Będziemy kontynuować, w tym miesiącu z powrotem do szkoły, z nasze wywiady dla ekspertów ds. edukacji. Dzisiaj porozmawiamy Nayra Álamo Para tej matki i nauczyciela Angielski i Podstawowy, wykonując swój zawód w szkole publicznej. Obecnie trenuje Białą Pedagogikę i Akompaniament, ponieważ bardzo interesuje go pogłębianie w dziedzinie rozwoju osobistego zarówno na określonym poziomie, jak i możliwość towarzyszenia rodzinom i studentom w ich pracy.
Możemy to przeczytać w jej wirtualnej grupie La school de Nayra, refleksjach nauczyciela i wkrótce na jej nowym blogu. Weź udział w sieci ze stroną na Facebooku: „Mała szkoła Nayry, refleksje nauczyciela”, a wkrótce będę publikować na moim nowym blogu.
Jaka byłaby idealna szkoła?
Dla mnie idealna szkoła musi być przestrzenią, która pozwala dzieciom na wszelkiego rodzaju doświadczenia związane ze środowiskiem naturalnym.
Zielone szkoły z sadami, ogrodami, zakątkami do odkrywania, odkrywania i zabawy w swobodnym kontakcie z naturą. W którym możesz wziąć udział w opiece nad zwierzętami i uzyskać od nich towarzystwo, żywność itp. Zielone przestrzenie naszych szkół są zwykle ograniczone i zmarnowane.
Sale lekcyjne, tak czy nie?
Potrzebujemy bardziej przestronnych i przytulnych sal lekcyjnych, wyposażonych w kuchnię, umywalkę, miejsca do czytania i odpoczynku, z miejscami do tworzenia, przeżywania i czucia się bardziej komfortowo. W dzisiejszych czasach sale lekcyjne są zbyt małe, więc hałas staje się nie do zniesienia i nie ma miejsca na nic poza biurkami i kilkoma półkami.
Jak należy rozdawać uczniów?
Chciałbym, aby w szkołach uczniowie w różnym wieku mogli kontaktować się ze sobą przez cały dzień.
Tam, gdzie dla całego ośrodka zostaną wygenerowane sytuacje edukacyjne, a uczniowie o podobnych obawach będą mogli grupować się w zorganizowany sposób w celu wymiany doświadczeń. W tym sensie najbardziej zbliżoną do mojej idealnej szkoły są szkoły jednolite i niestety stopniowo zanikają.
Co zasadniczo zawodzi w systemie edukacji?
W naszych szkołach nadal uczą tych samych treści i w taki sam sposób, jak nasi dziadkowie. Nauczyciele ograniczają się do przekazywania wiedzy, a uczeń po prostu zapamiętuje koncepcje i biernie uczestniczy w procesie uczenia się. Zaniepokojony niskimi wynikami uzyskanymi w testach międzynarodowych, takich jak test PISA, system wywiera presję na nauczycieli, aby poprawili swoją praktykę edukacyjną. Z kolei nauczyciele reagują naciskając swoich uczniów i rodziny. Rezultat: wyczerpani nauczyciele i zdemotywowani uczniowie. To polowanie na czarownice.
Czy nauczyciel szanuje system edukacji?
System odczłowiecza praktykę nauczania.
Wydaje się, że bardziej martwi go wynik niż ludzie. Nikt nie zaspokaja emocjonalnych potrzeb nauczycieli, uczniów i rodzin stojących przed szkołą zmęczonych i niemotywowanych. Nie ma wsparcia dla rodzin, studentów i / lub specjalistów ds. Edukacji. Zlecenia władz i specjaliści wykonują zamówienie. Nauczyciele zajmują przed sytuacją całkowicie pasywne stanowisko zamiast zastanawiać się nad praktyką nauczycielską z resztą kolegów, uczniów i rodzin.
Dziękuję nauczycielka Nayra Alamo czas, który nam poświęca, skoro wiem, że teraz, z początkiem roku szkolnego i jej projektem w jej szkole, by przekazywać dzieciom idee pełnego szacunku towarzyszenia, czas jest dla niej cenny.
Ale chcę podkreślić jego wizję, z okopów, z serca szkoły, bez symulacji i wymówek. Ta odważna wizja nauczycieli chcących odkryć błędy systemu i zaangażować się w ich odwrócenie, sprawia, że zachowujemy nadzieję na poprawę edukacji.
Jutro będziemy kontynuować wywiad z cudowną nauczycielką, Nayrą Álamo. Mam nadzieję, że lubisz to czytać tak samo, jak lubię to robić.
