Raz skomentował to dwa dni temu dzieci wiedzą, ile muszą jeść Przyjdę, aby wyjaśnić zalecenia, aby wszystkie dzieci jadły i rosły normalnie, na wypadek, gdyby nadal były matki, które nadal wątpią w ich zdolności.
Istnieje bardzo mądre zdanie: „Na powierzchni ziemi nie ma zwierzęcia, które umiera z głodu, mając jedzenie w zasięgu ręki”.
Ekstrapolując to naszym dzieciom, można by powiedzieć, że nawet jeśli wydaje się, że nic nie je, to je i że dopóki ma przed sobą jedzenie, nie będzie niedożywiony.
Przejdźmy do zaleceń, które powinniśmy wziąć pod uwagę, oferując dziecku uzupełniające jedzenie:
Musimy im dać małe ilości bez użycia siły. Przede wszystkim w pierwszych dniach akt jedzenia przeznaczony jest bardziej na znanie dzieci i jedzenia niż na coś innego. Dotyk sprawia, że czuje się (mówią), a przy pierwszych spotkaniach nie jest wygodne iść „zwolnić”.
Stopniowo po dniach zje trochę więcej (lub nie). Musimy szanować ich głód lub jego brak (a to zalecenie dotyczy wszystkich grup wiekowych, niezależnie od tego, czy są to 6 miesięcy, czy 12, 2 lata lub 5), a jeśli odwrócisz głowę, ściśniesz usta lub wyplujesz jedzenie, ponieważ nie chcesz więcej, powinniśmy przestać oferta
Żadnych samolotów, nic „nie jest dla mamy i dla babci”, nic więcej niż dwie łyżki stołowe i wychodzę ... Jeśli nie chce więcej, to dlatego, że nie potrzebuje więcej.
Pomyśl przez chwilę o typowym posiłku w domu teściowej, babci lub znajomego, który wypełnia naczynia do nieskończoności i nie tylko. Ten dom, w którym nienawidzisz jeść, ponieważ jeśli go nie zjesz, wszyscy będą patrzeć na ciebie jak na niewdzięcznego, powolnego kraba. To danie, które obserwujesz po westchnieniu, „odpinający” pasek i spodnie oraz to zdanie: „Nie jesz? Nie podoba ci się
Cóż, są strzały. Za każdym razem, gdy próbujemy zmusić nasze dzieci do jedzenia trochę więcej, ponieważ „chodź, to jest bardzo dobre”, ponieważ „chodź, musisz rosnąć”, ... za każdym razem, gdy to robimy, stajemy się tą damą, jedzenie po jedzeniu, dzień po dniu .
Zmuszanie dziecka do jedzenia oznacza, że robi rzeczy wbrew swojej woli i zmuszanie kogoś do zrobienia czegoś jest najlepszym sposobem na pogardzanie tym (Wciąż pamiętam, jak bardzo lubiłem czytać, dopóki w szkole nie zmusili mnie do czytania, jak wam wczoraj mówiłem).
Są chwile, kiedy reguła implikuje obowiązek, który należy spełnić, ale jedzenie takiej ilości, jaką matka (lub ojciec) wydaje się jeść, nie jest normą.
Jedzenie jest aktem potrzeby żywieniowej, ale przede wszystkim jest okresem nauki i miłości. Kulturowo jedzenie wiąże się ze świętami, momentami zjednoczenia, zjednoczenia, dzielenia się chwilą (spotykamy się na obiedzie, spotykamy się na lunchu ...). Jedzenie to obsada smaków, faktur i kolorów, które są jedną z największych przyjemności życia.
Najlepszym sposobem na dobrą koncepcję jedzenia jest chwila miłości i kontaktu między matką (ojcem) a synem, aby porozmawiać i aby dziecko cieszyło się tym, co je (chociaż to wszystko powoduje zagubienie).
