Bardzo trudno jest prosić o wybaczenie, mam na myśli dorosłych. Ale musimy naucz się przepraszać, szczególnie naszym dzieciom. Przyznanie się do naszych błędów nie zapobiega wyrządzonym przez nas szkodom, ale gdy jest ono szczere i implikuje autentyczne zrozumienie orzeczenia, wraz z celem zmiany zachowania, jeśli pomaga tym, którzy ponieśli z nas śmierć, zaakceptowanie tego, co się wydarzyło, nie czuje się winny naszą złą reakcję i dowiadujemy się, że kiedy robimy coś złego, powinniśmy przeprosić.
Dla dzieci prośba o przebaczenie jest łatwiejsza. Oni, jeśli nie wyrządziliśmy im poczucia winy, wiedzą, jak wybaczyć. Wybaczają nam, kiedy krzyczymy lub tracimy nerwy, kochają nas tak samo, ale to nie znaczy, że będziemy mieli nieskończony kredyt. Dzieci uczą się od nas. Słowa ranią i leczą.
Jeśli nie prosimy o wybaczenie, przyjmą, że prośba o wybaczenie jest niepotrzebna lub podważa ich pozycję, że są mniej godni, jeśli o to proszą. Dlatego jeśli nie poprosimy waszego serca o przebaczenie, dostaniemy je co najwyżej i naciskamy, aby poprosić o to ustami lub użyć go jako pozbawionej znaczenia kuli. Ale chcemy, aby byli odpowiedzialni, a nie za łatwe rozwiązania narzucające swoje stanowiska.
Musimy nauczyć się naprawdę przepraszać, naprawiać i pokazywać dzieciom, że nie jesteśmy autorytetami, które nigdy się nie mylą. To kłamstwo, my się mylimy. Musimy pamiętać, że my również chcielibyśmy, aby nasi rodzice przeprosili.
I tylko jeśli Uczymy się przepraszać Będziemy mieć ich prawdziwą pewność, wiedząc, że ich modelki w życiu wiedzą, jak przyznać się do swoich błędów i są w stanie je rozpoznać.
