Wczoraj rano, z instytutu w Barcelonie, wiadomość nas całkowicie zaniepokoiła. A 13-letni chłopiec Przybył z kuszą, nożami i niezbędnymi komponentami do przygotowania koktajlu Mołotowa i zaatakował swoją nauczycielkę, jej córkę, nauczyciel, który przyszedł, by kontrolować sytuację i skończył śmiercią i inni studenci, wszyscy lekko ranni, według mediów.
Dlaczegowszyscy pytają. I w ciągu tych 24 godzin byliśmy już w stanie zająć się kilkoma możliwymi przyczynami, wśród których wymieniono gry wideo, broń (najwyraźniej dziecko bardzo je lubi), telewizję, ponieważ dziecko było fanem „Walking Dead”, możliwy wybuch psychotyczny, ponieważ najwyraźniej chłopiec powiedział, że „słyszał głosy”, a wkrótce będzie brak ograniczeń, szacunek utracony dla nauczycieli, jak rozpieszczone dzieci i młodzież oraz brak twardej ręki w dzieciństwie. To oczywiście ponownie otworzyło debatę na temat dorastania, jego sposobu bycia i działania (brak szacunku dla rodziców i nauczycieli, brak motywacji w szkole, jak kontrolowani są ich rodzice, a jednocześnie niedojrzałe, to wiele jego decyzji). Czy to są przyczyny? Czy jest coś jeszcze? Dlaczego dzieci i młodzież wcale nie poprawiają naszego pokolenia? Porozmawiajmy o tym.
Wybuch psychotyczny?
Nie było mnie tam Nie przeżyłem tego. Nie znam go. Nie mogę powiedzieć, co to jest, a czym nie jest, ale według mediów, wszystko może odpowiedzieć wybuch psychotyczny. Wybuch psychotyczny to sposób na określenie sposobu życia i widzenia życia człowieka, który przez wiele godzin, dni lub miesięcy przekształca rzeczywistość w taki sposób, że zaczyna mieć pomysły i zachowania inne niż zwykle.
Najwyraźniej chłopiec powiedział już kilka tygodni temu, że gdyby chciał, mógł ich zabić, a więźniem tego pomysłu nadszedł dzień, w którym postanowił wszystko przygotować i wykonać. Jak czytamy w The Mail:
„Powiedział już, że chce zabić wszystkich nauczycieli, a następnie popełnić samobójstwo”, skomentował jeden uczeń… „Miał czarną listę,” obfituje jeszcze jedna. „Zawsze mówił o broni i chciał być wojskiem” - warknął inny chłopak. „Zawsze byłem sam”, powiedział czwarty student.
Czy to może być wybuch psychotyczny? Tak, może to być przyczyna. Teraz będziemy musieli wiedzieć jaka jest przyczyna tego wybuchu psychotycznego, ponieważ może to być dziecko, u którego już zdiagnozowano chorobę psychiczną, lub może to wynikać ze źródła nadmiernego stresu, sumy czynników empirycznych, które doprowadziły dziecko do tego stopnia, że zrobiły to, co zrobiły.
Ponieważ nie chcę skupiać się na dziecku, a bardziej na uogólnieniu, które nastąpiło w wyniku wiadomości, to proste uogólnienie „młodych ludzi teraz”, a ponieważ dzisiejsi nastolatkowie i ich zachowania nie reagują na wybuchy epidemii psychotycy, zajmiemy się innymi możliwymi przyczynami i czynnikami, które są związane z wiadomościami.
Telewizja i gry wideo
Filmy wojenne toczą się od dziesięcioleci, ponieważ istnieją również gry wideo. Że niektóre są złym przykładem? Cóż, w pewnym sensie tak jest, ponieważ istnieją strasznie brutalne i sadystyczne tytuły nie podlegają nawet obecnym standardom międzynarodowym (na przykład tytuły, w których możesz i musisz torturować zakładnika, aby ukończyć misję). Dlatego rodzice są ważni, jeśli chodzi o kontrolowanie tego, co bawią się nasze dzieci lub przestają grać, i dlatego gry wideo mają klasyfikację wiekową, aby nie otrzymywały pewnych wiadomości, gdy nie są w stanie ich zrozumieć, ale je internalizować (nie to samo dotyczy gry w zabijanie, gdy masz 12 lat, niż np. w wieku 6 lat.
Czy same gry wideo i telewizja mogą sprawić, że nasza młodzież będzie taka, jaka jest? Cóż, tak i nie. Telewizja jest brutalnym agentem towarzyskim. Dlatego dzieci i dorośli wychwytują sposoby bycia, przebierania się, działania i życia. Kreskówki i seriale młodzieżowe kształcą nasze dzieci lub dają im odpowiednie lub nieodpowiednie przykłady w zależności od intencji programu (lub nie mamy dość oglądania zupełnie nierealnych sytuacji w telewizji, których nasze dzieci nie są w stanie przejść filtr tego, co jest logiczne lub nielogiczne?).
