Jest jasne: z tylko siedem lat nowo spełniony, ten niesamowity chłopiec z Villanueva de Bogas (Toledo), z największym sercem, jakie kiedykolwiek widzieliśmy, zapewnia, że spełnił już wszystkie swoje marzenia i że Jego największą nadzieją jest pomaganie innym i granie w piłkę nożną.
Nazywa się Iker i przez tak kilka lat udało mu się paradować, spotkać swojego ulubionego piłkarza, pomóc innym dzieciom z problemami zdrowotnymi takimi jak on ... Ostatnia krucjata, w której jest teraz zanurzony: spraw, aby wczesna opieka nad dzieckiem stała się rzeczywistością w całej Hiszpanii i nie kończyła się o szóstej, jak do tej pory.
A ich rodzice, Beatriz i Ángel, będą u ich boku przez całą drogę, ponieważ najważniejsze dla nich jest „Zobacz mojego syna zawsze szczęśliwego i z uśmiechem”.
Nigdy nie przestajemy się uczyć
Beatriz, matka Ikera, jest częścią platformy rodziców w całej Hiszpanii, którzy rozpoczęli kampanię, aby poprosić o prawo gwarantujące wszystkim wczesną opiekę w ramach ubezpieczenia społecznego: „Żadne dziecko bez terapii”.
Są grupą rodziców dzieci, które mają trudności w rozwoju (opóźnienie dojrzewania, autyzm, porażenie mózgowe, zespół Downa). Twój cel: zachęcić dzieci powyżej szóstego roku życia do kontynuowania leczenia za darmo.
Matka Ikera wyjaśnia, że różnice między wspólnotami autonomicznymi są ogromne: chociaż na Wyspach Kanaryjskich usługa ta nie istnieje, na przykład w Nawarrze jest oferowana do 18 roku życia, w Madrycie istnieją tak duże listy oczekujących, że nie osiągają dzieci ...
Chociaż istnieją stowarzyszenia, które od lat walczą o tę służbę zdrowia publicznego, rok temu postanowili przyłączyć się do całej Hiszpanii, aby wspólnie walczyć i złożyć petycję do Ministerstwa Zdrowia. I był Iker, który dostarczył 350 000 podpisów, ponieważ nie rozumie, że są pozbawieni fundamentalnej dla niego pomocy. I dlatego daje mu znać:
„Dlaczego nie mogę kontynuować terapii, jeśli nadal nie mogę chodzić?”Jeszcze kilka dni temu Beatriz i inni rodzice Platformy byli na Kongresie Deputowanych, ujawniając swoje potrzeby.
Ponieważ według Beatriz ta korzyść to znacznie więcej niż fizykoterapia:
"Jest to kompleksowa opieka obejmująca wszystko, czego dziecko i jego rodzice mogą potrzebować, jako logopedzi lub psychologowie. Rodziny muszą nam także pokazać, jak pomóc naszym dzieciom być bardziej niezależnymi, jak reagować na ich potrzeby ”.
W Babies i innych „Mój syn Dani cierpi na porażenie mózgowe i jest bardzo szczęśliwym dzieckiem”, słowa matki, która dociera do naszych serc„Ponieważ wprawdzie to prawda, że środek ten jest świadczeniem z zabezpieczenia społecznego, ale nie obowiązkiem” i obejmuje lata, w których mózg dziecka ma większą plastyczność, Beatriz podkreśla, że:
„Nigdy nie przestajemy się uczyć. W rzeczywistości Iker zaczął robić większe postępy po pięciu latach, kiedy uświadomił sobie, jak ważne jest robienie rzeczy dla siebie, zamiast iść łatwą drogą i pozwolić zrobić dla ciebie (co było zwykłe jak dziecko ".
Rodziny nigdy się nie poddają
Związek tych rodziców z całej Hiszpanii pozwala uwidocznić niezbędną walkę, pokazując, jak dramatyczna jest ich sytuacja.
Ponieważ, jak mówi Beatriz, dzieci nadal muszą iść do przodu i po ukończeniu szóstego roku życia (wcześniej w niektórych Wspólnotach) w publicznych szkołach słuchu i języka (co nie jest logopedią) i fizjoterapii (bez środków) pozostają jedynie bardzo ograniczone sesje. Dlaczego To rodzina musi poradzić sobie z wieloma kosztami terapii.
„Zbieramy czapki, robimy festiwale, kampanie finansowania społecznościowego, prezenty urodzinowe Ikera to pieniądze, a wszystko, co wchodzi do domu, jest dla niego. Więc mamy, więc spędzamy na jego prywatnych zabiegach w Nipace Foundation w Guadalajara, ponieważ w Toledo nie mamy centrum, do którego należy się udać. To oznacza trzy godziny w drodze i kolejne dwie lub trzy (w zależności od terapii) czekanie tam na Ikera ”.
Ale według Beatriz wysiłek jest tego wart: Iker jest w stanie wstać, aby przejść do łazienki lub ubrać się, zjeść samemu, a nawet poradzić sobie z kontrolą gry lub kopnąć piłkę, nawet chodzikiem.
