W Niemowlęta i nie tylko Zawsze mówimy wam o tym, jak ważne jest dawanie dzieciom miłości, spędzanie czasu z nimi, przytulanie ich, całowanie, branie ich w ramiona, dawanie im masaży, spędzanie czasu z nimi, cieszenie się tym kontaktem, pieszczoty, przytula, że czują się kochani, zadowoleni, nasycony ludzkim ciepłem. Dotyk sprawia, że uczucia i dzieci, dzieci potrzebują tego pocierania, kontaktu, uczucia.
Dlaczego to mówię? Ponieważ od dawna wiemy, że kontakt ze skórą jest bardzo korzystny dla noworodków, zarówno wcześniaków, jak i urodzonych o czasie. A jeśli nie, zapytaj to dziecko, o którym dzisiaj mówimy. Oddali go za zmarłego od urodzenia, jego rodzice przytulili go do pożegnania, a to, czego nikt się nie spodziewał: obudził.
Jest to historia Kate i Davida Ogga, pary, która próbowała być rodzicami przez 3 lata, kiedy pewnego dnia niespodziewanie wiedzieli, że będą rodzicami bliźniaków. Byli w ciąży przez 26 tygodni, kiedy wystąpiły komplikacje, i poinformowali go, że urodzi dzieci. Nadal nie wiedzieli, jaka jest płeć dzieci, a po urodzeniu emocje były ogromne, gdy dowiedzieli się, że jeden był chłopcem, a drugą dziewczyną.
Jednak radość szybko zniknęła. Cisza zaatakowała pokój porodowy, a lekarz zapytał parę, czy już wybrali imię dla dziecka. „Jamie”, powiedziała matka. Potem lekarz dał im złe wieści. Jamie nie przeżył porodu. Nie wykazywał żadnych oznak życia.
Kate we łzach wzięła dziecko w ramiona i położyła je na piersi. Tata David towarzyszył im w tych trudnych chwilach.
Było mi zimno, czułem obojętność i czułem potrzebę zrobienia czegoś. Kate poprosiła męża o to zdejmie ubranie i położy się obok niej. Potrzebował ciepła i potrzebował dziecka, aby uzyskać jak najwięcej ciepła. Tam go miał, blisko serca, z uchem przymocowanym do klatki piersiowej, aby mógł wyczuć każdy rytm, przytulanie go i przytulanie również przez Davida. Zaczął z nią rozmawiać, wyjaśnił, że ma młodszą siostrę o imieniu Emily, i powiedział jej, żeby się uspokoiła, bo wszystko będzie w porządku, ale poprosiła go, by gdziekolwiek była, pomogła im się nią zająć.
Dobrze się z nim bawili, rozmawiając z nim i wyjaśniając, kim są, kim była rodzina, która tak bardzo na niego czekała, jakie mieli dla niego plany. Pożegnali się. Dali mu całe swoje ciepło, aby pożegnał się z miłością. Nagle zaczęli to zauważać poruszył się, oddychał i wezwali położne, które przyszły i powiedziały „nie”, że były tylko odruchem, że „on już umiera” i że „muszą się pożegnać”. Ale bardzo trudno jest pożegnać się z dzieckiem, kiedy ledwo przyjechałeś lub przywitać się, więc prawie w obronie, odmawiając zaakceptowania rzeczywistości, przytulili go mocniej. To był moment, kiedy to, co się stało, przyspieszyło wydarzenia. Jamie otworzył oczy i wziął palec ojca drobną ręką.
Ciepło jego rodziców, uczucie tej chwili, odmowa wypuszczenia go, kontakt, stanowczość tego uścisku. Wszystko to sprawiło, że Jamie postanowił walczyć i nie odpuścić. Powrócił do świata, który właśnie widział, jak się rodzi i zrobił to, żeby zostać.
Odtąd rodzice wyjaśniają, że kiedy wrócili do domu, nie mogli przestać ich dotykać, przebywać z nimi, mieć skórę na skórze, ponieważ byli pewni, że to właśnie uratowało życie Jamiego.
Teraz dwoje dzieci dorosło i ma nawet młodszego brata. Jego ojciec przytula ich codziennie, a czasem nawet ma wrażenie, że zbyt mocno się do nich przytula, ale robi to, ponieważ często przychodzi mu na myśl wspomnienie tego, jak blisko był nieobecności Jamiego.
Czy są jakieś wątpliwości? jak ważne są ramiona i uściski dla dzieci? Czy wciąż są tacy, którzy mówią ostatnim rodzicom, że nie powinni trzymać swoich dzieci?
