Niedowidzenie, leniwe lub leniwe oko, oznacza zmniejszenie ostrości wzroku w jednym oku i jest najczęstszą przyczyną problemów ze wzrokiem u dzieci. Oko, które cierpi, wysyła nieprawidłowy lub zamazany obraz do mózgu i uczy się go odrzucać, aby stopniowo słabsze oko stopniowo zmniejszało swoje prawidłowe widzenie.
Jeśli z czasem problem ten się wydłuża, bardzo trudno go naprawić bardzo ważne jest, aby zidentyfikować niedowidzenie lub leniwe oko na czas. Gdzie jest limit? Możemy zauważyć, że im wcześniej zostanie wykryty, tym lepiej. To znaczy, jeśli ktoś zostanie zidentyfikowany w wieku jednego roku, lepiej niż w wieku dwóch lat, a jeśli jest w wieku trzech lat, lepiej niż w wieku czterech lat, kiedy jest już za późno na problem niedowidzenia.
Ryzyko cierpienia z powodu tego zaburzenia jest związane z wiekiem: im mniejsze dziecko, komórki mózgowe „absorbują” lub uczą się więcej, więc jeśli mózg wykrył to „słabe” oko od tego czasu, w krótkim czasie bezczynności stanie się leniwym okiem. Jednak pomimo tego, że jest to okres krytyczny, do trzech lat można rozwinąć niedowidzenie. Skąd będziemy wiedzieć, że dziecko ma leniwe oko?
Jak się dowiedzieć, czy dziecko ma leniwe oko
Widzieliśmy już, że konieczne jest jak najszybsze wykrycie niedowidzenia, a to dlatego, że leniwe oko może być lepiej reedukowane, im mniej czasu zajmuje bezczynność, tym mniej czasu mózg przyzwyczaja się do widzenia obuocznego, niezrównoważonego między dwojgiem oczu.
Na szczęście dziecko nie osiąga wieku pięciu lat bez wykrycia problemu, ponieważ zwykle zdarza się to podczas wizyt u pediatry. Z tego powodu (i wielu innych problemów) ważne jest, aby nie pomijać zwykłych kontroli i udać się do pediatry lub okulisty, jeśli istnieje podejrzenie, że występuje problem ze wzrokiem.
Zaleca się również rutynową wizytę u okulisty-pediatry około roku życia, aby sprawdzić, czy wszystko jest w porządku, wizytę kontrolną, która może być powtórzona za dwa lub trzy lata. Chodzi o to, że objawy niedowidzenia mogą czasem zostać niezauważone przez rodziców lub nie objawiać się wyraźnie na początku ... objawy leniwego oka są to:
- Oczy skierowane do wewnątrz lub na zewnątrz.
- Oczy, które nie wydają się koordynować.
- Niemożność prawidłowej oceny głębokości.
- Słabe widzenie w jednym oku.
Często dochodzi do niedowidzenia wraz ze zezem („skrzyżowanymi oczami”). Zaćma u dzieci, dalekowzroczność, krótkowzroczność lub astygmatyzm to inne przyczyny niedowidzenia.
Za pomocą prostego testu specjalista wykryje, czy dziecko ma niedowidzenie (z towarzyszącymi innymi zaburzeniami lub nie) i jeśli zostanie potwierdzone, rozpocznie się proces reedukacji leniwego oka. Osiąga się to poprzez zmuszanie oka do „pracy”, aby w pełni wykorzystać swój potencjał, jak? Zasłaniając oko, które działa dobrze za pomocą plastra. Czasami stosuje się krople do oczu, aby zamazać widzenie normalnego oka zamiast nakładania plastra.
To proste leczenie reaktywuje zanikowe funkcje mózgu w czasie, który różni się znacznie, od miesięcy do lat, w zależności od nasilenia zaburzenia. Ten powód potwierdza znaczenie wykrycia leniwego oka w czasie, ponieważ im dłużej pozostaje bez opieki, tym większe jest upośledzenie wzroku i dłuższy czas powrotu do zdrowia.
Jeśli dziecko ma błąd refrakcji (dalekowzroczność, krótkowzroczność lub astygmatyzm), będzie również potrzebował okularów.
Krótko mówiąc, przed ukończeniem piątego roku życia kluczowe jest wykrycie tego częstego w dzieciństwie problemu ze wzrokiem. Po pięciu lub sześciu latach znacznie trudniej jest odzyskać wzrok leniwego oka.
