Widząc rodzinne i środowiskowe czynniki ryzyka depresji dziecięcej, teraz zatrzymujemy się na poszczególne czynniki powodujące depresję u dzieci.
Jest to szereg czynników ryzyka, które analizuje Poradnik praktyki klinicznej dotyczący poważnej depresji u dzieci oraz w okresie dojrzewania, który jest wynikiem pracy grupy specjalistów należących do różnych dyscyplin, które integrują pomoc pacjentom z depresją.
Przewodnik w procesie przeglądu współpracował ze stowarzyszeniami naukowymi i stowarzyszeniami pacjentów bezpośrednio zaangażowanymi w ten problem zdrowotny i stanowi wysoce zalecane podejście do lepszego zrozumienia depresji dziecięcej.
Indywidualne czynniki ryzyka depresji dziecięcej
Płeć męska lub żeńska. Przed okresem dojrzewania zaburzenia depresyjne są praktycznie takie same u chłopców, jak u dziewcząt. Jednak w pierwszej połowie okresu dojrzewania zaburzenia te występują dwa lub trzy razy częściej u kobiet.
Genetyczne i biochemiczne czynniki ryzyka. Do 20-50% dzieci lub młodzieży z zaburzeniami depresyjnymi ma rodzinną historię depresji lub innej choroby psychicznej. Jednak aktualne informacje sugerują, że czynniki genetyczne mogą być mniej ważne w prezentacji depresji w dzieciństwie niż w okresie dojrzewania. Jednak nie jest jasne, jaka jest waga czynników genetycznych, a które czynników środowiskowych w rozwoju depresji.
Istnieją pewne dowody wskazujące, że zmiany w układzie serotoninergicznym i korowo-nadnerczowym mogą być zaangażowane w biologię depresji u dzieci i młodzieży.
Czynniki psychologiczne. Uważa się, że temperament stanowi podstawę genetyczno-biologiczną, chociaż doświadczenie i uczenie się, szczególnie w kontekście społecznym, mogą wpływać na jego rozwój i ekspresję. Negatywna afektywność (tendencja do doświadczania negatywnych stanów emocjonalnych) prowadzi do większej reaktywności na negatywne bodźce i jest związana z wyższym prawdopodobieństwem zaburzeń emocjonalnych, szczególnie u dziewcząt. Biorąc pod uwagę stresujące zdarzenia życiowe, cechy poznawcze związane z negatywną afektywnością, takie jak poczucie porzucenia lub utraty i / lub niska samoocena, a także styl poznawczy przeżuwania, mogą utrudniać radzenie sobie i zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia depresji w porównaniu do osoby bez tych cech.
Obecność objawów depresyjnych, takich jak anhedonia lub myśli o śmierci, znacznie zwiększa ryzyko poważnej depresji u dzieci i młodzieży.
Wreszcie, dzieci i młodzież z niepełnosprawnością fizyczną lub trudnościami w nauce, deficytem uwagi, nadpobudliwością lub zaburzeniami zachowania również mają zwiększone ryzyko depresji.
Jak widzimy, indywidualne czynniki ryzyka sprzyjające depresji dziecięcej Są zróżnicowane i koncentrują się na aspektach płciowych, genetycznych i psychologicznych. Pojedynczy czynnik nie może wyjaśnić rozwoju depresji dziecięcej, ale może temu zapobiec.
