Mamo, chcę wody, ale już ją biorę! Twój syn krzyczy z hali. Jest bardzo możliwe, że twoim pierwszym instynktem jest bieganie, aby zapobiec sytuacji, w której Twoja kuchnia skończy się jak Wenecja. Musisz także zaprojektować menu, sporządzić listę zakupów, plany weekendowe zamknięte z wyprzedzeniem ...
Musisz kontrolować, aby twoje życie nie było katastrofą, i jest to normalne, przytrafia się tobie i wielu. Kontrola jest konieczna, ale Nadmierna kontrola ma negatywny wpływ na nas i nasze dzieci. Czy zapisujesz się, aby stracić kontrolę?
Posiadanie kontroli (a przynajmniej poczucia) jest czymś, co nam odpowiada, czego potrzebujemy. Czasami jednak tracimy perspektywę i ta potrzeba kontroli wyrządza nam więcej szkody niż pożytku, zarówno nam, jak i naszym dzieciom. W rzeczywistości nadmierna kontrola ma negatywny wpływ na dzieci. Rozluźnij się trochę, puść i zaakceptuj, że jest wiele rzeczy, których nie kontrolujemy, warto spróbować, ale ... czy wiesz, jak przestać kontrolować?
Dlaczego warto „trochę stracić kontrolę”
Kiedy stajemy się rodzicami, wydaje się, że potrzeba kontroli rośnie: porządek w domu, planowanie posiłków, ubrań, wydatków, plany na weekend ... Jeśli się nie zorganizujemy, nie zrobimy tego i Z dziećmi może to być katastrofa, prawda?
Pomyśl na przykład o całym weekendzie w domu bez wychodzenia z dwójką dzieci w wieku 3 i 5 lat. To jak otwieranie dwóch wstrząsanych butelek coli. Albo pomyśl o tym, jak wyglądałby Twój salon, gdybyś nie narzucał się i nie prosił o porządek: góra klocków Lego zamieni Twój dom w pole minowe, po którym nie można chodzić.
Zamówienie, kontrola. Potrzebujemy tego. Tak, potrzebujemy tego, jako rodzice i dorośli. Często w konsultacji widzę ludzi, którzy czują, że nie kontrolują niczego w swoim życiu, co czyni ich głęboko nieszczęśliwymi.
Jeśli nie kontrolujemy (lub nie mamy poczucia kontroli), nie czujemy się zdolni do podejmowania decyzji (i pozwalamy innym to zrobić za nas). Jeśli nie kontrolujemy, nie możemy z determinacją podążać w kierunku naszych celów. Jeśli nie kontrolujemy, mamy poczucie, że nasze życie dryfuje, a to nie pasuje nam do poczucia własnej wartości, osiągnięcia celu itp.
Ale… zbyt duża kontrola nie jest niczym dziwnym: prowadzi nas do frustracji, gdy sprawy nie idą zgodnie z planem, biczowania nas za niepowodzenia i przeżywania ich jak prawdziwego dramatu, do bycia wrażliwym i „nie na miejscu” na zmiany ... Krótko mówiąc, nadmierna potrzeba kontrolowania wszystkiego z dala od dając nam bezpieczeństwo, które, mamy nadzieję, umieszcza nas w krainie ruchomych piasków.
Skutek nadmiernej kontroli nad dziećmi
Nadmierna kontrola nie jest również pozytywna w ramach ojcostwa. Istnieje niewiele badań wskazujących na szkodliwe działanie na dzieci zbyt surowe style edukacyjne:
- Słaba samoocena
- Mała zdolność regulacji emocjonalnej.
- Zwiększone ryzyko problemów z zachowaniem.
- Mniej kreatywności
- Ustanowienie toksycznych związków w przyszłości.
- Itd.
Badanie opublikowane w czasopiśmie Journal of Positive Psychology przeprowadzone przez University of Edinburgh wskazuje, że wpływ nadmiernej kontroli rodzicielskiej ma wpływ na samopoczucie dziecka zarówno w dzieciństwie, jak i jego dorosłym życiu, znajdując jego wpływ na Dorośli do 60 lat.
Puśćmy więc trochę nasze włosy, zrelaksujmy się i, jak Elsa mówi w Frozen, z piosenką, którą wytatuowali wszyscy rodzice świata, Puść to!
Spróbujmy się zrelaksować i nie kontrolować wszystkiego. Postaramy się pozwolić maluchom robić małe rzeczy (ponieważ takie są i dlatego, że muszą to robić, aby rozwijać się w zdrowy sposób). Stracimy trochę kontroli: zobaczysz, jak dobrze się czujemy.
Tak, wiem, co mi powiesz: przestać kontrolować jest przerażające (Wyobrażamy sobie, że dom rozpada się na kawałki, a dzieci z przepaskami biodrowymi są dzikusami), ale pomyśl o tym nie chodzi o to, żeby przestać być zajętym, ale o to, by przestać udawać, że masz kontrolę nad wszystkimi rzeczami Co stanie się (i co się stanie) z tobą i twoimi dziećmi.
Oddychaj, zrelaksuj się i czytaj, na pewno w końcu to dostaniesz.
Trochę stracić kontrolę
1. Zastanów się nad potrzebą kontroli
Konieczność kontroli jest często spowodowana strach lub odrzucenie porażki, błędu. Ale pomimo złej prasy, która „zawiodła”, w rzeczywistości nie jest tak straszna. To dobry moment, aby zastanowić się nad swoimi przekonaniami na temat błędów. Aby ci pomóc, zostawiam kilka pomysłów do refleksji:
- Co się stanie, jeśli popełnisz błąd?
