W ubiegły czwartek w czasopiśmie medycznym „The Lancet” opublikowano przegląd raportu zlecony przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), którego głównym wnioskiem jest to, że Dzieci niepełnosprawne doświadczają aktów przemocy prawie cztery razy częściej niż dzieci niepełnosprawne.
Opublikowana recenzja stanowi najsilniejszy jak dotąd dowód przemocy wobec dzieci niepełnosprawnych. W 17 badaniach uwzględnionych w przeglądzie uzyskano ogółem 18 374 niepełnosprawnych dzieci z krajów o wysokich dochodach - Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych, Finlandii, Francji, Izraela, Wielkiej Brytanii i Szwecji - co podkreśla pilna potrzeba badań wysokiej jakości w krajach o niskim i średnim dochodzie.
Wyniki przeglądu wskazują:
Że niepełnosprawne dzieci są ofiarami jakiejś formy przemocy o częstotliwości 3,7 razy większej niż osoby niepełnosprawne.
Te dzieci są ofiarami przemocy fizycznej z częstotliwością 3,6 razy wyższą.
Przemoc seksualna w tych przypadkach występuje z częstotliwością 2,9 razy większą.
Najbardziej narażone są dzieci, których niepełnosprawności towarzyszą choroby psychiczne lub upośledzenie umysłowe, ponieważ doświadczają przemocy seksualnej 4,6 razy częściej niż ich niepełnosprawni
Czynniki, które decydują o tym, że dzieci niepełnosprawne są bardziej narażone na ofiary przemocy piętno społeczne, dyskryminacja i ignorancja dotycząca niepełnosprawności, a także brak wsparcia dla osób, które się nimi opiekują. Podatność na przemoc wzrasta, gdy niepełnosprawne dzieci są przetrzymywane w ośrodku zdrowia. W tych i innych ustawieniach dzieci z trudnościami w komunikacji nie mogą zgłaszać nadużyć.
Wpływ niepełnosprawności dziecka na jego jakość życia zależy w dużej mierze od tego, jak są traktowani przez innych ludzi.podkreśla dr Mark Bellis, dyrektor Centrum Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Johna Mooresa w Liverpoolu. Rząd i społeczeństwo obywatelskie mają obowiązek dopilnować, aby wiktymizacja była potępiona i unikana
Globalny raport na temat niepełnosprawności, współredagowany przez WHO i Bank Światowy, opisuje skuteczne interwencje mające na celu poprawę zdrowia i uczestnictwa społecznego niepełnosprawnych dzieci i zaleca zwolnienie tych, którzy są przetrzymywani w placówkach opieki zdrowotnej. Konieczne jest wzmocnienie opieki i ochrony dzieci niepełnosprawnych, które są obecnie poza domem, działając przeciwko kulturze i strukturom aresztów, które pogarszają ryzyko przemocy.
Zapobiegaj przemocy również wobec dzieci niepełnosprawnych
Dr Etienn Krug (dyrektor Departamentu Przemocy i Zapobiegania Urazom w związku z niepełnosprawnością WHO) mówi nam, że „Wyniki tego przeglądu pokazują, że niepełnosprawne dzieci są nieproporcjonalnie narażone na przemoc i że ich potrzeby były zbyt długo ignorowane”..
Wiemy, że istnieją szczególne strategie zapobiegania przemocy i łagodzenia jej konsekwencji. Teraz musimy ustalić, czy pracują one również dla dzieci niepełnosprawnych. Konieczne jest opracowanie planu działania w tym zakresie
Niektóre programy inspekcji w zakładach, w których dzieci są narażone na przemoc; oraz szkolenia mające na celu poprawę zdolności rodziców do opieki nad dziećmi dobre wyniki w zapobieganiu przemocy wobec dzieci bez niepełnosprawności. Środki opisano w niektórych pracach jako (między innymi) „Zapobieganie maltretowaniu dzieci, przewodnik po podejmowaniu działań i generowaniu dowodów”, opublikowane przez WHO, dlatego należy je stosować i oceniać priorytetowo, aby określić ich skuteczność u dzieci z niepełnosprawność
Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych, ogłoszona przez ONZ, podkreśla potrzebę chronić prawa dzieci niepełnosprawnych i zapewnić, że osiągną pełne i równe uczestnictwo w życiu społecznym. Obejmuje to unikanie negatywnych doświadczeń związanych z przemocą wobec dzieci, które niosą ze sobą różnorodne negatywne konsekwencje dla zdrowia i samopoczucia w późniejszych etapach życia. Gdy zapobieganie zawodzi, pomoc i wsparcie dzieci, które padły ofiarą przemocy, ma zasadnicze znaczenie dla ich powrotu do zdrowia.
Pozostają bezbronne dzieci niepełnosprawne, które w połączeniu z potrzebą ochrony wszystkich dzieciństwa powinny skłonić nas do zapobiegania przemocy wobec nich.
