KIEDY TWOJE DZIECKO RODZI SIĘ PRZEDWCZEŚNIE I NIC NIE JEST TAKIE, JAK SIĘ SPODZIEWAŁEŚ

Przedwczesne dziecko jest jedno z najtrudniejszych doświadczeń w życiu pary, czy to pierwsze dziecko, czy nie, ponieważ jest to coś, czego nikt się nie spodziewa i na co nikt cię nie przygotowuje.

Od pozytywnego wyniku testu rodzice są przekonani, że ciąża potrwa mniej więcej dziewięć miesięcy, że poród nastąpi pod koniec tego okresu i że za jeden lub dwa dni, jeśli poród był w szpitalu, Mogą wrócić do domu już nie jako para, ale w końcu jako rodzina.

Nie kontrolujesz niczego na temat swoich narodzin

Pierwsze uderzenie to niespodzianka, nic pozytywnego twoje dziecko będzie musiało się już urodzićprzed czasem. Nie jesteś jeszcze na to gotowy, to nie czas! Ale oto jesteś, martwy ze strachu, obserwując, jak znikają wszystkie twoje oczekiwania.

Że napisałeś plan porodu, aby urodzić urodzone dziecko, a nawet go nie wyjmiesz ... Tam zostaje w torbie, ponieważ nie masz już ochoty i siły, by prosić o coś takiego, ale po prostu wszystko idzie dobrze .

W Babies i innych porodach microprematuro: przyszedł na świat z 27 tygodniami i 745 gramami i udało mu się przetrwać

Dajesz absolutną kontrolę porodu profesjonalistom, ponieważ po prostu chcesz przytulić swoje dziecko i że wszystko się dzieje, co jest bez wątpienia najważniejsze, ale wciąż jest rodzajem straty.

Biorą to ...

Po urodzeniu dziecka nie możesz robić tak dużo, jak przeczytałeś: skóra do skóry. Pozostawienie go na piersi i podziękowania całemu światu, że w końcu go masz; Wąchaj głowę, pieszcz jego plecy, poczuj jego ciepło i zauważ, jak po wyczerpujących porodach jesteś radosny, pełen energii i miłości do swojego dziecka, chcąc cieszyć się każdą sekundą z nim.

Ale nie Oni to biorą. Ponieważ waży trochę i ponieważ jest przedwczesny. Ich zdrowie zależy od tego, czy działają z większym lub mniejszym pośpiechem, a to, że „tam, gdzie jest najlepiej z matką”, nie jest już prawdą, nie w tym momencie. Znów wiesz, co jest najlepsze dla dziecka, ale to kolejna strata.

Niemowlęta i więcej Narodziny między 34. a 36. tygodniem: główne problemy, z jakimi borykają się wcześniaki

Kiedy widzisz to, takie delikatne, z tymi drutami ...

Minuty mogą minąć, lub wyświetlenie go może potrwać kilka godzin, w zależności od dostawy. Ponieważ jeśli był on sekcją C, minie wiele godzin, zanim będziesz mógł wstać i iść do „noworodków”, aby być z nim. Będziesz mieć tylko zdjęcia, które Twój partner przyniesie na telefon komórkowy, i tam zobaczysz swoje dziecko, tak delikatne, z tymi kablami, z sondą, która wchodzi przez jego nos. Miłość i strach przeplatały się; chęć wzięcia go i strach przed tym.

I tak przychodzi moment, kiedy w końcu zobaczysz go przed sobą, w inkubatorze, i zdasz sobie sprawę, że on jest twoim synem, ale nie jesteś wolny, aby opiekować się nim jak resztą matek, jeśli chcą, biorą to, jeśli chcą, zostawiają go ponownie w łóżeczku, jeśli chcą, mają go stale w piersi, przytuleni ... i jeśli to konieczne, są 24 godziny razem, nawet oboje w łóżku.

U niemowląt i innych Emocjonalny obraz przedwcześnie urodzonego dziecka i jego lekarza, który w prosty sposób przekazuje współudział i walkę o życie

Nie jesteś w łóżku, leżysz na szpitalnej kanapie w kabinie oddziału noworodkowego, gdzie najmniejsza i najgorsza walka o przyszłość, a po prostu chcesz uzyskać dobre wieści, że waga rośnie, które ewoluują dobrze i tamto możesz tam opuścić jak najszybciej, chociaż strach jest ogromny, ponieważ odpowiedzialność wydaje się znacznie większa.

