Jednym z największych problemów rodziców jest starajcie się, aby wasze dzieci były szczęśliwe. Darmowe i szczęśliwe Wolność jest względna, ponieważ w pewnym sensie wszyscy jesteśmy więźniami funkcjonowania coraz bardziej chorego społeczeństwa, szczęśliwego, ponieważ zależy również, ponieważ czasami, gdy próbujemy uszczęśliwić ich, to, co otrzymujemy, jest dokładnie odwrotnie, uczynić ich nieszczęśliwymi.
Zabawne jest to, że wszystkie dzieci są szczęśliwe, jeśli pozwolimy im być dziećmi. Jeśli spędzimy jako rodzice, jeśli przekroczymy siebie i spróbujemy kontrolować ich życie, nawet jeśli ma to na celu osiągnięcie szczęścia, ryzykujemy, że w końcu nie będą nim być, i to znaczy, że szczęścia nie można dać.
Nie można go podać, ponieważ jako rodzice i ludzie nie możemy dać go nikomu. Szczęście zależy od każdego z nich. Powiedzmy, że najbardziej możemy liczyć na stworzenie idealnych warunków, aby dziecko mogło osiągnąć szczęście, coś, co może się zdarzyć lub nie, coś, czego nie możemy już kontrolować. Jest to mniej więcej przedmiot szacunku. Wielu rodziców myślało w dzieciństwie, że szanujemy ich w oparciu o kontrolę i autorytaryzm. Osiągnęli to, że się ich boimy, ponieważ szacunku nie uczy się, nie przekazuje ani nie wymaga, sam musisz sobie zasłużyć na swoje działania, jest to konsekwencja.
Temat szczęścia jest podobny. Jeśli martwimy się o przekazanie go naszym dzieciom, będziemy mieli więcej problemów z jego otrzymaniem, niż gdybyśmy o tym zapomnieli. Musimy mniej się martw, kontroluj mniej i daj im więcej swobody. Pozwól im wybrać, pozwól im porozmawiać, pozwól im się bawić, pozwól im spędzać czas z innymi dziećmi, z ich rzeczami, zabawkami i myślami.
Są rodzice, którzy próbując dać im to, czego nie mieliśmy (zazwyczaj tłumaczy się to… „Dam mu dzieciństwo, którego nie miałem”), oferują swoim dzieciom więcej rzeczy materialnych, niż potrzebują, wskazują tysiąc zajęć pozalekcyjnych i sport, aby uzyskać wykształcenie i szkolenie, a ostatecznie spróbować ukształtować je w oparciu o osobę, którą chcieliby być i nie stać się.
Jest to błąd, ponieważ dzieci nie przychodzą na świat, aby leczyć nasze rany, nasze złe decyzje lub błędy naszych rodziców. Przychodzą, aby dać nam możliwość robienia różnych rzeczy, a jednym ze sposobów na to jest pozwalanie im być dziećmi, szanowanie ich decyzji (jeśli nikogo nie lekceważą), wzięcie ich pod uwagę, sprawienie, by czuli się kochani (spędzanie czasu z nimi, nie brakuje więcej) i pozwala im robić swoje.
Kiedy człowiek robi swoje rzeczy, kiedy robi to, co w danej chwili go motywuje, kiedy cieszy się i jest pochłonięty swoimi czynnościami, osoba ta jest szczęśliwy. Kiedy dziecko się bawi, kiedy zdajesz sobie sprawę, że spędza godziny w swoim pokoju rysując, malując, budując wieże ... kiedy przechodzi obok ciebie, nic nie mówiąc, ponieważ myśli o tym, czego potrzebuje, aby kontynuować swoją grę, kiedy wydaje się, że nie jest w tym chwila jest szczęśliwa.
Wiem, że trudniej jest kontrolować dzieci w mniejszym stopniu, ponieważ zawsze sprzedawali nam motocykl, który musimy ściśle kontrolować, sznurkiem, prawie topiąc je, aby nas nie opuściły, aby nie opuściły stada. Problem w tym, że kontrola jest błędem. To miłe uczucie, że w końcu eksplodujemy w twarz, ponieważ nie można kontrolować wszystkiego, ponieważ kiedy dziecko dorasta, gdy jest nastolatkiem, nie ma liny, która mogłaby go utrzymać. Jeśli do tego czasu ryzyko uwolnienia się z liny i zjechania zostanie utopione, jest ono większe niż w przypadku braku lin, a drzwi były zawsze otwarte.
To jest wolność i to jest szczęście, być sobą i móc przyjmować i ofiarowywać miłość bez warunków. Innymi słowy, szczęście jest konsekwencją, a nie celem. Kiedy rodzice są szczęśliwi, kiedy żyjemy rodzicielstwem w świadomy sposób, kiedy spędzamy czas z naszymi dziećmi i jesteśmy tam, aby im towarzyszyć, proponujemy naszym dzieciom warunki do szczęścia.