Brak ograniczeń lub pobłażliwość
Pozwalając dzieciom zawsze robić to, co chcą, bez wyjaśniania, co jest dobre, a co złe, bez mówienia im, czego oczekujemy od nich, bez uczenia ich szacunku dla innych, sprawia, że jesteś tolerancyjny ojciec, ojciec, który nie wyjaśnia dzieciom granic, norm społecznych i, krótko mówiąc, ojciec, który nie działa jako taki.
Pamiętaj, że nie wszystkie dzieci ze skłonnymi rodzicami są okropne, ale w dość chorym społeczeństwie ryzyko jest bardzo wysokie. Wiele dzieci jest okropnych, ponieważ chwytają się tam, gdzie nie muszą chwytać, a wiele z nich nie wie, jak daleko mogą się posunąć, ponieważ nie mają wzorca, przykładu do naśladowania, ponieważ nie otrzymują zasad i nie są wyjaśnione co jest dobre, a co nie, iw takiej sytuacji próbują przetestować tego przewodnika, którego tak bardzo potrzebują, aby nauczyć się żyć.
Jeśli dziecko nie ma tego przewodnika, tego modelu i jest wychowywane prawie samotnie, ryzyko jest oczywiste. Nie tylko dlatego, że może czuć, że może zrobić z kimkolwiek, co chce, ale dlatego, że Jest dzieckiem, które dorasta z niewielką samooceną i małą miłością. Będziesz czuł się niekochany, a cała twoja satysfakcja będzie wynikać z umiejętności robienia tego, co chcesz ze sobą i innymi. Bo co robi dziecko, gdy nie znajduje w domu miłości i wsparcia, których potrzebuje? Szukaj go na zewnątrz, albo z przyjaciółmi, albo próbując zrobić coś, co da mu rozgłos. Coś w rodzaju „pewnego dnia zrobię coś, co uczyni mnie sławnym i znanym”, co nie zawsze będzie miało coś pozytywnego.
Policzek na czas
Lub twarda ręka w dzieciństwie jako żądanie, by dzieci były ponownie kontrolowane przez przemoc, tak jak robili to nasi rodzice dekady temu. Nie, te czasy nie powinny powrócić, ponieważ przemoc jest źle rozumiana przez dzieci, ponieważ czują się upokorzeni i ponieważ mogą wywoływać urazy, brak zaufania, złamane serce, a nawet pragnienie zemsty. A może nic z tego i wszystko to generuje prawie ślepe posłuszeństwo: „Zrobię, co chcesz, ale mnie nie skrzywdź”, czego też nie potrzebuje żadna osoba ...
Utrata szacunku dla nauczycieli
Nie chodzi o to, że chcę teraz zmiażdżyć grupę nauczycieli, ale już za moich czasów było wielu nauczycieli, którzy nie zasługiwali na nasz szacunek. Mieliśmy to, ponieważ w pewien sposób się ich baliśmy lub ponieważ obawialiśmy się, że nasi rodzice ukarzą nas, jeśli nauczyciel z nimi porozmawia. Ale to nie był to odpowiedni sposób nauczania lub uczenia się. Kto chciałby codziennie iść uczyć się od kogoś, kogo się boisz?
Szkoła musi być czymś innym. To musi być miejsce, w którym dzieci chcą być szczęśliwe, zmotywowane, bawić się i zawsze uczyć się z pozytywnej wizji w sprzyjającym klimacie, z kolegami i nauczycielami, którzy traktują się dobrze i szanują się nawzajem jako ludzie i koledzy z klasy, jako nauczyciele i studenci
Nauczyciel musi usuwać strach, który już zniknął z klasy bardzo potrafi skorzystać z chęci uczenia się od dzieci lub motywować swoich uczniów (jeśli nie są jeszcze zmotywowani z domu), a przede wszystkim musisz traktować swoich uczniów tak, jak chcesz. Rozmawiając z nimi, słuchając ich, wiedząc, jak czytać ich oczom, aby wiedzieć, o co się martwią ... Guardiola, były trener FC Barcelona, powiedział kiedyś, że najtrudniejszą rzeczą w byciu trenerem Barçy był każdy poranek, widząc twarze jego gracze, jacy byli, co czuli, czym się martwili i czego potrzebowali. W wyniku własnych zmartwień rozmawiał z tymi, którzy myśleli, że go potrzebują, i dlatego starał się zachować spójność grupy, współudział wszystkich, który ich sprawił przejść jako grupa i zespół. Nauczyciel musi być tym ze swoimi uczniami. Coś jak trener, który potrafi traktować ich z szacunkiem i może wyrównać ewentualne nierówności grupy.
Może zabójca z kuszy cierpiał w szkole? Mówią, że był nowym uczniem, który był w liceum dopiero od roku. Może dostał się tam jako rozwiązanie problemu zastraszanie w innym instytucie iw tym jednym też nie szło dobrze. Wszyscy wiemy, że to okropna rzecz, wszyscy staramy się z nią walczyć, ale w ośrodkach, w których brak szacunku wśród rówieśników jest bardzo powszechny, poprzeczka znęcania się nad partnerem ostatecznie wzrasta i nie chcąc normalizować czynów, których nie należy uważać za normalne . Nie wiem, może wszystko jest zemsta dziecka zmęczonego ignorowaniem przez innych we wszystkich ośrodkach, do których się udał, czy nie, może coś tam nie idzie.
