Pępowina jest niezbędnym organem do przeżycia płodu. Łączy dziecko z łożyskiem i odpowiada za dostarczenie tlenu i niezbędnych składników odżywczych, aby mogło ono prawidłowo się rozwijać.
Chociaż są rzadkie, mogą być pewne Powikłania pępowiny w czasie ciąży, chociaż większość z nich jest wykrywana tylko w momencie dostawy.
Pępowina jest wąską rurką spiralną, która zwykle ma od 50 do 60 centymetrów długości.
Przechodzą przez nią trzy naczynia krwionośne: żyła, która przewodzi tlen i składniki odżywcze z krwi matki i dwie tętnice pochodzące od dziecka i transportują odpady, które są przenoszone do krwi matki, a następnie usuwane.
Mogą pojawić się podczas ciąży powikłania związane z pępowiną, takie jak:
Wypadnięcie rdzenia
Występuje, gdy po pęknięciu worka z wodą pępowina wystaje przez szyjkę macicy przed głową dziecka. Występuje rzadko (przypadek na tysiąc), ale stanowi poważne ryzyko.
Nacisk głowy na przewód może go ściśnąć, przerywając przepływ tlenu, który otrzymuje dziecko. Kiedy tam wypadnięcie pępowiny Konieczne jest wykonanie cesarskiego cięcia cesarskiego, aby zapobiec zranieniu dziecka z powodu braku krwi.
Może również wystąpić wypadnięcie sznurka z nienaruszoną torbą, gdy sznur znajduje się przed głową płodu, ale nie pojawia się przez pochwę. Z drugiej strony nazywa się to wypadnięciem ukrytego sznurka, gdy nie jest przed nim, ale obok prezentacji dziecka.
Wypadnięcie może nastąpić niezależnie od tego, czy dziecko zostanie umieszczone na pośladkach, czy w głowach głowy, ale jest to najbardziej niebezpieczne, ponieważ nacisk wywierany przez głowę na miednicę jest zwykle bardziej intensywny.
Do czynników predysponujących do wypadnięcia pępowiny należą: wcześniactwo i niska waga, bliźniacze ciąże, zmiany w prezentacji dziecka lub zmiany miednicy matki.
Pojedynczy przewód tętniczy
Ta zmiana ma miejsce, gdy zamiast dwóch tętnic opuszczających płód rozwija się jedna tętnica. Jego częstość występowania jest mniejsza niż 1 procent.
W przeciwieństwie do innych powikłań pępowinowych zwykle jest wykrywany wcześnie i najczęściej wiąże się z poważnymi wadami płodu (serca lub nerek) lub drobnymi zmianami, takimi jak niska waga dziecka lub przedwczesne porody.
Zmiany długości sznurka
Jak powiedzieliśmy wcześniej, sznur ma od 50 do 60 centymetrów, jednak czasami może być krótszy lub dłuższy, co zwykle powoduje komplikacje.
Bardzo krótki pępowinowy, mniejszy niż 30 centymetrów, może komplikować dziecko w kanale rodnym w momencie porodu.
Z drugiej strony bardzo długi sznur, ponad 60 centymetrów, nie jest związany ze zmianami, ale ze względu na jego długość zwiększa się prawdopodobieństwo tworzenia się węzłów lub owijania się wokół różnych części ciała dziecka, powodując niepokój płodu w trakcie lub przed nim pracy.
Tworzenie węzłów sznurowych
Sama natura sznurka sprawia, że tworzenie węzłów jest prawie niemożliwe, uniemożliwiając przepływ krwi i tlenu do płodu. Jest pokryty galaretowatą substancją, która nadaje mu elastyczność i elastyczność, zapobiegając łamaniu się i tworzeniu sęków.
Jednak ruchy dziecka i salta w macicy, szczególnie w pierwszych miesiącach, mogą powodować powstawanie węzłów w pępowinie.
Przeważnie są fałszywe węzły, to znaczy drobne zmiany w strukturze, ale czasami są prawdziwymi węzłami które można regulować w miarę postępu ciąży i powodować niedobór składników odżywczych i tlenu u płodu.
W takich przypadkach lekarz oceni, czy możliwe jest wykonanie próby dostarczenia dopochwowego lub wykonanie sekcji C.
Sznurówki (lub okrągły sznur)
Sznurek jest wystarczająco długi, aby owinąć się wokół szyi lub ciała dziecka.
Jest to jeden z najczęstszych problemów, ale często bezzasadny, ponieważ około 20 do 40 procent dzieci rodzi się z niespodzianką, a nawet z dwoma, i rozwiązuje się go bardzo prostym manewrem.
Palec umieszcza się między szyją a sznurkiem, aby cofnąć okrąg, gdy dziecko wychodzi. Moja najstarsza córka jest bardzo zalotna i urodziła się ze sznurkiem „naszyjnika”, co zostało wówczas rozwiązane i pozostała prosta anegdota o narodzinach.
Zwykle nie ma to znaczenia chyba że obrót sznurka jest tak ciasny (przypadki są minimalne i bardzo rzadkie), aby ścisnąć sznur w sposób uniemożliwiający przepływ krwi i tlenu.
Lekarz oceni sytuację, a w przypadku cierpienia płodu oceni, jak kontynuować poród.
