Dziecko uczy się większości rzeczy, naśladując to, co robią inni. Jeśli chcesz, żebym się czegoś nauczył, najlepiej ci to pokazać. To właśnie jesteśmy lepiej przygotowani do naśladowania. Robimy to od tysięcy lat, więc przetrwaliśmy cały ten czas.
Niektórzy badają nowe, wypróbuj je, a gdy będzie to bezpieczne, naśladujemy je. Jest to podstawowy proces powtarzany w społeczeństwie od początku czasów. To siła naśladowania.
Czy dobrze jest naśladować?
Dopóki nie będziemy naśladować wielkich marek ani seryjnego mordercy, powiedziałbym, że tak.
Naśladowanie Tracimy strach przed nieznanym. Nie jesteśmy już jedynymi, którzy stawili temu czoła, ktoś to zrobił wcześniej, a nasz mózg przypuszcza, że myśli, że jeśli przeżył, to dlatego, że będzie mniej więcej bezpieczny.
Ułatwia nam życie. Naśladowanie tego, co już zrobił inny, oszczędza nam energię, którą możemy wykorzystać w innych rzeczach, na przykład próbowanie nowych rzeczy dla kogoś, kto nas naśladuje. Ale jak wszystko inne, jeśli jest w nadmiarze, może stać się szkodliwe i stać się kopią lub produktem ubocznym innych.
Naśladujemy, ale nie wszystkie są warte
Kiedy mówimy, że nasze dzieci kopiują wszystko, co widzą, nie jest tak naprawdę, ale bardzo jasno określają, które modele z pewnością będą naśladować. Jeśli pójdziemy z dziećmi na wieś i zobaczymy osobę, która nic nie wie o pracy w terenie, i pozostaniemy wystarczająco długo, możemy zobaczyć, jak nasze dzieci naśladują zachowania, które widzą, choć bardzo ostrożnie. Jeśli jednak ktokolwiek pracował, był twoim dziadkiem lub wujem, decyzja, której zaufasz, zajęłaby znacznie mniej czasu.
Kiedy nasze dzieci używają wykonanych zwrotów, określonego tonu, a nawet taco, jest prawie pewne, że nauczyły się go od kogoś w swoim otoczeniu. Nie obwiniajmy telewizji lub ludziom na tarasie, gdzie wcześniej mieliśmy sok, nic z tego, najprawdopodobniej słyszał to w domu.
Bracia
Dla małego w domu jest główna postać do naśladowania, jego starszy brat, a w tle reszta z nas. Jeśli jego brat jest spragniony, on jest spragniony, jeśli jego brat chce zabawki, chce tego samego, jeśli jego brat siedzi, on też usiądzie (i przez większość czasu na swoim bracie).
Mówimy, że teraz starszy ma echo, ponieważ fraza wydana przez starszą jest powtarzana dwie sekundy później przez małą. I muszę przyznać, że przynosi to wiele całkiem zabawnych sytuacji, w tym sensie, jak maluch rozumie, że rzeczy są wymawiane.
Ale… bardziej logiczne byłoby naśladowanie rodziców, prawda? Nie. Jesteśmy również wzorem do naśladowania, ale nie jesteśmy równi, jesteśmy duzi, mamy dużo włosów i mocny głos, ale nie jesteśmy jednym z nich. Jesteśmy twoimi obrońcami, do których pójdziesz, kiedy będziesz potrzebować pomocy, ale aby wiedzieć, jak wszystko działa najlepiej, jest twój starszy brat. Zawsze o wiele lepiej jest nauczyć się, jak twój brat korzysta z sofy w salonie, niż jego nudni rodzice, którzy używają jej tylko do siedzenia.
To samo, choć w mniejszym stopniu dzieje się to z jego kolegami z klasy. Kamienie milowe, takie jak usunięcie pieluchy lub smoczka, często zależą od tego, co robią partnerzy wyścigowi. Ilu rodziców zdarzyło się nam, że nasz syn i ten, który powinien być w przedszkolu, wygląda jak dwoje różnych dzieci?
Czy powinniśmy go uczyć, co powinien naśladować?
Dziecko będzie naśladować wszystko, co w tym czasie wydaje się zabawne lub które zgłosi jakąś korzyść. Dlatego widzimy, jak kopiują te zachowania, które zmuszają nas do poświęcania więcej czasu i uwagi. Ale będą chwile, w których nie będą w stanie odróżnić zachowania godnego ubolewania od znośnego (nawet nie mówię tego właściwie).
Jak powiedziałem wcześniej, myślę, że to dobrze, że zawsze mają coś ze swoich zbiorów i wykorzystują moc naśladowania, aby zdobyć niezbędną wiedzę, aby zrobić własną drogę. I jak mówi przysłowie: Lepsza głowa myszy niż ogon lwa.
