„Nie rób tego!”, Powiedzieli nam za każdym razem, gdy graliśmy ze skrzyżowanymi oczami. „Gdy dajesz sobie powietrze, zostajesz tak na zawsze!” Dodali, przerażając nas. Tak wiele nam powiedzieli, te zwroty tak bardzo nas wyróżniły, że przez kilka pierwszych dni, kiedy masz noworodka w ramionach i widzisz, jak mrużysz, boisz się.
Wtedy zastanawiasz się, co to jest mleko z „powietrza”, i patrzysz w okna, aby upewnić się, że są zamknięte, aby nie odnosiły się do strumienia powietrza. Faktem jest, że byłeś wewnętrzny, nawet jeśli „tak pozostaniesz” wydawało się niesamowicie absurdalne, twoja podświadomość mówi ci, że byłoby lepiej, gdyby twoje dziecko tego nie zrobiło i zastanawiasz się Czy to normalne
W pierwszych miesiącach normalne jest patrzenie w oczy
Tak, to normalne, że zdarza się w pierwszych miesiącach, i prawie powiedziałbym w pierwszych tygodniach. Fakt, że ona mruży oczy, wynika z dwóch powodów: niedojrzałość mięśni oka i jak źle widzą kiedy się urodzą
W odniesieniu do mięśni oka jest mniej więcej tak jak reszta ciała. Impulsy nerwowe są stosunkowo nieskuteczne, jeśli chodzi o poruszanie ciałem, a ciało porusza się niezręcznie, nie będąc mięśniami zdolnymi do zrobienia praktycznie nic dobrego. Nie tylko koordynują rękę z okiem, nie mogą używać palców do robienia rzeczy, nie są w stanie czołgać się ani chodzić, i dużo się poruszają za to, co dostają.
Cóż, to samo dzieje się z mięśniami oczu, które będąc niedojrzałe, powodują, że oczy poruszają się niezręcznie za czymś, co przykuło ich uwagę, czasami krzyżując oba oczy.
Jeśli mówimy o tym, jak źle widzą, jak już powiedzieliśmy niekiedy, powiedzcie, że z pewnością urodzili się widząc smutek. Niektórzy mówią, że widzą nawet czarno-biały, więc wyobraź sobie. Dodaje się do tego, że mają bardzo słabe podejście, ponieważ są w stanie zobaczyć ze względną jasnością, co jest około 20-30 cm, i razem mamy system wizualny, w którym najmniej rzadkie jest to, że staje się to zezowaty.
Te od 20 do 30 cm są świetne, aby rozpoznać matkę lub ojca, gdy biorą cię w ramiona lub ssają, ponieważ jest to odległość między oczami a twarzą osoby dorosłej. Jednak nie dają za wiele więcej, a kiedy próbują spojrzeć na rzeczy, które są dalej, w końcu dostają ze skrzyżowanymi oczami, gdy próbujesz się skupić i zobaczyć coś dobrze, na co nie są przygotowani.
Trzecia teoria
Mam teorię związaną z adaptacją do środowiska. Niemowlęta są tak niedojrzałe, że wiele z nich łatwo się stresuje i ostatecznie „eksploduje” późnym wieczorem, płacząc, aż nie mogą dłużej, w czymś, co wielu nazywa kolką, a ja opisuję więcej jako dziecko „tu przyszedłem”. Zatem niemożność dobrego skupienia się byłaby korzyść w postaci ogranicznika bodźca, widząc dziecko lepiej, gdy jego oczy dojrzewają i gdy jest w stanie lepiej zarządzać wszystkim, co widzi. Wyobraź sobie, jak okropne może być dla dziecka widzenie wszystkiego i otrzymywanie tak dużej stymulacji wizualnej na minutę. Byliby szaleni, a więcej, gdyby jeden z nich dał im oglądać telewizję, a tylko jeden z naszych polityków wyszedł z barbarzyństwa. Szalony na całe życie.
Krótko mówiąc, normalne jest, że nie widzą zbyt dobrze, to normalne, że mruży oczy i ostatecznie przestańcie to robić. Jeśli po kilku miesiącach nadal to robi, należy zapytać pediatrę, na wypadek gdyby zeza trzeba było kontrolować.
