Kilka dni temu powiedziałem wam, jak trudne może być przestrzeganie filozofii rodzicielstwa z przywiązaniem lub pełnego szacunku rodzicielstwa, gdy masz troje lub więcej dzieci, z powodu braku czasu dla wszystkich i jak intensywne mogą być Dzieci, nasza cierpliwość może zakończyć się zawieszeniem na nitce w więcej niż jednej chwili.
Nie mam na myśli tego, że w moim osobistym stylu edukacyjnym, w którym czuję się komfortowo, stał się przestarzały lub że przestałem mu ufać, ale zauważyłem, że jest wiele par, które zrobiły flagę Wychowywanie z przywiązaniem, podczas gdy twoje dziecko było dzieckiem, które później, dorastając i zmieniając rzeczy, zmieniło sposób edukacji i skończyło się na wielu rzeczach, które krytykowały. Dzisiaj chcę o tym porozmawiać kiedy nadejdzie data ważności wraz z załącznikiem.
Powtórz, Armando, czy są ludzie, których tryb edukacji wygasa?
Cóż, tak jest. Wychowuję moje dzieci od siedmiu lat w najlepszy znany mi sposób i według mnie najlepszy. Ten tryb można zdefiniować jako hodowla załączników, pełne szacunku wychowanie lub wychowanie naturalne, które stałoby się czymś w rodzaju szacunku dla dziecka i jego czasów, próba zrozumienia, dlaczego robi to, co robi i traktowania go z takim samym szacunkiem, jaki chcielibyście otrzymać, gdy byłeś dzieckiem i z takim samym szacunkiem Co chcesz, żebym miał dla ciebie jako ojca?
W tym względzie daje mu to, co według ciebie potrzebuje przez cały czas, na wszystkich poziomach: karmienie piersią (matka, oczywiście), za to, że jest najlepszym możliwym jedzeniem i za dużo więcej, spędza z nim dużo czasu, rozmawia, bawi się z nim, weź go w ramiona, kiedy będzie tego potrzebował i / lub kiedy będziesz go potrzebować, śpij z nim, jeśli śpi lepiej, użyj dialogu, aby rozwiązać problemy, służ jako przykład do nauki z nami, daj im znać, że są dla nas ważni i daj im znać czuć tak samo i krótko mówiąc uczyń ich uczestnikami naszego życia, dzieląc się nimi, ponieważ po urodzeniu rodzice przestają być parą i stają się rodziną.
W ciągu tych siedmiu lat spotkałem wiele par, które mniej więcej razem wybrały się z nami (Miriam i ja), a nawet dzieliły godziny rozmów i śmiechu, komentując to, jak dobrze sobie radzimy i jak ciężko jest czasem Wychowywanie w sposób, który pomimo tego, że wygląda najlepiej dla niemowląt i dzieci, powoduje tyle konfliktów.
Nie wiem, dlaczego, a może wiem, wielu ludzi, których spotkałem osobiście, a czasami poznałem tylko wirtualnie, ponieważ sieć jest bardzo żywa i czasami dzielisz się więcej z „nieznajomymi” niż z osobami z twoje bezpośrednie środowisko, w końcu wysiedli z samochodu, wysiedli i zaczęli robić rzeczy, których nie rozumiem.
Ludzie, którzy mówili o swoich laktacjach io tym, jak walczyli za nich, i którzy skończyli strasznie traumatycznym odstawieniem od piersi swoich dzieci, ludzie, którzy stawiali swoje dzieciom dobrobyt, kiedy byli dziećmi i którzy bronili swojej pozycji, w której nie nosili dzieciom do żłobka peleryną i mieczem, które zabrały je do „odpoczynku”, ludzie, którzy mówili o tym, jak ważne jest spędzanie z nimi dużo czasu i którzy ostatecznie zrobili tysiące rzeczy bez nich , rzeczy, w których mogą być obecni (na przykład w podróży), ludzie, którzy mówili o tym, jak dobrze spali ze swoimi dziećmi, i którzy ostatecznie nie akceptują, że gdy znajdą się w łóżku, mogą wrócić do dużego łóżka lub ludzi że nie pozwalali nikomu rozmawiać o nagrodach ani karach i że w rezultacie nagradzali i karali, tak jak ci, których krytykowali. To tylko konkretne przykłady, z których niektóre widziałem i żyłem.
Macierzyństwo i ojcostwo mogą stać się bardzo intensywne
Większość ludzi można uznać za „z kupy” w większości naszych działań. Niektóre rzeczy są dla nas lepsze, inne gorsze, ale większość z nas nie osiąga doskonałości w żadnym realizowanym przez nas projekcie. Macierzyństwo (p) jest w tym sensie obosiecznym mieczem, ponieważ możesz czuć się doskonale i skończyć zużywaniem więcej energii na siebie i swoją osobistą walkę niż na syna (teraz wyjaśnię siebie lub spróbuję).
