Jedziemy dobrze. To pierwsza rzecz, którą powie większość kierowców, ale na tylnym siedzeniu mamy „szpiegów”. Co się stanie, jeśli zapytamy nasze dzieci? Często mówi się, że dzieci mówią prawdę, w tym przypadku wydaje się, że będziemy musieli sprawdzić niektóre występy w samochodzie jako kierowcy ...
Coś tak podstawowego, jak noszenie urządzenia przytrzymującego dla dzieci, nie rozmawianie przez telefon, nie dezorientacja, złość na innych kierowców lub parkowanie to tylko niektóre z „napięcie” rodziców jako kierowców.
Wynika to z badania zatytułowanego „Nawyki bezpieczeństwa drogowego rodziców i dzieci w samochodzie” przeprowadzonego przez Midas wraz z firmą demonstracyjną Ipsos i Krajowym Stowarzyszeniem Bezpieczeństwa Dziecka. Wyniki zostały przygotowane na próbie 1500 osób, z 750 ankietami wśród rodziców (w wieku od 25 do 54 lat) i dzieci (w wieku od 5 do 12 lat), których rodzice są stałymi kierowcami samochodów.
Wierzy w to 53% nieletnich ich rodzice wsiadają za kierownicę, aby im pomóc podczas prowadzenia pojazdu, w porównaniu z 2% dorosłych, którzy uznają wykonywanie tej praktyki. Czy nie zdajemy sobie sprawy lub nie wiemy, że jest to złe? Czasami bardzo trudno się nie pomylić, zwłaszcza jeśli podróżuje kilkoro dzieci, ale zawsze lepiej jest zachować spokój i zatrzymać się w razie potrzeby tak szybko, jak to możliwe.
Niemal zawiesiliśmy parkowanie na terenie szkoły: 44% rodziców zaparkowało w pobliżu szkoły w nieodpowiedni sposób, podobnie jak inne samochody znajdujące się w ten sam sposób. Wyzwanie dla bezpieczeństwa na drodze!
Kolejny interesujący fakt wskazuje, że 11% dzieci uważa, że dorośli jeżdżą „szybko”, gdy podróżują z nimi samochodem, podczas gdy tylko 7% dorosłych rozpoznaje jazdę powyżej dozwolonej prędkości podczas podróży z dziećmi.
Jeśli chodzi o urządzenia przytrzymujące w samochodzie, osiągnęliśmy zatwierdzony, ale 28% dzieci twierdzi, że nigdy nie korzysta ze specjalnego krzesła i chociaż niektóre z nich mają już ponad 1'35 metrów, jest to niepokojące, ponieważ jasne jest, że systemy bezpieczeństwa ratują życie.
17% nieletnich twierdzi, że ich ojciec lub matka rozmawia przez telefon podczas jazdy samochodem. Wiele dzieci wsiada do pojazdu samotnie (z ryzykiem, że SRI nie zostanie prawidłowo umieszczony), a liczba rośnie, gdy mówi się o tych, którzy zjeżdżają samotnie (z niebezpieczeństwem, tym razem, znalezienia ryzyka na drodze).
To zabawne, że tylko 20% dzieci deklaruje, że zachowuje się „normalnie” w samochodzie podczas codziennych podróży lub długich podróży samochodem. Byłyby moje córki. Czy brakuje nam pomysłów na ich rozrywkę bez ryzyka i nie nudzi się?
Złe sposoby za kierownicą?
Byłem szczególnie zaskoczony faktem, że 70% rodziców i dzieci uważa, że czasem się denerwują i trzech na dziesięciu respondentów podkreśla, że rodzice „krzyczą lub robią brzydkie gesty” do innych kierowców, którzy są za kierownicą. Transformację, której doświadczamy na kołach, można czasem porównać do transformacji dr Jeckilla i pana Hyde'a.
Ale to musi być kontrolowane, zwłaszcza przed naszymi dziećmi, jeśli nie chcemy, aby reprodukowały nasze zachowania. Samochód nie jest kapsułą, w której wszystko, co się dzieje, pozostaje w środku.
Możemy sądzić, że cóż, jest jeszcze wiele do prowadzenia. Ale oni już jeżdżą na rowerze i widząc, jak rodzice się wściekają lub krzyczą na innych ludzi, można je poruszyć w dowolnym momencie ich życia, a nie tylko na kołach. Jesteśmy twoim przykładem. I to denerwuje dzieci ich rodziców (wraz z ... niech szturchają ich nosy!)
W skrócie rodzice nie wypadli zbyt dobrze jako kierowcy kiedy myślą, kto nas zna najbardziej, nasi pasażerowie, nasze dzieci. Dane do odzwierciedlenia, zmiany niektórych nawyków, które nie tylko narażają nas na niebezpieczeństwo, ale także stanowią zły przykład edukacji drogowej i behawioralnej dla dzieci.
