Prawdopodobnie po przeczytaniu nagłówka będzie wielu, którzy się nie zdziwią, i od wielu lat temat najmłodszych w klasie ma ogon, ponieważ nie jest to pierwszy raz, kiedy jest studiowany. Na przykład prawie siedem lat temu rozmawialiśmy o badaniu, w którym stwierdzono, że dzieci urodzone pod koniec roku mają, przynajmniej statystycznie, gorsze wyniki w trakcie nauki szkolnej, a także najgorsze prace w życiu dorosłym.
Nowe badanie miało na celu przeanalizowanie, w jaki sposób bycie zawsze najmłodszym w klasie może wpływać na uczenie się i zachowanie, i zaobserwowano, że te dzieci mają dwukrotnie większe ryzyko bycia leczonym w przypadku zespołu nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD).
To nie jest pierwsze badanie, w którym można znaleźć ten związek
Jak mówimy, wiele lat temu, odkąd widać, że grudniowe dzieci chodzą rok po roku na niekorzyść swoich rówieśników, co powoduje, że osiągają gorsze wyniki (szczególnie na początku, gdy są młodsi). W rezultacie są dziećmi, które mogą być bardziej „nieświadome” w klasie (jeśli trudno im zrozumieć lub podążać za wątkiem, normalne jest rozłączenie się), które mogą szukać innych sposobów na pobudzenie ich ciekawości lub chęci do zabawy i przestać zwracać uwagę i w konsekwencji pojawiają się problemy behawioralne. Wszystko to prowadzi, jak potwierdzają to inne podobne badania bardziej prawdopodobne jest zdiagnozowanie ADHD.
Jak czytamy w IFLScience, badanie zostało opublikowane w The Medical Journal of Australiai aby to przeprowadzić, przeanalizowali wyniki dzieci ze zdiagnozowanym ADHD, podkreślając tych, którzy kończą lata przed 30 czerwca. I działa tam inaczej: rok szkolny rozpoczyna się w styczniu, a datę graniczną ustalono na 30 czerwca. Tak więc osoby urodzone 1 lipca są zawsze najstarsze w klasie.
W praktyce jest to obojętne, ponieważ zarówno tutaj (gdzie cięcia dokonuje się 31 grudnia), jak i tam, różnica między najstarszą a najmniejszą jest taka sama, do jednego roku (od 1 stycznia do 31 grudnia).
Aby wykonać badanie, Dr Martin Whitely, z University of Curtin, przeanalizował daty urodzenia dzieci ze zdiagnozowanym ADHD, które przyjmowały leki na zaburzenie. Wyniki, które uzyskał, były początkowo niejednoznaczne, ponieważ istnieją obszary Australii, w których pomimo faktu, że dzieci mogą iść do szkoły, ich rodzice decydują się poczekać kolejny rok. Jednak obserwując miejsca, w których dzieci przeważnie chodziły do szkoły, gdy mogły to robić ze względu na wiek - w Australii Zachodniej 98% dzieci chodzi do szkoły, kiedy muszą wejść do szkoły ze względu na wiek - stwierdziło, że osoby urodzone w czerwcu były dwukrotnie bardziej narażone na leczenie ADHD niż urodzeni w lipcu.
Oznacza to, że gdyby dziecko urodziło się 30 czerwca, byłoby bardziej narażone na leczenie, gdyby miało ADHD niż inne dziecko urodzone 1 lipca następnego dnia, po prostu dlatego, że dzień 30 będzie najmniejszy jego przebieg, a dzień pierwszego będzie najstarszym z następujących kursów.
Wydawało się, że ta różnica stała się mniej oczywista. starsze dzieciprawdopodobnie dlatego, że im starsi, im bardziej dojrzali, tym mniejsze różnice w zdolnościach rozwojowych i edukacyjnych dzieci ze względu na ich wiek.
Czy ADHD jest nadmiernie zdiagnozowane u tych dzieci?
A może ADHD jest niedodiagnozowany u osób starszych? Dr Whitely sugeruje w tym względzie, że najbardziej prawdopodobne jest to, że dzieje się pierwsze: że najmłodsze dzieci za to, że przystosowują się gorzej od początku do szkoły i mają inne tempo nauki niż starsze, mają tendencję do nadmiernej diagnozy ADHD.
W wyniku tych wyników naukowcy postanowili zbadać, w jaki sposób można pomóc tym dzieciom nieco opóźnić ich wejście do szkoły. Prawdą jest, że zawsze będą takie, które będą najmniejsze, ale jeśli na przykład dzieci wejdą w wieku trzech lat, to nie jest tak, że dziecko w wieku 2 i pół roku jest najmłodsze, niż dziecko w wieku trzech lat (jeśli zdecyduje się opóźnić cięcie o sześć miesięcy).
Uważają również, że należy przeanalizować, które z nich są możliwe konsekwencje leczenia dzieci z ADHD od lat; Jest to coś, co zostało zrobione od dłuższego czasu i którego długoterminowe skutki nie są jeszcze jasne.
W międzyczasie społeczność edukacyjna ma również obowiązki w tym zakresie: czuwać nad dziećmi, które z powodu wieku mogą mieć większe trudności, aby mogą zrealizować swój pełny potencjałi aby rodzice (i oni sami w wieku dorosłym) nie myśleli, że zrobiliby to lepiej, gdyby urodzili się nieco później.