- Czy porażka czyni cię mniej wartościowym?
- Czy to takie okropne, jeśli sprawy nie idą tak, jak myślałeś?
- Czy uważasz, że inni przestaną cię kochać, jeśli nie zrobisz tego „w porządku”?
- Jakie są zalety kontroli?
- A jakie są wady?
Jeśli da ci to „małą rzecz”, puść linę zacznij od małych eksperymentów „bez kontroli” (udawanie, że zaczynasz od zaprzestania robienia wspaniałych rzeczy, wywoła u ciebie zawroty głowy, które uniemożliwiają ci kontrolę).
¿Przykłady? Spróbuj zmienić plany w ostatniej chwili, zostawić pralkę jednego dnia bez wkładania ... Czy świat się skończył? Być może będziesz musiał nosić tę samą koszulkę wczoraj, ale nie, świat się nie kończy i doświadczyłeś tego, co dzieje się, gdy przejmujemy kontrolę nad wszystkimi rzeczami z naszych głowy.
2. Niektóre sytuacje, w których sprawujemy nadmierną kontrolę
- Kiedy mamy trochę zbyt wysokie oczekiwania co do tego, co powinieneś lub możesz zrobić. Wynik? Prosisz go, aby zrobił coś, co uważasz za oczywiste, że powinien wiedzieć, jak to zrobić i jak tego nie robi (ponieważ nie może, nie dlatego, że nie chce, dlatego mówimy o oczekiwaniach), denerwujesz się. Kluczem jest to, że mogłeś nie przestać myśleć, że nie wyjaśniłeś dokładnie, co chcesz zrobić i jak to zrobić. Twoje dziecko ma tyle lat i może wymagać od ciebie, byś szczegółowo opisał kroki lub zrobił to z nim.
- Kiedy nakładamy bardzo surowe i dyktatorskie normy i reguły, które nie zostały uzgodnione: dzieje się tak, gdy rodzice nakładają normy, nie uwzględniając ich opinii, nie dając im możliwości zrozumienia tych norm: po prostu informujemy ich, że istnieją i że On musi je spełnić. Czy możesz sobie wyobrazić takie życie?
- Kiedy ciągle się zmieniasz kara („Do swojego pokoju”, „Jeśli nie ..., to nie ...).
Przestańmy być tak surowi wobec dzieci
Jak powiedziałem wcześniej, efekt nadmiernej kontroli nad dziećmi jest czymś, czego powinniśmy unikać ze względu na negatywne skutki, jakie wywołuje, ale czasami dla niektórych zachowanie kontroli nie jest łatwym zadaniem. W końcu jesteśmy dorośli, którzy pewnego dnia byli dziećmi, zostali wykształceni w określony sposób, którzy otrzymali (od rodziców, dziadków, nauczycieli lub jakiejkolwiek ważnej postaci) tę nadmierną kontrolę, przed którą teraz chcemy uciec.
Więc wkład, spokój. Aby ci pomóc, skorzystamy z kilku punktów, które mogą poprowadzić cię na tej ścieżce.
1. Pamiętaj, czego naprawdę chcesz go nauczyć
Wróćmy do przykładu zasady: wasz syn chce wody i będzie jej służył sam, z czterema latami i małymi rączkami (które są bronią masowego rażenia). Perspektywa apetytu, by wziąć mopa i zebrać półtora litra wody, może sprawić, że powiesz, że już na niego nalałeś. Ale zanim wstaniesz, zatrzymaj się i pomyśl:
Czego chcesz, abym się nauczył? Jeśli przeszkadzamy mu w robieniu rzeczy dla siebie, mówimy mu, że „robienie dobrze” waży więcej niż robienie tego, przekaz, który nadchodzi, to perfekcjonizm, coś, co wcale nie jest pozytywne dla dziecka.
Uniemożliwiamy ci również samodzielność, ćwiczenie umiejętności motorycznych, wyobraźni, uczenie się relacji fakt-konsekwencja ... Pozbawiamy cię bardzo cennej nauki.
Zrzuć linę, pozwól mu to zrobić. Część nauki ludzi powstaje metodą prób i błędów, więc popełnianie błędów jest nie tylko negatywne, ale także bardzo cenne źródło doświadczeń.
Tak, to jest bardziej spektakularne. Tak, przy niektórych okazjach będziesz musiał dużo sprzątać i sprzątać, ale sprawi to, że twoje dziecko będzie bardziej autonomiczne, czuje się kompetentne ...
2. Powody przezwyciężenia potrzeby kontroli
- Naucz swoje dziecko niezależności, promując w ten sposób jego poczucie własnej wartości.
- Naucz swoje dziecko zdrowego modelu relacji, w którym dominuje szacunek i nie ma nad sobą żadnej kontroli.
- Chociaż to brzmi naiwnyPrawda jest taka, że pomaga: zatrzymać i obserwować, jak dziecko robi rzeczy, cud jego nauki, jego prób i tak, także jego pomysłów, które wydają mu się wspaniałe, ale wiesz, że skończy się katastrofą o epickich proporcjach. Widok małej osoby, którą tak bardzo chcesz się rozwijać i uczyć, uczyć się, wymyślać, zepsuć… to świetnie. Nie przegap tego dla kontroli.
Zdjęcia: Pixabay.com;
W Babies i innych: Pięć umów, dzięki którym twój związek przetrwa po przybyciu dzieci
