Kilka miesięcy temu podskoczyła wiadomość o zmianie w zaleceniach dotyczących konsumpcji niektórych ryby zanieczyszczone rtęcią. W szczególności odnosiliśmy się do zakazu konsumpcji dla kobiet w ciąży, kobiet karmiących piersią i dzieci poniżej trzeciego roku życia oraz ograniczeń dla starszych dzieci.
Ale potem pojawiły się kontrowersje, ponieważ stowarzyszenia konserwujące twierdziły, że tuńczyk w puszkach nie musi być objęty tymi ograniczeniami. Chcieliśmy trochę zagłębić się w tę kwestię i widzimy, że chodzi o to, czy tuńczyk w puszce tak lub nie, nie jest jasne.
Zobaczmy, co na ten temat mówi AESAN, a także to, na co wskazują stowarzyszenia konserw, a nawet Greenpeace, aby sprawdzić, czy nieco wyjaśnimy ten problem.
Co mówią kanarki?
Z jednej strony krajowe stowarzyszenie producentów konserw rybnych i owoców morza (Anfaco) wydało wówczas komunikat prasowy, w którym stowarzyszenie wiedziało o ogromny wstręt i zmartwienie za wiadomości opublikowane w mediach prasowych. W tej notatce wyjaśniają następujące punkty:
- Wiadomości opierają się na zaleceniu AESAN (hiszpańskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Żywności i Żywienia), która nigdy nie odnosi się do tuńczyka w puszce, ale do tuńczyka błękitnopłetwego na dużą skalę.
- Wskazują, że mówiąc o tuńczyku błękitnopłetwym, AESAN ogranicza problem do produktu ze Morza Śródziemnego i spożywa świeże, mrożone i filetowane preparaty, których konserw jest całkowicie obcy.
- Zakazy i ograniczenia dotyczące nieużywania tych produktów dotyczyły bardzo określonych grup ludności.
- W tym samym raporcie Komitetu Naukowego AESAN podkreślono znaczenie badań stosunku ryzyka do korzyści związanych z konsumpcją ryb (zwłaszcza ryb niebieskich), ponieważ kwasy tłuszczowe EPA i DHA z tłuszczu rybnego odgrywają bardzo ważną rolę w rozwój płodu i układu nerwowego dzieci.
- Tuńczyk konserwowany w różnych prezentacjach, takich jak tuńczyk, tuńczyk lekki i tuńczyk północny lub tuńczyk biały, jest wytwarzany głównie z tuńczyka tropikalnego z Pacyfiku, Oceanu Indyjskiego i Oceanu Atlantyckiego i całkowicie z dala od tego problemu.
Nie znaleźliśmy sposobu, aby się dowiedzieć skąd pochodzi tuńczyk z puszek, które kupujemy, ale osobiście mogę powiedzieć, że kiedy czytam „miły z północy”, nigdy nie myślałem, że będą łowione w tropikach. Nie jestem też pewien, czy problem rtęci dotyczy wyłącznie niektórych mórz, w rzeczywistości konsultowane artykuły wskazują, że jest to problem globalny.
Co mówi AESAN
AESAN w swojej sekcji często zadawanych pytań zawiera linki do tego, o czym mowa w naszych poprzednich postach, to znaczy ograniczeń w różnych grupach populacji. Istnieje również specjalna sekcja: Jakie są zalecenia dotyczące spożywania świeżego tuńczyka błękitnopłetwego i tuńczyka konserwowego? Oto odpowiedź:
Jest to jeden gatunek tuńczyka błękitnopłetwego. Można to zweryfikować w zaleceniach, które robimy na naszej stronie internetowej, w szczególności rtęci (wyraźniej w pliku pdf. Można go pobrać ze strony). Tam jest określone, że tuńczyk błękitnopłetwy to gatunek Thunnus thynnus (gatunek duży, zwykle spożywany jako świeży lub mrożony i filetowany). Gatunki w puszkach (w puszkach) mają znacznie mniejszy rozmiar, więc ich zawartość rtęci znacznie spada.
To znaczy, zgodnie z tym rozdziałem tuńczyk w puszce miałby mniej rtęci, chociaż jest to ten sam gatunek, a nie inny, jak twierdzi Anfaco. Nie znaleźliśmy odniesienia do niebezpieczeństwa skażenia wyłącznie rybami śródziemnomorskimi.
Jaki tuńczyk w puszce?
