Kiedy kilka miesięcy temu przedstawiliśmy problem zastraszania w całej jego złożoności, postanowiliśmy uzupełnić go dwoma artykułami na temat empatii i podejmowania decyzji. Zrobiliśmy to, ponieważ wierzymy, że jako istoty społeczne, którymi jesteśmy, empatia odgrywa ważną rolę w relacjach z innymi i ponieważ wierzymy, że nauka podejmowania decyzji pomaga nam dojrzeć.
Porozmawiajmy o drugim aspekcie. Podejmowanie decyzji jest czymś, co robimy bardzo często (na pewno więcej razy niż jesteśmy świadomi). Poczekaj, aż kawa ostygnie, zanim ją wypijesz, dopraw pieprzem lub gałką muszkatołową, szczotkuj kota teraz lub po południu, weź parasol lub nie, porozmawiaj dziś lub nie z naszym przyjacielem, aby rozwiązać powstałą różnicę itp.
Oczywiste jest, że nie wszystkie z nich mają znaczący wpływ na przyszłość, ale jasne jest również, że ludzie mogą potencjalnie przejąć kontrolę nad naszymi działaniami, nad naszym życiem i nie powinniśmy tego przegapić.
Dlaczego dzieci powinny uczyć się „podejmować decyzje”? (a raczej dlaczego nie powinniśmy hamować tego naturalnego procesu?). Ponieważ nadejdzie dzień, w którym będą musieli dbać o siebie i „zarządzać” w społeczeństwie jako istoty autonomiczne i odpowiedzialne (ze sobą i innymi). Ponadto, ponieważ nie zawsze będzie to takie proste, jak „Czy noszę szorty lub długie spodnie?” Czy wolę jogurt lub mleko na śniadanie? Z pewnością nadejdzie dzień, w którym pytania takie jak „José i Ricardo zamierzają opuścić Instytut, aby napić się piwa, pójdę z nimi, czy będę dalej przygotowywać egzamin?” Lub „lider grupy nie przyjmuje Marty, ponieważ mówi że jest gruba, ale ją lubię, czy mówię jej, że wolę iść z nią do kina?
Rodzice muszą być chętni działać jako przewodnicy, aby uczyć dziecii tak, „Powiedziałem jako przewodników”, ponieważ jestem przekonany, że nasz „autorytet” musi opierać się na doświadczeniu i miłości… a nie na wyższości.
Dzieci muszą wiedzieć, jaki jest pożytek z podejmowania decyzji i że wszystkie podejmowane decyzje są nieodpowiednie, a także, że popełniając błędy wzbogacamy nasz bagaż ... i wiele więcej. Potrzebują także „bardziej praktycznych zastosowań”, które pomogą osiągnąć zamierzony cel
Jak możemy Ci pomóc?
- Z nasz przykład: Naturalne uczenie się jest bardzo skuteczne, zwłaszcza jeśli dzielimy się z Tobą aspektami naszego życia, o których niewiele wiesz. Wszyscy podejmujemy błędne decyzje i ponosimy konsekwencje, wszyscy dzwonią do nas, aby zaprosić nas na obiad lub sprzedać żelazko, wszyscy proszą nas o przysługę ... Czasami dobrze jest zaangażować dzieci w przyczyny, dla których działaliśmy w pewien sposób lub jak się czujemy, że się mylimy.
Decyzje podejmowane są z uwzględnieniem dostępnych informacji i naszych własnych potrzeb, ale czasami możemy również „przewidzieć” przyszłość w związku z konsekwencjami, jakie mogła ona podjąć.
- Umożliwiając podejmowanie decyzji, pod warunkiem, że nie kolidują z twoim zdrowiem lub nietykalnością fizyczną, a także pozwalają ci ponieść konsekwencje. Przykłady: „Jeśli dziecko zdecyduje się wybrać prezent dla swojego przyjaciela - wyjaśnimy margines ekonomiczny - i wybierz coś, co nam się nie podoba”, powinniśmy pozwolić mu pójść za nim, ponieważ później może się zdarzyć, że jest to najlepszy prezent otrzymany przez zabawę „.
„Lub jeśli dziecko upiera się, aby zejść po schodach szkoły, ciągnąc plecak, a samochód jest zepsuty (już mu powiedzieliśmy, że jeśli go złamie, będzie musiał przejść resztę kursu bez niego), może nie mieć kolejnego do przyszłego roku ”
Refleksja nad konsekwencje złej decyzjii mówimy o tym, jak to zmienić w przyszłości.
Reprezentacja roli: są dzieci, które potrzebują rodziców, aby byli gotowi „wystawić” sytuacje, dzieje się tak szczególnie w skomplikowanych kwestiach, takich jak konieczność rozmowy z nauczycielem, aby poprosił go, aby dał nam więcej czasu na pracę, znaleźć partnera, który poinformuje go, że nie jedzie aby poddać się większym naciskom.
Czasem o to proszą, aby reprezentować role w innym kontekście i lokalizacji, aby móc obserwować siebie „w akcji”
Bądźmy wyrozumiali: Nikt nie lubi mówić „Już powiedziałem, żebyś nie podawał zbyt wielu danych w raporcie, szef chce, żebyś je powtórzył, ponieważ woli, abyś był bardziej konkretny”. W rzeczywistości, gdy coś pójdzie nie tak, nie trzeba przypominać, ale ktoś nas zachęca.
Pokażmy opcje ale nie wskazujmy żadnego z najlepszych, jest to trudne, ponieważ bardzo kuszące jest rozwiązanie problemu wskazującego dokładnie, co powinni zrobić. Ale kiedy dziecko musi podjąć decyzję i jest ono zablokowane, możemy usiąść z nim i wskazać możliwe wyjścia.
Jeśli nasz maluch wie, że szkolny chłopiec nęka drugiego podczas przerwy i myśli, że to źle, co on może zrobić? Chce działać, ale nie podejmuje decyzji. Następnie zobaczymy, co byłoby dla niego łatwiejsze (i bezpieczniejsze) i ocenimy jego efektywność: porozmawiaj z nauczycielem, zachęć ofiarę do powiedzenia rodzicom, weź prześladowaną rękę i wyciągnij go z sytuacji, zapytaj go swoim rodzicom, aby poinformowali zarząd
- Kocham ich pomimo ich błędów i pokaż im, że im ufamy. Zachęcaj ich również, aby nadal próbowali znaleźć rozwiązania swoich problemów.
W takim stopniu, w jakim rodzice zezwalają na rozwijanie możliwości dzieciom „tym, które bawią się”, w miarę ich wzrostu będą czuć się bezpieczniej. Staną się także bardziej kompetentnymi ludźmi, zarówno ze sobą, jak iz innymi.