Metoda kangura bardzo pomaga. Pomaga dziecku przytyć, lepiej ewoluować, być spokojniejszym. I pomaga matce i ojcu pogodzić się, nawet trochę, z sytuacją. Nie możesz wybrać tego, co żyjesz, to nie był twój wybór, ale ponieważ tak się stało, możliwość zbliżenia go do ciała wydaje się najlepszym początkiem wiedząc, że zawsze będziecie się nim opiekować, że nic już was nie rozdzieli.

Kiedy nadchodzi noc

Potem nadchodzi noc i mama idzie do placówki położniczej, gdzie pod nieobecność dziecka kontynuuje zdrowie po porodzie lub cięciu cesarskim. Twoje dziecko, ten, który jest tak blisko, ale jednocześnie jest tak daleko. A czasem płaczesz ... Miriam płakała, gdy Aran urodził się wcześnie. Ponieważ nasz syn był na innym piętrze i była w swoim pokoju, próbując zasnąć, słuchając jednocześnie innych dzieci z matkami. Próbuję zasnąć, wiedząc, że żadne dziecko nie obudzi jej bliźniaków, prosząc o sikorkę.

„Ale co się z tobą stanie, jeśli twoje dziecko dobrze się rozwija?” - pyta rodzina. „Cóż, wcale nie tego się spodziewaliśmy. Ponieważ staram się dać z siebie wszystko, ale wszystko jest poza moją kontrolą. Jak być matką, jak to zrobić, jeśli nic nie mogę zrobić?

Oczywiście rozumie, że tak musi być i oczywiście jest szczęśliwy, ponieważ jego dziecko żyje i wydaje się być coraz lepsze, ale nie zaczynamy od założenia, że spodziewał się czegoś złego, ale wręcz przeciwnie. Jest stresujący i nietypowy. Nikt nie oczekuje otrzymania dziecko, które przynosi mu tyle życia i musi walczyć, aby ją zatrzymać.

Kiedy jesteś zwolniony

I tak nadchodzi straszny dzień, kiedy jesteś zwolniony. Miriam podziękowała mu, ponieważ mieliśmy także Jona i czuła, że nie jest już matką jednego ani matki drugiego. „Przynajmniej w ten sposób mogę być z Jonem, moim chłopcem… przynajmniej on będzie wiedział, że wciąż tam jestem.” W rzeczywistości nie było tak wielu godzin, które były razem, ponieważ musieliśmy kontynuować karmienie piersią Aran, ale dla Jona było to trochę bardziej normalne, w nienormalnej sytuacji, że mama była w domu w nocy i znów z nim spała.

Ale kiedy nie ma starszego brata, ten dzień jest okropny. Okropne, ponieważ mama wraca do domu i nie jest już w ciąży, i również nie wchodzi przez drzwi z dzieckiem, jak wyobrażał sobie tyle razy. To kolejna strata, kolejny cios, kolejny powód, dla którego rodzice wcześniaków potrzebują wsparcia.

Co jeśli umieszczą harmonogramy na OIOM?

Zależy to bardzo od każdego szpitala, ale kiedy urodził się Aran, w kwestii robienia rzeczy z małym porządkiem istniały harmonogramy z dziećmi. Co trzy godziny rodzice mogli wchodzić, aby nakarmić swoje dziecko i pozostać tak długo, jak to zajęło (jedną lub dwie godziny), a następnie wyjść i wrócić w trzeciej godzinie.

Powiedzieliśmy to karmienie piersią powinno być na żądanie, ale nalegali, że w ten sposób będzie miała więcej czasu na produkcję mleka i że nie powinniśmy się martwić, ponieważ po spożyciu moglibyśmy dać jej butelki sztucznego mleka, aby mogła w sumie wypić około 60 ml.