Jest też część emocjonalna:
„Kiedy osiągają cele, czują się bardziej zdolni i pewni siebie, poprawiają swoją samoocenę”.Kim jest Iker?
Urodził się przedwcześnie, w 31. tygodniu ciąży i cierpiał na brak tlenu, chociaż nie wiadomo, czy przed porodem, w trakcie czy po nim. Był w szpitalu przez miesiąc, zanim mógł wrócić do domu, i wtedy powiedziano jego rodzicom, że cierpi na porażenie mózgowe, ale nie wiedzieli, jak bardzo to na niego wpłynie.
Zmiana jest bardzo mała, ale konsekwencje są bardzo ważne. Iker cierpi tetrapareza spastyczna lub co to samo: zmniejszona ruchliwość ramion i nóg oraz zajęcie mięśni Kurczą się, by pokonać grawitację.
Dlatego, chociaż nie ma problemów z wymową, tak jest Musi zostać nauczony, jak ustawić się, aby dobrze oddychać, aby mógł mówić głośniej. Ponieważ aby podnieść ton, musisz podnieść napięcie mięśni, co powoduje ból.
Beatriz wyjaśnia, że jego mięśnie są tak sztywne, że jeśli się rozciągają, odczuwają skurcze mięśni. I są w ciągłym napięciu, ponieważ tułów Ikera jest bardzo miękki, więc musi on zrównoważyć resztę mięśni.
Oznacza to uznanie 90 procent niepełnosprawności.
Ale to nie wydaje się być przeszkodą dla Ikera w walce o osiągnięcie jego celów, które służą uwidocznieniu problemów, jakie mają takie dzieci, a tym samym są w stanie im pomóc.
- Brał udział w pokazie mody. Aby uzmysłowić potrzebę dostosowania stołów do przewijania dzieci takich jak on.
- Za pięć lat przekazał wszystkie swoje oszczędności (50 euro) na rzecz Pepe, kanaryjskie dziecko w tym samym wieku cierpiało na rzadką chorobę mitochondrialną.
Dzięki wideo, które nagrał, prosząc ludzi o pomoc Pepe, darowizny wzrosły. I dwoje najmłodszych zaprzyjaźniło się.
- Jest wielkim fanem Villarreal, w szczególności Manu Triguero, z którym podzielił się niektórymi spotkaniami.
I również udało poznaj swoją ulubioną piosenkarkę, Melendi i nie tęskni za swoimi koncertami w Madrycie.
Iker ze swoim idolem Melendi, szczęśliwy pic.twitter.com/OsuIc78NRi
- Beatriz herranz migu (@Beazarzu) 8 lipca 2017 r
Jak daleko zajdzie Iker i jego rodzice?
Jeśli zapytasz go, jak daleko chce się posunąć, jest jasny, mimo że jest tak mały: „baw się na boisku piłkarskim, pracuj, wychodź z przyjaciółmi ...”. Normalne, ponieważ nie jest zrezygnowane. Powiedz swojej matce.
I wydaje się, że jest na dobrej drodze, ponieważ ma w szkole przyjaciół, którzy pomagają mu wchodzić i wychodzić z klasy, a nawet wracać do domu, jeśli Iker opuści klasę, „żebyś nie został w tyle”.
Beatriz tak mówi „Iker ułatwia życie z nim”i że udało mu się jeszcze bardziej zjednoczyć swoich rodziców: „Pobraliśmy się po jego urodzeniu od samego początku, oboje się nim zaopiekowaliśmy”.
Ponieważ, jak przyznaje:
„Nie martwię się tak bardzo, że Iker może nie być w stanie chodzić, ale Jest to zadowolone z jego cech charakterystycznych w środowisku i możliwie najbardziej niezależnych. Nie oznacza to, że nie będzie cierpieć w określonych momentach, kiedy jego przyjaciele uciekną, a on nie będzie mógł. Musisz nauczyć się radzić sobie z tymi sytuacjami ”.
„Ale chcę, żeby zrobił wszystko, co w jego mocy. Teraz skupiam się na tym, aby był dostępny w jego codziennym życiu. Koncerty, instytut, budynki użyteczności publicznej. Konkretne rzeczy, które mogę zrobić.”
I oczywiście obejmuje uzyskać zdrowie, aby zajął się fizjoterapią, hydroterapią i terapiami terapii zajęciowej że zarówno Iker, jak i inne dzieci muszą się uczyć i być bardziej niezależni.
Mają też inny cel: oddać brata Ikerowi, ponieważ według Beatriz „uczynił nas lepszymi ludźmi”. Życzymy Ci, abyś wkrótce spełnił swoje marzenia.
Pozostajemy przy tych słowach Beatriz, które docierają do serca:
„Posiadanie niepełnosprawnego dziecka jest najlepszą rzeczą, jaka mi się przydarzyła w życiu. Zmieniłbym to tylko, aby uniknąć cierpienia mojego syna, ale nie dla mnie”.Zdjęcia | Przypisany przez rodzinę Iker