Pytając nieco więcej o gatunki tuńczyka, okazuje się, że Thunnus thynnus jest tuńczykiem błękitnopłetwym atlantyckim i że w obrębie rodzaju Thunnus istnieją inne gatunki: tuńczyk północny lub biały (T. alalunga), opastuna (T. obesus), pacyficznego tuńczyka błękitnopłetwego (T. orientalis), południowego tuńczyka błękitnopłetwego (T. maccoyii) i tuńczyka żółtopłetwego (T. albacares).
Jak wyjaśnia Światowa Organizacja Zdrowia, tuńczyk biały i opastuna są dwoma najczęściej stosowanymi gatunkami na rynkach konserw. Czy gromadzą taką samą ilość rtęci?
Zgodnie z badaniem opracowanym przez National Institute of Oceanography (IEO) w ramach umowy o współpracy z Sekretariatem Generalnym Rybołówstwa Morskiego w celu poznania stężenia metali ciężkich w rybach o znaczeniu komercyjnym, w albacore i żółtopłetwy mają stężenie rtęci dalekie od ustalonego limitu.
Jednak niektóre okazy opastuna przekroczyły ten limit, i stwierdzono wyraźny związek między poziomem rtęci a wielkością tuńczyka.
Co mówi Greenpeace
Byłem zaskoczony, że znalazłem kilka Artykuły Greenpeace na temat tuńczyka w puszkach, które nie opuszczają produktu zbyt dobrze (a raczej na proces połowów i przetworów), szczególnie dla gatunków złowionych na obszarach tropikalnych, z których pochodzi większość przetworów według Anfaco.
Greenpeace stwierdził nieprawidłowości po analizie puszek tuńczyka różnych marek w kilku krajach europejskich, w tym w Hiszpanii. Nie ma wzmianki o kwestii rtęci, ale przenosimy się do tropikalnych wód Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku, gdzie łowimy tuńczyka. Niektóre wykryte nieprawidłowości to:
- Obecność dwóch różnych gatunków w tej samej puszce, nielegalna praktyka w Unii Europejskiej.
- Różne puszki tego samego produktu z różnymi gatunkami; Niektóre puszki zawierały gatunki inne niż wskazane na etykiecie.
- W Hiszpanii analiza puszek z tuńczykiem marek Calvo i Campos ujawniła obecność dwa różne gatunki w tej samej puszce (tuńczyk żółtopłetwy i opastuna).
Przełowienie lub niezrównoważone techniki połowowe to inne aspekty, które potępia GreenPeace, chociaż pozostaje nam to mieszanka gatunków (oraz dużych i małych tuńczyków) w tej samej puszce.
Krótko mówiąc, tuńczyk w puszce, tak czy nie?
Prawda jest taka, że po tym wszystkim zdaję sobie sprawę jak mało wiemy o tym, co jemyi myślę, że po dokładniejszym zbadaniu każdego z produktów znajdziemy wiele nieprzyjemnych niespodzianek.
Że nie licząc sprzeczności i luk w informacjach, które zostaną nam przedstawione, ze względu na konflikt interesów organizacji i firm zaangażowanych w produkcję i marketing żywności.
Czy to oznacza, że nie możemy nic zjeść? Oczywiście nie, ale możemy szukać najbardziej naturalnych produktów i informować się o ich składzie i ryzyku związanym z każdym produktem spożywczym.
Populacje z ograniczeniami i zakazami dotyczące bluefish (kobiety w wieku rozrodczym, kobiety w ciąży, karmiące piersią i dzieci) powinny wybrać inne ryby, które nie pociągają za sobą obserwowanego ryzyka.
Z naszej strony nie przestaniemy wkładać do sałatki puszki z tuńczykiem, chociaż za każdym razem bardziej pochylam się w kierunku makreli, która ma właściwości niebieskich ryb, ale jest niewielka i idą w kawałkach (ryby nie są mieszane). Oczywiście strach daje mi badania na makreli, ponieważ na pewno ktoś inny istnieje ...
Zdjęcia | TheGiantVermin, FotoosVanRobin na Flickr-CC
W Babies i więcej | Rtęć w rybach, Ryby, ograniczone jedzenie w ciąży, Uwaga na jedzenie panga i okoni, Ryby w żywieniu niemowląt, Zalecenia dotyczące spożywania ryb w dzieciństwie, ciąży i laktacji
