ”.
Chociaż jej rodzina próbowała ją zachęcić, nic z tego nie uspokoiło jej ani nie poprawiło jej sytuacji. Wszystko nadal postępowało do tego stopnia, że zarówno jej strach, jej dezorientacja, jak i przerażenie, że coś się stało jej i jej synowi, przestała ufać wszystkim, w tym jej mężowi Hugo, którego oskarżyła o porwanie dziecka. A potem musieli zrobić interwencję, którą opisuje jako najgorszą noc w jej życiu.
Laura była hospitalizowana przez dwa tygodnie, czując się jeszcze bardziej zagubiona, a jej matczyny instynkt całkowicie zanikał. Wydawało się, że Zapomniałem, kim jestem i mogłem tylko myśleć, że jestem złym człowiekiem, który został ukarany za coś, co zrobiła. Chociaż lekarz powiedział mu, że może wyzdrowieć, jego umysł powiedział mu, że nie zrobi tego, a ona nie. Ale on to zrobił.
Teraz, przy wsparciu mojej rodziny, niesamowitego psychiatry, leków (których naprawdę nie chciałem myśleć o przyjmowaniu, ale teraz rozumiem, że są one dla mnie niezbędne i dziękuję temu, kto je wynalazł) i psychoterapii, odczuwam ulgę i nadal odzyskuję więcej i Więcej każdego dnia. Jestem szczęśliwa, bezpieczna i silna. Jestem sobą
Przeżywając to doświadczenie, Laura postanowiła, że rozmowa o niej nie tylko wzmocni ją, ale może pomóc komuś, kto również przechodzi przez to samo. Psychoza poporodowa jest czymś realnym i nie ma powodu się wstydzić, jeśli cierpisz na jakąkolwiek depresję po urodzeniu dziecka. Macierzyństwo nie jest różowe, a bycie matką to coś, co przynosi milion zmian w życiu kobiet,
Zdrowie psychiczne matek musi nadal być sprawą ważną i o czym mowa, nie wiem, że jest ukryte, zerwać z tym piętnem i aby kobiety cierpiące depresja lub psychoza poporodowa, może czuć się pewnie, prosząc o pomoc, zamiast próbować ją ukryć.
Zdjęcia | Pexels
Via | BBC
W Babies i więcej | Skrajny przypadek depresji poporodowej: psychoza poporodowa „Jestem jedną na pięciu”, ruch mający na celu podniesienie świadomości na temat zdrowia psychicznego matek