Jesteśmy w punkcie przejściowym, zostawiając za sobą autorytarny styl, w którym zostaliśmy wykształceni i zaczynamy przyjmować o wiele bardziej szacowny i demokratyczny styl oraz ludzi, którzy go przyjmują, tych, którzy kształcą swoje dzieci zgodnie z zasadami teorii przywiązanie, od razu widzą, że ich dzieci są spokojniejsze, mniej płaczą, są szczęśliwsze, a tym samym rodzice też.
Szanują potrzeby swoich dzieci, a to oznacza, że większość z nich karmi piersią na żądanie, w końcu zbierają, niosą je w plecakach i szalikach dla przyjemności lub unikają płaczu wózka i robią kilka rzeczy, których wiele osób w środowisku nie pochwala. Matki i teściowa, które mówią ci, że za dużo bierzesz w ramiona, pediatrzy i pielęgniarki, które mówią, że karmisz piersią, że już musisz to zmienić na butelkę, ludzie, którzy nazywają cię miękkim za to, że możesz spać w łóżku i Matki, które wyjaśniają, jak dobrze byłoby, gdyby twój syn zabrał go do pokoju dziecinnego, aby towarzysko.
To sprawia, że kształcenie dziecka staje się bardzo intensywne, czymś, czego musisz bronić, bitwę ze wszystkimi, która sprawia, że zbliżasz się i odrzucasz wiele relacji, ponieważ nie jesteś w stanie zrozumieć, że robią to inaczej ze swoimi dziećmi ... że zostawiają je w pokoju dziecinnym i mówią ci o „i co lame po południu, więc się zdrzemnę ", pozwólcie im płakać w nocy, ponieważ„ obudził się dwa razy i idę nocami ... ", kiedy wasze budzi się więcej, powiedzcie, że" w końcu musiałem uderzyć , że jeśli nie, nie ma mowy ”itp.
Macierzyństwo, ojcostwo kończy się krucjatą, rodzajem ciągłej walki. Twój syn jest dla ciebie pierwszą rzeczą, a ty bronisz swojej drogi do nieskończoności i dalej, stając wobec innych, być może czując się potężnymi, znając prawdę, której inni nie chcą widzieć, chcąc rozprzestrzenić się na cztery wiatry, że istnieje inny sposób robienia rzeczy i szukanie innych ludzi, którzy podzielają te same obawy, aby wyjaśnić, jak wspaniale jest być matką i ojcem, a jednocześnie, jak mogą to robić różni ludzie, nie chce to otwierać oczu.
To, że jesteś matką lub ojcem, zmienia cię i tam, w walce o obronę czegoś, co uważasz, że robisz bardzo dobrze, w końcu czujesz, że w tym wyróżniasz się, że osiągasz doskonałość. To uczucie również nasila się i staje się silniejsze, ponieważ robi to tylko mniejszość. Gdyby wszyscy kształcili się w ten sam sposób, gdyby wszyscy robili to samo dla swoich dzieci, nie wyróżniałbyś się, nie czułbyś się już pełny. Jednak chcecie to zdobyć, chcecie, aby wasze przesłanie dotarło do innych i chcecie, aby tak się stało, że dzieci innych otrzymają to samo co wasz syn, że będą szanowani, że ich rodzice się zmienią.
I zdaje się, że zdarza się, że niektórzy ojcowie i niektóre matki w końcu przywiązują większą wagę do tego, co czyni je ojcem, niż do tego, co wnoszą do swoich dzieci. Byłem w miejscach i na hangoutach, spotkaniach rodzinnych, tygodniach karmienia piersią, a nawet raz poszedłem na spotkanie nauczyciele domowi (gdzie poszliśmy poinformować nas) gdzie mogę zobaczyć dzieci bawiące się na wpół porzucone, niektórzy płaczą sami za to, że upadli lub nie wiedzą, gdzie są ich rodzice, inni uratowani przeze mnie przed kolejnym przerażeniem, inni prosząc mnie o różne rzeczy („jestem głodny”, „siusiu”), a ja stałem się samotny jako ojciec , widząc, że nawet tam, nawet tam, gdzie rodzice powinni być dla swoich dzieci, naprawdę, ponieważ niektórzy ojcowie lub matki bardziej interesują się poznawaniem ludzi lub wyjaśnianiem, jak dobrze to robią i jak źle to robią. inni, którzy kończą się martwić, jak mówię, bardziej dla siebie niż dla swoich dzieci (Oko, nie chcę generalizować, są to konkretne przypadki, ale szczególnie uderzające, ponieważ znajdziesz je tam, gdzie się nie spodziewasz).
