W dzisiejszych czasach jestem trochę nostalgiczny, gdy zbliżają się urodziny mojej najstarszej córki, która za dziesięć dni wysadzi ciasto swoimi pierwszymi trzema świecami.
Chociaż co roku dziecko jest ważne, 3 lata to już nie jeden, ale tak jest kamień milowy w jego życiu, wyjątkowe wydarzenie.
3 lata to całe wydarzenie, ostateczny krok do dzieciństwa.
To prawda, że nie jest to przemiana, która zachodzi z dnia na dzień, to zmiana, która już ma miejsce, ale w dniu swoich trzecich urodzin nie będzie już dzieckiem, jeśli pozostanie mu jeszcze trochę, Utoruj drogę niezależnej osobie.
Przestań być małą dziewczynką, aby zostać dziewczyną, która wkrótce rozpocznie szkołę (w mundurze), która każdego dnia otwiera przed jej oczami nowy świat, aby odkryć, kto obserwuje zdziwionego, kto szuka odpowiedzi na wszystko ( jest w połowie tego, dlaczego) i zaczyna się to kończyć w zależności od ojca i matki (może właśnie to sprawia mi najwięcej nostalgii).
W życiu nie ma nic piękniejszego niż widok dorastania dzieci, ale kiedy się starzeją, rodzi to, przynajmniej mi się zdarza, rodzaj smutku, który do tej pory żyłem, co było tak wspaniałe, nie wiem powtórzy się ponownie.
Moja dziewczyna zaczyna żyć we wczesnym dzieciństwie, jednym z najpiękniejszych etapów życia. Odtąd zacznę przechowywać wspomnienia z tego, co przeżyłem (tylko moje pierwsze wspomnienia z życia mają trzy lata), aby zrozumieć wartość przyjaźni, miłości i patrzeć na świat z fantastycznej perspektywy dziecka.
Zrobię wszystko w moich rękach i reszcie rodziny, aby następny był dla niej magicznym etapem, szczęśliwym i pełnym dobrych chwil, które z radością pamiętam w przyszłości.
I chociaż w głębi duszy nigdy nie przestanie być „moim dzieckiem” bez względu na to, ile ma lat 30, zrozumieją, że jestem nieco wrażliwy na te urodziny 3, tak znaczące.
