Kto jeszcze, kto mniej, wszyscy znamy kogoś, kto odszedł z powodu raka. Czasami jest to członek rodziny, czasem ktoś znany, a czasem ten, którego najmniej się spodziewasz po wieku, para, pozostawiając na ziemi projekt życia i rodziny, który się rozpoczął.
Stało się to w 2012 roku dla rodziny Creekmore, kiedy matka i para w wieku 48 lat zostali zwolnieni. Odtąd piszą na swoim blogu rodzinnym i pamiętają o tym, a kilka dni temu Washington Post powtórzył emocjonalny list, który Tata napisał, wyjaśniając, jak wszystko idzie w domui że chcieliśmy cię tutaj sprowadzić.
Drogi Trish,
Po prostu za tobą tęsknię.
Nie mam nic więcej do powiedzenia.
Jeśli chcesz teraz przestać czytać, zostań sam z tym, jak bardzo za tobą tęsknię. (Wiem, że w głębi duszy uważasz, że całe to pojedynkowanie jest dla ciebie trochę denerwujące).
Kiedy słucham nowej grupy, widzę nowy kraj lub słyszę nowy żart, chcę, żebyś tam był, aby go doświadczyć. I żeby zobaczyć dziewczyny, zawsze chcę, żebyście byli swoimi dziewczynami.
Nie, nie ma znaczenia, czy jestem zepsuty, ponieważ odszedłeś. Wytrzymam. Chcę tylko, żebyś to poczuł i mógł bardziej doświadczać życia i zobaczyć, jak się zmieniają. Zasłużyłeś na to. I nie miałeś tego.
Minęły ponad trzy lata, odkąd przekroczyłeś granicę, w swoim łóżku, w otoczeniu matki, sióstr i córek, trzymając małą dłoń (ręce i stopy były tak małe). Te ostatnie dni i godziny były piękne, ale wyjechaliście więcej. Dzięki za pozwolenie ci odejść. Nie moglibyśmy tego dłużej znieść. Umarliście tak, jak żyliście: szybko i intensywnie.
Dopiero znacznie później zdałem sobie sprawę, że mój ból zaczął się na długo przed śmiercią. Straciłem cię jako mojego partnera, przyjaciela i równego lata temu. Rak jest przebiegły i podstępny. Zabrał nas oboje, zanim cię zabrał. Odmówił nam równych warunków niezbędnych do normalnego związku, a ty masz szansę być sobą. Już w 2010 roku, być może wcześniej, opiekowałem się tobą fizycznie i emocjonalnie, tak jakbyś był osobą niepełnosprawną.
Nienawidziłeś tego. Ja wiem Ale mnie zostawiłeś. Dziękuję za ten przywilej. Pod koniec, kiedy pożegnałem się z tobą, powiedziałeś mi: „Jesteś jedyną osobą, na którą mógłbym pozwolić kochać”. To zaszczyt, który będę nosić ze sobą na zawsze, a kochanie cię było czymś, co zawdzięczałam ci za to, że walczysz ze mną tak długo.
I tak czułem się bezradny. Nadal czuję się winny za tę podróż z Afryki w rok śmierci. Błagałem stewardesę, abyś mógł spać na podłodze pod naszymi siedzeniami, ale powiedziałem, że postępuje niezgodnie z zasadami. Wiłeś się z bólu z powodu raka, który już wpłynął na twoje kości. Oboje wiedzieliśmy, co to jest, ale nie chciałaś, żeby dziewczyny to wiedziały, więc nie wstałem, aby z nim porozmawiać i cię chronić. I cierpiałeś.
Czasami zastanawiam się nawet, czy nie wiedziałeś, zanim umrzesz młodo. Może nieświadomie? Zawsze mówiłeś o własnej śmierci. To sprawiło, że jesteś mało nachalny i cierpliwy. Czy wiesz A może był to wynik stresu pourazowego tej nocy, kiedy byłeś bliski śmierci w wyniku wypadku samochodowego, gdy miałeś 22 lata?
Ten moment sprawił, że masz ciemną stronę. Nie zło, ale po prostu kalkulator. Nie było ci łatwo zdecydować się na matkę, ponieważ nagle poczułeś się odpowiedzialny za inną osobę. Wciąż pamiętam dzień, w którym urodziła się Emma, a kiedy ją trzymałeś, oszołomiony i płaczący, powiedziałeś mi: „Wczoraj nie chciałem być matką, a dziś rzuciłbym się przed autobus, gdybym potrzebował tego małego worka skóry i kości”.
