Od 1981 roku, 21 września, stało się Międzynarodowy Dzień Pokoju, To powiedziawszy, to brzmi jeszcze okrutniej, biorąc pod uwagę, jak codziennie widzimy obrazy konfliktów wojennych w prasie, telewizji, sieciach społecznościowych.
Obrazy dzieci w szoku z powodu bomb, obrazy dziewcząt, które stają w obliczu przemocy za pomocą kamery, obrazy, które odtwarzają wpływ wojen na normalne rodziny, takie jak nasza, jak nasza.
Może dzisiaj byłoby dobrze że rozmawiamy z naszymi dziećmi pokoju, nie odwracając twarzy w stronę uciekających przed wojną.
Dzisiaj wiele naszych dzieci będzie pracowało nad pokojem w szkole, będzie rozmawiać o konfliktach wojennych i historycznych, narysuje gołąb pokoju, stworzy ludzki łańcuch, poprowadzi solidarną karierę, przy odrobinie szczęścia wysłucha wolontariusza Organizacje pozarządowe, które rozmawiają z nimi o ludziach uciekających przed konfliktami wojennymi, niektóre są tylko dziećmi, takimi jak oni.
Zrównoważone cele dla naszych dzieci
W tym roku ONZ proponuje, aby cele zrównoważonego rozwoju były składowymi elementami pokoju.
Zrównoważone cele, które szanują nasze środowisko i naszą planetę i które nie wypowiadają nam wojny, ponieważ staramy się kontynuować przez lata.
Istnieje 17 zrównoważonych celów, lista działań na rzecz planety, a zatem na rzecz mieszkańców, którzy ją zamieszkują, rodzaj umowy społecznej między przywódcami różnych krajów i mieszkańcami planety. Z pewnością intencja jest dobra.
Rozumiemy poprzez zrównoważony rozwój zdolność do zaspokajania obecnych potrzeb bez narażania przyszłości, zdolność do zaspokajania naszych potrzeb bez zdziesiątkowania zdolności naszych dzieci, gdy są one dorosłe.
Gramy w ich przyszłość naszym sposobem radzenia sobie z naszą teraźniejszością i jasne jest, że musimy zmienić się tak szybko, jak to możliwe, ponieważ jeśli nie w przyszłości, wojny nie będą o ropę, ale będą spowodowane przez wodę pitną, pola uprawne, jedzenie
Nie możemy opuścić tej przyszłości ani planety
Być może moglibyśmy nauczyć ich, jak konsumować w sposób zrównoważony, cieszyć się życiem i nie kupować, dzielić się, współczuć, rozwijać solidarność w miłości, być ludźmi, a nie konsumentami, myśleć i słuchać.
Być może moglibyśmy zacząć uczyć ich wartości małych gestów, ich pomysłów, ich propozycji, ich zasad. Od drobnych gestów, takich jak wspólne sprzątanie plaży, po starsze, takie jak zaprzestanie spożywania plastikowych toreb, wszystkie opcje i pomysły, do których mają dostęp nasze dzieci.
Pokój, oparty na naszych relacjach z otoczeniem, jest rozsądnym sposobem myślenia o przyszłości, ponieważ nasze dzieci często dają nam lekcje, na które nalegamy, aby się nie uczyć. Ich rozmowy z przyjaciółmi są rozwiązywane tak szybko, jak zostały wygenerowane, a ich związek jest tak zdrowy, jak na początku.
Żyją bliżej pokoju niż dorośli, może powinniśmy o tym pomyśleć więcej niż raz.
