Dzisiaj jest Światowy dzień fibromialgii i zespół chronicznego zmęczenia (CFS) i chciałem zwrócić uwagę na fakt, że (choć błędnie się w to wierzy) nie jest to choroba „zarezerwowana” tylko dla dorosłych.
Oba są częścią grupy chorób, które mają wspólną nazwę (centralne choroby uczulające), a oprócz towarzyszących im objawów fizycznych mają wyraźne konsekwencje psychologiczne i emocjonalne. W obu przypadkach uzyskanie dokładnej diagnozy może być skomplikowane, ponieważ symptomatologia jest mylona z innymi chorobami, oprócz pojawiających się dolegliwości, ich badanie jest otoczone wieloma trudnościami. Z drugiej strony, jak wspomnieliśmy w tym poście, zwykle istnieje tendencyjne podejście do „psychologicznego” jego pochodzenia, niektórzy specjaliści docierają odmawiaj im lub utrudniaj ich rozpoznanie.
Porozmawiajmy o fibromialgii
Dzieci, które cierpią z tego powodu, ostrzegają o uogólnionym bólu mięśni, który zwykle jest typu „głuchy”, chociaż jak czytamy w Kids Health, czasami staje się przeszywający lub pulsujący. Szereg bolesnych punktów znajduje się częściej w ciele chorych, którego intensywność wzrasta po naciśnięciu (należy tutaj pamiętać, że ból nigdy nie będzie kojarzony ze zdrowym stanem, chociaż do osiągnięcia tego dochodzi presja).
Fibromialgia jest przewlekła, chociaż związane z nią objawy mogą nie objawiać się w sposób ciągły. Zmęczenie, problemy ze snem, problemy z pamięcią, lęk, bóle głowy... także część cierpienia dzieci i dorosłych z fibromialgią.
Nawet przy ryzyku powtórzenia, najbardziej złożoną częścią, gdy fibromialgia dotyczy dziecka lub nastolatka, jest znalezienie pracownika służby zdrowia, który wie, jak rozpoznać objawy lub kto wie, jak radzić sobie z testami diagnostycznymi i dalszym leczeniem. Jeśli jest to bardziej skomplikowane w wieku dziecięcym, dzieje się tak, ponieważ ważne jest, aby wiedzieć, jak kontrolować objawy, a to jest łatwiejsze z dojrzałością
Co z zabiegami?
Jeśli pediatra wie, z czym ma do czynienia, wskaże potrzebę zdrowego odżywiania, regularnej aktywności fizycznej i odpowiedniego snu. Fibromialgia ma ból i sztywność, w tym sensie środki przeciwbólowe pomagają złagodzić ból, ale nawet jeśli jest to recepta dla tych, którzy jej nie potrzebują, najpierw skonsultuj się z lekarzem.
Jeśli dorośli mają się dobrze, dzieci również: istnieją takie dyscypliny, jak joga i taichí, które łagodzą stres spowodowany ciągłym bólem; Przydatne są również masaże i ćwiczenia oddechowe.
CFS: syndrom wyłączający
W 2011 r. Pediatrics opublikowało badanie zespołu medycznego koordynowanego przez dr Nijhof (lekarz w szpitalu dziecięcym Wilhelmina w Utrechcie / Holandia). Szacuje się, że częstość ta wynosi 111 nastolatków na 100 000, przy rocznej częstości 12 na 100 000 dzieci. Dokonałem przybliżenia, na podstawie którego jeden na 900 nastolatków jest podatny na rozwój CFS. Dlatego, choć mówi się o lepszym wyzdrowieniu nieletnich w porównaniu z dorosłymi, nadal jest to niepokojące.
Ma elementy fizyczne i psychologiczne lub emocjonalne, które będą pochodzić między innymi z utrata zainteresowania zwykłymi czynnościami i trudności w relacjach społecznych. Podobnie jak fibromialgia, dotyka więcej dziewcząt niż chłopców.
Centra kontroli i zapobiegania chorobom w Stanach Zjednoczonych ustalają dwa medyczne kryteria ułatwiające diagnozę:
Niewyjaśnione zmęczenie trwające sześć miesięcy (lub dłużej), bez wyraźnej przyczyny. Zainteresowanym bardzo trudno jest wstać i wykonać proste czynności, takie jak ubieranie się, nie mówiąc już o pójściu do Instytutu lub wykonywaniu czynności wymagających większej koncentracji, takich jak gra na instrumencie. CFS nie poprawia się podczas odpoczynku lub snu.
Jeśli cztery lub więcej z następujących objawów występują w połączeniu z powyższymi kryteriami, skonsultuj się z pediatrą:
- Problemy z koncentracją i pamięcią krótkotrwałą
- Ból gardła
- Opuchnięte węzły chłonne i bolesne w dotyku
- Ból mięśni
- Ból stawów przy braku stanu zapalnego lub zaczerwienienia
- Ból głowy silniejszy lub inny niż zwykle
- Spokojny sen (to znaczy, nie czuję się wypoczęty nawet po spaniu)
- Zmęczenie lub wyczerpanie, które trwa dłużej niż 24 godziny po treningu
Dobra diagnoza i zastosowanie odpowiednich terapii będą konieczne, aby osiągnąć lepszą jakość życia. Ale zawsze pamiętaj, że są to aspekty do ustalenia przez pediatrę, chociaż w tym celu musisz skonsultować kilka opinii. Ten wpis ma charakter informacyjny, a jego głównym celem jest zwrócić uwagę na choroby, które 20 lat temu wywołały ironię środowiska, a dziś towarzyszą im nieporozumienia i trudności.
Jedna czy kilka przyczyn?
Uważa się je za choroby wieloluzowe i słyszeliśmy o reakcji organizmu na niektóre zdarzenia, takie jak infekcje lub urazy. Mogą również występować czynniki genetyczne, a niektóre stany związane z układem odpornościowym (takie jak alergie) również liczą się jako możliwe przyczyny. Zostało to zbadane nawet w przypadku niedociśnienia, na które cierpią niektórzy ludzie: zespół chronicznego zmęczenia ...
Chciałbym jednak pamiętać, że Robert Cabré, który studiuje ten przedmiot od kilku lat, nalega, aby uznać go za przyczynę narażenie na zanieczyszczenia, które również zostało dokładnie zbadane. Jednocześnie zachęca nas do porzucenia przyczynowości związanej z traumami z dzieciństwa, która zdaniem tego profesjonalisty okazuje się być najbardziej archaiczną koncepcją.
Zarówno w przypadku fibromialgii, jak i zespołu przewlekłego zmęczenia, jest to bardzo ważne dbałość o wyrażanie emocjii ułatwić dziecku kontakt z innymi osobami mającymi ten sam problem, bez konieczności porzucania zwykłych czynności, które może wykonywać. Aby wypełnić tę funkcję, istnieją lokalne lub krajowe stowarzyszenia do konsultacji.