Dziecko przestaje być, a różnice w leczeniu ustępują
Czas płynie, a dziecko, które dajesz wszystko, co masz, rośnie. Karmienie piersią odchodzi na dalszy plan, niektóre same się odstawiają, inne kontynuują karmienie piersią, a inne przestają karmić piersią, ponieważ matka decyduje się rzucić. Zaczyna lepiej spać, już się tak nie budzi, a niektórzy przestają się uczyć, aby iść spać w swoich łóżkach. Wejdź do szkoły i chociaż na początku separacja jest niezwykle trudna, wraz z upływem tygodni i miesięcy wszyscy przyzwyczajacie się do tej nowej rutyny. W skrócie dziecko już nie jest, a wiele rzeczy, które zrobiłeś, odróżniało cię od reszty matek i ojców (colecho, porteo, lactancia, mając je w domu, kiedy reszta zabiera je do pokoju dziecinnego), nie robisz tego więcej, i Nie różnisz się tak bardzo od reszty. Trudno jest pozostać w przepaści, trudno jest kontynuować na dnie kanionu, ponieważ nie jesteś już tak bardzo, twoje dziecko jest teraz dzieckiem, nie potrzebuje cię w ten sam sposób i nie masz tak wielu rzeczy do obrony.
Myślę, że jest tutaj, właśnie tutaj, punkt, w którym dla wielu rodziców wychowywanie go z przywiązaniem wygasa. Być może dzieje się tak, ponieważ, jak mówię, zbytnio martwili się, że zrobią coś dobrze, coś, co uleczy ich samoocenę, coś, w czym byli wspaniali, i ostatecznie zostawili syna w tle. Dorastając dziecko, nie mając tak wiele do obrony, potrzebują nowych działań, aby je wypełnić, nowych wyzwań, nowych rzeczy do zrobienia, aby się wyróżnić i nowych kręgów, w których dzieci nie mają miejsca.
Być może dlatego, że nie zdawali sobie sprawy, że wychowywanie z przywiązaniem nie robi szeregu rzeczy i to wszystko, nie oznacza zaznaczania listy zakupów (zbieram, karmię piersią, noszę ... tak, dorastam z przywiązaniem ), ale To jest filozofia życia, to traktować innych tak, jak chcesz być traktowany i szanować, aby następnie domagać się szacunku, co musisz zrobić z dorosłymi i dziećmi, z dzieckiem, ale także z resztą społeczeństwa.
Chodzi o to, że dla wielu rodziców rodzicielstwo z załącznikiem ma datę ważności i uświadomienie sobie tej rzeczywistości, osobiście mnie, nieco mnie rozczarowało.
Rozczarowany?
Tak, ponieważ dla mnie, jak mówię, jest to nie tylko sposób wychowywania dzieci, ale raczej sposób rozumienia życia i relacji z innymi. Ponieważ chciałbym być wychowany w inny sposób iz tego powodu staram się robić to inaczej z moimi dziećmi, ponieważ nie lubię patrzeć na siebie w nich odzwierciedlony, ani nie lubię patrzeć na siebie jako ojca, którego zabiłem jako syna. Każdego dnia staram się być lepszym człowiekiem, aby być lepszym ojcem i staram się być lepszym ojcem, aby być lepszą osobą.
Potem pozostajesz z ludźmi, spotykasz innych rodziców, którzy według ciebie są tacy jak ty, myślisz, że będziesz się swobodnie, że możesz być jeszcze jeden bez konieczności wyjaśniania i bez zobaczenia, jak krzyczą, biją lub powodują, że ich dzieci płaczą ... i z czasem zdajesz sobie sprawę, że wielu nie jest tak, jak się twierdzi. Czy myślisz, że znajdziesz kogoś, kto zmienił także sposób, w jaki postrzegają życie, i klikniesz, aby to zrozumieć nie jest on tak bardzo szanujący innych, ani tak naprawdę nie szanuje swoich dzieci. Być może przeciągamy tak wiele braków w naszym dzieciństwie, jak dzieci, że wiele osób wciąż próbuje je wypełnić, a wiesz, kiedy nadal martwisz się „otrzymywaniem”, trudno jest poświęcić się „dawaniu”.
Zdjęcia | Przywróć słowa, Carly Lesser & Art Drauglis na Flickr On Babies i nie tylko | Naturalne rodzicielstwo, bezpłatne porady i jak ewoluują rodzice dorastający z przywiązaniem (I) i (II), ale co rodzicielstwo z przywiązaniem ma wspólnego z dawaniem homeopatii, nie szczepieniem i dawaniem mleka ?, ósemka „B „Rodzicielstwa z przywiązaniem