To oczywiście podkreśla bardzo wyraźny problem: jesteśmy głupie i samolubne społeczeństwo, które marnuje więcej czasu na patrzenie na słomkę w obcym oku niż na belkę w naszym. I tak długo, jak będzie to dozwolone, a my sami nie będziemy szanować samych siebie, nasze dzieci i młodzież będą niczym innym, jak odzwierciedleniem tego, jak źle robimy. Ale jeśli nie przestaniemy widzieć polityków i wspaniałych pozycji, ludzie, którzy powinni być szanowani, pracują dla własnej korzyści, zawsze ponad prawem!
Bezpośrednie środowisko: dom
Nadal muszę mówić o mszy matki, matce baranka, źródle życia i edukacji: czyjaś rodzina. Znów nie wiemy, jak ten 13-letni chłopiec dorastał, gdy pewnego dnia postanowił dotrzeć do zbrojnego instytutu i zaatakować każdą osobę, która stanęła mu na drodze, i dlatego nie skupiłem się na nim, ale uogólniłem wszystkie nasze dzieci I nasi młodzi ludzie. W jakim środowisku żyją?
Powiedzieliśmy już, że brak edukacji dziecka jest bardzo poważnym błędem, ponieważ ignorowanie norm społecznych i rodzinnych i nieprzekazywanie ich dzieciom jest prawie skazaniem naszej przyszłości i przyszłości naszego syna, który zasługuje na rodziców, aby poprowadzili go drogą życie Przechodząc do drugiej skrajności, powrót do autorytaryzmu również nie musi być rozwiązaniem, ponieważ istnieje strefa pośrednia, która mówi, że najbardziej logiczną rzeczą jest traktowanie dzieci tak, jak my chcemy być traktowani, zarówno teraz, jak i w przyszłości. Mówię o spędzaniu z nimi czasu, o ustanawianiu relacji zaufania, w których słowo jest ważne. I nie mówię o mówieniu rzeczy w planie „vaaa, nie rób tego”, a potem pozwól mu to zrobić, ponieważ „to dlatego, że moja matka, to dziecko jest niemożliwe”, ale kucanie i wyjaśnianie, dlaczego nie mogą zrobić czegoś, zaoferować i wyjaśnić inne rzeczy, które mogą zrobić. Chodź, mówię o edukacji, czymś, czego nie robią wszyscy rodzice.
Ale aby taki związek mógł zostać zrealizowany, wymaga wielu kontaktów i wielu relacji (wartych zwolnienia), a dzisiaj problemem nie jest dla mnie to, że dzieci robią to, co chcą, ale w wielu domach nie ma takiej relacji zaufania z rodzicami, ponieważ rodzice spędzają bardzo mało czasu ze swoimi dziećmi.
W ten sposób dzieci dorastają, czując, że coś im brakuje, nie wiedząc bardzo dobrze, co to jest (ponieważ nie są w stanie obiektywnie stwierdzić, że ich rodzice powinni być dla nich znacznie bardziej), dopóki nie osiągną wieku dojrzewania i nie zaczną wiązać końca, gdy ich referencje już są Nie są ich rodzicami i stają się innymi (ich partnerzy, przyjaciele, bohaterowie serii, bohater gry, a mianowicie ...). Potem dziecko staje się sobą i wiele razy popełnia błąd, nie mając powodu, by być empatycznym, miłym lub przywiązanym do niektórych obywateli świata, swoich rodziców, nauczycieli, kolegów z klasy, otoczenia, tych, którzy uważają, że wciąż są mu bardzo winni, zachowując się całkowicie przeciwnie do tego, jak chciałbyś być traktowany.
Więc dzieci dorastają niewielka lub żadna chęć wzięcia za przykład: zawsze zapracowani rodzice, którzy zawsze mają coś ważniejszego do roboty niż bycie z nimi, pracujący od słońca do słońca, zawsze zestresowani i z poziomem szczęścia dość biedni, którzy próbują rozwiązać, kupując rzeczy, których nie potrzebują i podróżując do miejsc, w których Wasze dzieci nie zawsze mają miejsce. Jak oni chcą dla nich takiego życia?
I kończę na pytaniu: Jakich obywateli chcemy opuścić ten świat? Warto przesłuchać, ponieważ z pewnością jest wiele w naszym sposobie nawiązywania relacji z naszymi dziećmi i w (małym) czasie, jaki spędziliśmy z nimi, możemy to zmienić, aby uzyskać lepszą odpowiedź.
Zdjęcia | Photopin (1), (2), (3)
W Babies i więcej | „Rozmowa z nimi dzisiaj zapobiegnie jutrzejszemu drinkowi”, Dlaczego niektóre dzieci dzisiaj stają się niespokojnymi nastolatkami
