Jedną z najważniejszych i najciekawszych rzeczy, których nowi rodzice mogą się nauczyć, jest to, że dzieci, nasze dzieci, w dużym stopniu będą odzwierciedleniem ludzi, którymi jesteśmy.
„Czy chcesz wiedzieć, jaki jest ojciec? Poznaj syna, zapytaj go, bo dzieci nie kłamią”. Są naszym lustrem, na dobre i na złe, więc jeśli masz chwilę, dokonaj samokontroli, zajrzyj do środka, poszukaj swoich słabości, swoich słabości, kompleksów, wad i codziennych błędów i bądź jasny: jeśli chcesz, aby twoje dziecko nie było takie jak ty, zmień siebie.
Rób to, co mówię, a nie to, co robię
Wielu rodziców stara się wychowywać swoje dzieci słowem, „nie” i ciągłymi lekcjami wyjaśniającymi, co jest dobre, a co złe. To podstawa, to początek, można to zrobić trochę lepiej lub trochę lepiej, ale słowo, nawet będąc potężnym, jest niewystarczające, jeśli nie towarzyszy mu robienie, gestu, komunikacji niewerbalnej.
Szacuje się, że gdy ktoś przekazuje wiadomość, znaczenie jego słów w dotarciu do słuchacza wynosi 45% (a część tego procentu bierze intonacja, z jaką to mówimy). On Pozostałe 55% przypisuje się mowie ciała. Spróbuj wytłumaczyć komuś, że jesteś bardzo zdrowy, bardzo szczęśliwy i że z dzieckiem śpisz pięknie ze spuszczonymi oczami i gestem skrajnego zmęczenia. Mogą ci nic nie powiedzieć, ale kiedy o tobie mówią, powiedzą: „Powiedział mi, że to w porządku, ale jest zakurzone”.
To samo dzieje się z naszymi dziećmi. Możemy z nimi rozmawiać i uczyć ich wielu rzeczy za pomocą tego słowa. Dialog w rzeczywistości ma podstawowe znaczenie przy ich edukacji. Jednak Nie pomaga wiele, jeśli nasze działania nie towarzyszą naszym słowom.
„Rób to, co mówię, a nie to, co robię” służy kilku latom, kiedy są małe. Uświadamiają sobie, że nie czynicie tego, co głosicie tracisz autorytet o wiadomościach, które przekazałeś i których nie przestrzegałeś, a co gorsza, tracisz to również dla przyszłych wiadomości. I nie ma gorszej sytuacji między rodzicami i dziećmi niż ta, w której dziecko nie ufa swojemu ojcu lub matce, ta, w której przychodzi, aby zarzucić ojcu, który kłamie, ta, w której dziecko kończy się świadomością, że ma więcej poczucie etyki, które osoba, która teoretycznie powinna ćwiczyć jako przykład.
Kimkolwiek jest twój syn, bądź sobą
Więc jeśli po wejściu do środka zdasz sobie sprawę, że chcesz, aby twoje dziecko było inne, że chcesz, aby był odważniejszy, że chcesz, aby był bardziej zdolny do mówienia rzeczy, że chcesz, aby kochał bardziej niż chcesz i że chcesz, żebym był szczęśliwszy niż ty, zmienić.
Zmień być lepszym człowiekiemzacznij jeść w bardziej zrównoważony sposób, aby Twoje dziecko też przestało palić, nie pić alkoholu lub ograniczyć go, mniej obsesyjnie z drobiazgami i poświęcać więcej czasu na ważne rzeczy, starać się (więcej) cierpliwości , mniej krzyczeć, więcej się z nim bawić, więcej się uśmiechać, stawić czoła problemom, odebrać życie za rogi i przestać płynąć z pokładu statku, który niosą inni.
Nie chowaj się, nie chowaj swoich słabości, nie próbuj ich grzebać, bo twój syn je odkryje. Wcześniej czy później to zobaczysz nie jesteś tym, za kogo się podajesz, więc zmień. Staraj się być osobą, którą chciałbyś być, a więc oprócz bycia zgodnym ze swoimi słowami, będziesz szczęśliwszy. I tak, oprócz codziennego oglądania słońca, zobaczysz, że twój syn też je widzi. Jak to będzie osobą, którą zawsze chciałeś byći lepiej ty też będziesz.
