Kiedy byłem dzieckiem, widziałem Dumbo, pamiętam smutek, który odczułem, gdy zobaczyłem płaczącego małego słonia, podczas gdy jego matka kołysała go bagażnikiem przez kraty celi; nie licząc nawet śmierci matki Bambi zabitej z rąk myśliwego.
W tym czasie psychologowie nie krzyczeli w niebo, jak wtedy, gdy ojciec Bimby umiera w Królu Lwa. Nie lekceważyli zdolności dzieci do radzenia sobie z przeciwnościami losu.
W ciągu moich sześciu lat Tarzan był po prostu człowiekiem małpy, a nie symbolem kolonializmu.
O co w tym wszystkim chodzi ...
Mówię to, ponieważ przeczytałem artykuł, który analizuje i prowadzi do wniosku, że bohaterowie filmów Disneya pochodzą z nietradycyjnych rodzin. Tym razem nie ma w tym nic złego, nie ma ona „niszczącego wpływu” na psychikę dziecka. Przykuło moją uwagę, ponieważ nigdy wcześniej o tym nie myślałem.
Oto próbka:
Aladyn: sierota i koczownik; popełnia małe przestępstwa w celu uzyskania pożywienia i schronienia. Annie: Sierota adoptowana przez bogatego ojca. Arystokraci: (Marie, Berlioz i Toulouse) trzy kocięta wychowane przez samotną matkę. Bambi: sierota. Beauty and the Beast: (Belle): matka sierota, wychowana przez ojca. Kopciuszek: od zmarłej matki, wychowywanej przez obraźliwą macochę i nieobecnego ojca. Dumbo: podnoszony przez matkę pod presją. Hercules: syn bogów, adoptowany przez ludzi Lilo i Stich: sieroty, wychowane przez starszą siostrę. Nemo: matka sierota, wychowana przez nadopiekuńczego ojca. Pinokio: drewniana zabawka adoptowana przez Gepetto Sleeping Beauty: jego rodzice przenieśli opiekę na 3 wróżki. Królewna Śnieżka: martwa matka, wychowana przez obraźliwą macochę i nieobecnego ojca.
Reklama