Byłaś cierpliwą matką. Lily nie słyszała wystarczająco dużo o tym, jak zabrałeś ją przez dwa lata, prawie bez odpoczynku. Myślę, że nigdy nie słyszałem, żebyś na to narzekał. Po prostu ciągle łapiesz. Nie jestem pewien, czy zdałem sobie sprawę z tego dopiero po latach, kiedy o tym wspomniałeś. Nigdy nie szukałeś podziwu ani podziękowań, tylko akceptację (i trochę miejsca).
Często żartowaliśmy z tego, jak Lily poprosiła cię o zabranie jej „w górę, w górę, w górę”, a Emma „szczeknęła” rozkazy do Lily, nazistowskiej księżniczki Disneya: „Lily, nie radzisz sobie dobrze! Jestem Kopciuszkiem. a ty jesteś wróżką chrzestną. ” Lily i ja śmialiśmy się pewnego dnia, przypominając sobie tę okropną sofę zebry, którą miały dziewczyny. Tam oglądali filmy Disneya bez przerwy, dopóki nie próbowaliśmy zbudować naszego małego domu. A potem rak.
Ostatnio Lily pracowała bardziej z bólem twojej śmierci. Mając dziewięć lat, kiedy umarłeś, starał się zrozumieć, co to znaczy. Oczywiście Emma też to robi (wszyscy to robimy), ale te trzy lata rozwoju w wieku od dziewięciu do dwunastu lat są ogromne. Emma mogła płakać i mieć własne emocje i myśli, przynajmniej do pewnego stopnia. Lily była oczywiście smutna, ale nie była w stanie poradzić sobie z własnym bólem, tym, który teraz ją bije i zmusza do szybkiego wzrostu w wieku 12 lat (oboje dojrzewają przedwcześnie). Ma się bardzo dobrze. W ciągu ostatnich sześciu miesięcy nie mogłem być z niej bardziej dumny.
Pod koniec zeszłej wiosny siedzieliśmy z nią na tarasie nowej lodziarni w Takoma Park i rozmawialiśmy o tym, jak ważna jest dla tej rodziny. Czuła się trochę zagubiona, nie chce już być dziewczynką, ale wciąż chce być najmniejsza i najmłodsza. Z pomocą swojego terapeuty chciała ze mną porozmawiać, aby pomóc jej zrozumieć jej nową rolę w rodzinie.
Więc rozmawiamy. Uznajemy, że jest najodważniejszą z rodziny, ponieważ jest najmłodsza i zawsze za nią podążamy. Możemy posunąć się tylko tak daleko, jak pozwala nam. Uwielbiamy jego humor, jak czuły jest i jak bardzo ceni rodzinę.
Nie zdziwiłbyś się, widząc, że stała się diwa mody. W tym sensie nikt w tej rodzinie nie jest bliski Lily ... może nawet ty (ona zaczęła nosić twoje buty, które mają rozmiar 6).
Byłbyś zaskoczony, widząc, że stał się bardzo odpowiedzialny i zdolny. Latem, kiedy umarłeś, ukradł co najmniej tysiąc dolarów (tak, kradzież na dużą skalę) znajomym i rodzinie; większość z nich poszła kupić makijaż. Był z tym przez jakiś czas, ale nie teraz. Teraz mogłem jej zaufać za wszystko. To niesamowite osiągnięcie. (I wiesz, że byłem również trochę złodziejem w okresie dojrzewania. I zrobiłem to dłużej niż Lily. Ale bolesne jest, gdy popełnia mój błąd.)
Emma jest magiczną dziewczyną. Jest nastolatką, wrażliwą, ale nie-emo, która, podobnie jak ty, uwielbia swój telewizor i jest mocno lojalna wobec przyjaciół i rodziny. Emma jest niewzruszona i zaskakująco mądra. Ilu nastolatków jest mądrych? Nie wiem skąd go wziął, nie ode mnie. Myślę, że powinieneś mieć z tym coś wspólnego.
I jest taka fajna ... Ludzie po prostu chcą być blisko niej. Powoli budzi się do życia jako nastolatek, ciesząc się, że jest młody, zamiast próbować zbyt szybko dorosnąć. Powinieneś był widzieć, jak odpowiada przyjaciółce, która martwi się wyborem „właściwego” instytutu. „To mnie nie martwi” - powiedział. „Po prostu postaram się uzyskać dobre oceny, pójść do przyzwoitego instytutu i być szczęśliwym”.
Obie dziewczyny i ja zapisałyśmy się na trapez w sposób, którego nie można sobie wyobrazić. Co najmniej jedno z nas jest tam każdego dnia tygodnia. Emma jest naszą najbardziej zaawansowaną ulotką, a Lily podąża za nią. Latałem tak dużo w pierwszym roku, że potrzebowałem interwencji barku. Tak bardzo mi się podobało, że teraz jestem silniejszy niż kiedykolwiek (nie jestem pewien, czy mnie rozpoznajesz). Na platformie jest jeszcze kilka osób, które znasz osobiście, ale większość zna cię, po prostu mówiąc im swoje imię.