Poszedłem do naszej sprawy i przypuszczam, że to, co wyjaśniam, przestaje być reprezentatywne, ale wyjaśniam to jako znak tego, co często się zdarza: życzenia rodziców, nawet zalecenia, mogą zostać pozostawione w tle przez protokoły każda jednostka i ponieważ w takiej sytuacji ostatnią rzeczą, jakiej chcesz, to skończyć z kimkolwiek.

Kiedy Miriam dostawała mleko między ujęciami, aby zrobić z jej mleka dodatek do karmienia piersią, bardzo się rozgniewały i oskarżyły ją o przyniesienie mleka, które Aran musiał wciągnąć do kanistra: „A teraz, jakie mleko zamierzasz dać? „Skrzynia”, odpowiedział. „Jak, jeśli to wyjąłeś? Teraz nic nie będziesz mieć. ” „Ale jeśli mleko z piersi się nie skończy, wciąż wychodzi…” „A jeśli nadal wychodzi, dlaczego przestałeś go wyjmować? Dlaczego nie dostajesz coraz więcej? I skończyło się na płaczu ... sprawili, że płakała. Ponieważ mieli rację, czy nie, nie zrobili tego, mogli mu powiedzieć wiele rzeczy, ale nie w ten sposób. Była tylko matką starającą się jak najlepiej dla swojego dziecka.

W Babies i innych Urocza reakcja wcześniaka po otrzymaniu buziaka od ojca

Dzień, w którym pójdziesz do domu

I tak walka dziecka trwa nadal, a rodziców, całkowicie nieudolnych, aby wyprzedzić sytuację. Czasami Ojciec taty ucieka I wróć do pracy. Spędza cały dzień w szpitalu, dopóki nie przyjedzie, w domu sam w nocy, podczas gdy on będzie robił zastrzyki wyekstrahowanego mleka, którego nie daje podczas snu. I tak oboje kontynuują swoje życie w tak złożonej sytuacji, jak przyjęcie dziecka do szpitala, wymagające prawie czasu, uczucia, jedzenia od mamy prawie przez cały czas (lub co trzy zgodnie z protokołem) i nadziei, że uda się stamtąd wydostać tak szybko jak to możliwe.

I nie mówię o tym, czy musisz wykonać jakąkolwiek operację na dziecku, z niepewnością, która się z tym wiąże, czy też musisz być stale świadomy saturatora, na wypadek bezdechu i musisz podać kofeinę, aby pomóc, lub tak wiele innych rzeczy, które mogą się zdarzyć , a to sprawia, że rodzice muszą nauczyć się być „pielęgniarkami” dziecka, aby móc się nim opiekować, kiedy wróci do domu. Jasne, nie tego się spodziewali.

Niemowlęta i nie tylko Po zwolnieniu wcześniaka i zabraniu go do domu

Dzień, w którym wracasz do domu, to nie koniec, ale początek kolejnej sytuacji, której nie wszyscy rozumieją. Jesteś w domu, ale wizyty nie mogą nadejść (lub prawie nie mogą przyjmować gości), więc musisz powiedzieć wszystkim, chętnym przyjść do ciebie, że dasz im znać, w czym jest jeszcze inny rodzaj zamknięcia. Oczywiście dla dziecka, które jest zrobione i wiele więcej, cokolwiek trzeba, ale jest to inna sytuacja zupełnie inna niż oczekiwali rodzice. Również rodzina prawie nie może cię zobaczyć.

A co jeszcze, jeśli dziecko ma się dobrze?

Cóż, jeśli dziecko ma się dobrze, jasne jest: to jest ważna rzecz. Nie oznacza to jednak, że rodzice w wielu momentach czują się zagubieni, przytłoczeni, nieposiadający kontroli nad sytuacją i wystraszeni, ponieważ niepewność związana z opieką jest większa niż w przypadku dziecka urodzonego o czasie.

Ostatecznie to, co chcę wnieść do tego wpisu, jest trochę rzeczywistością dla tych rodziców, którzy nie wiedzą, co to znaczy mieć przedwcześnie urodzone dziecko, i wsparcie dla tych, którzy żyją lub żyli. Aby wiedzieli, że nie są jedynymi, którzy tak się czuli i aby inni wiedzieli, jak mogą się czuć i jakie wsparcie mogą potrzebować.

Tata odwagi; zachęta mama: jesteś tak odważny jak twoje dziecko.