Jak widać, każdego dnia publikujemy niektóre historie, które wysyłają nam do publikacji. Dzisiaj, poprzez następującą historię, która przyszła do nas z Meksyku, chcemy uhonorować wszystkie pary, które pomimo wielu trudności spełniły pragnienie zostania rodzicami.
Pamiętamy zarówno rodziców, jak i mamy, którzy chcą opowiedzieć nam o swoich doświadczeniach, które mogą przesłać nam ich historię na adres [email protected]. Niestety nie możemy opublikować ich wszystkich, ale wybieramy niektóre do udostępnienia innym czytelnikom.
Pozostawiam wam dzisiejszą historię.
„Chcę opowiedzieć wam moją historię. Fernando i ja spędziliśmy 8 długich lat, czekając na dziecko. Od początku chcieliśmy mieć dzieci, ale nic, miałem tysiąc egzaminów, zabiegów, cztery operacje i nic ... Kiedy byliśmy zmęczeni, postanowiliśmy zrezygnować z leczenia i zapomnieć o tej sprawie, dokładnie kilka dni po ukończeniu 7 lat małżeństwa zaszłam w ciążę. Tak, znikąd. Czułam najszczęśliwszą kobietę na świecie, czułem się w chmurach, nie mogłem w to uwierzyć. Miałem bardzo bolesną ciążę, odkąd Mirandita, moje dziecko, było osadzone w moim prawym biodrze i nawet nie mogłam chodzić, ale liczyłam dni, kiedy miałam ją w ramionach i poznałam twarz tego, który sprawił, że poczułam się tak szczęśliwa.
Spędziłem tydzień z rozszerzeniem 3 centymetrów i nic nie chciałem się urodzić. Zostałem przyjęty do szpitala 11 listopada wieczorem i urodziłem się kilka godzin później. Cud przybycia Mirandy do naszego życia jest tak wielki, że urodziła się 12 grudnia, w dniu Matki Bożej z Guadalupe w naszym kraju. Widząc jego twarz po raz pierwszy poczułam się jeszcze szczęśliwsza i od tego dnia mogę wiedzieć i czuć, czym jest prawdziwe szczęście. Nigdy nie myślałem, że ktoś może poczuć tyle miłości i szczęścia jednocześnie. Dzisiaj moje dziecko ma już pięć miesięcy i jest zdrowym, pięknym i przyjaznym dzieckiem. Fernando i ja jesteśmy tak szczęśliwi, jak to sobie wyobrażamy. ”