Jeszcze w tym roku zburzą stary namiot, a my uwolnimy więcej niż kilka łez, pamiętając, kiedy ostatnio przylecieliście. Nowa platforma będzie blisko, a dziewczyny będą nadal występować. Mam nadzieję, że zrobię mój program tej jesieni lub wiosny.
Nadal podróżujemy. Nie zapomniałem o obietnicy, którą sobie złożyliśmy, aby podróżować z dziewczynami przez cały rok. Myślimy o tobie za każdym razem, gdy razem wsiadamy do samolotu. Pojechaliśmy do Brazylii, Islandii i Szkocji, tylko nas trzech. Bardzo trudno było odbyć pierwszą podróż bez ciebie.
Każdej nocy, kiedy idziemy do łóżka, przeżywam na nowo noc, kiedy dziewczyny odkryły, że stracą matkę. Czasami jest to nie do zniesienia, ale byłeś wojownikiem. Oboje byliśmy. Dzisiaj, zabierając dziewczyny na próby teatralne, śmialiśmy się z tej pierwszej podróży na Islandię. To była moja pierwsza wielka podróż bez drugiej osoby dorosłej i zrobiłem kilka naprawdę głupich rzeczy, takich jak kupowanie mąki zamiast soli na makaron dla dziewcząt. Co więcej, zjedli to, krzywiąc się.
Nawiasem mówiąc, ożeniłem się ponownie.
Przestań się śmiać Tak, pamiętam czas, kiedy o tym rozmawialiśmy, tuż przed śmiercią. Powiedziałem ci: „Nie mogę ożenić się ponownie”, a ty zaśmiałeś się i powiedziałeś: „Nie, będziesz. Kochasz za bardzo”. To było słodkie, ale też trochę trudne. Wiem, że wolałbyś, abym był trochę mniej intensywny (tak, ja też wolałbym). I oczywiście miałeś rację.I rzeczywiście, jestem szalenie zakochany. Jesteśmy teraz rodziną. Amanda jest dla mnie świetna i bardzo kocha Emmę i Lily. Dobrze jest mieć w pobliżu kobietę. Podjęła wyzwanie życia w domu z duchem. Dla nikogo z nas nie jest to historia. Wszyscy musieliśmy starać się, aby to działało.
Myślę, że chciałaby cię, chyba że uważasz, że jest zbyt entuzjastyczna. Na pewno też cię docenia. Wie, że przetrwałeś moje najcięższe lata.
Polubiłbyś nasz ślub (był to tematyczny AC / DC). Mandy zorganizowała ceremonię i było niesamowicie. Emma, Lily i Ingrid zagrali „Good Riddance” z Green Day.
Cała twoja rodzina z Kalifornii przyjechała nas wesprzeć i powitać Amandę w rodzinie. To było zabawne i hojne ... byłbyś z nich dumny. Do zobaczenia jeszcze tej zimy w Tahoe. Jest to jedna z ulubionych podróży Emmy i Lily, a jej kuzynki zaczynają naukę dopiero za kilka lat.
Mam szczęście, że cię spotkałem i kochałem. Zdecydowałby się znosić ból, mimo że wiedział, co się stanie. Ale starałbym się być trochę mniej krytyczny i bardziej cierpliwy (bardziej jak ty byłeś ze mną).
Życie jest za krótkie. Musiałem cię stracić, aby naprawdę to zrozumieć.
Nie zapomnieliśmy o tobie. Idziemy dalej, ponieważ musimy to zrobić, a nie dlatego, że chcemy.
Kocham cie
David
Tak, wiem, że wielu z was pomyśli, że nie ma sensu publikować czegoś takiego ... że tak się dzieje, ale nie jest to upubliczniane w Internecie, ponieważ wydaje się, że istnieje tylko zamiar przyciągnięcia uwagi.
Cóż, nie wiem o tobie, ale suszę łzy po przepisaniu listu. Nie mogę sobie wyobrazić, że istnieje wiele gorszych rzeczy w stracie twojego partnera, twojej miłości, towarzysza podróży w życiu, i mogłem prawie podziękować za upublicznienie, ponieważ czasami warto wiedzieć trochę, jak to się żyje w miarę upływu czasu, aby to zrozumieć życie jest za krótkiei że musielibyśmy zrobić to, co możliwe i niemożliwe, aby cieszyć się nim, nadać mu intensywności, zobaczyć upływające dni i zamiast myśleć, że wszystkie są równe i nudne, aby móc powiedzieć dobry dzień, że żyjemy dając z siebie wszystko i delektując się życie Nasz i że naszych dzieci, że zaginęło wielu rodziców.
