W tym momencie uważam, że każdy czytelnik wie, że nie bardzo wspieramy edukację, nazwiemy to „tradycyjnym”. To, w którym jedno z rodziców, zwykle matka, ma większą wagę, a druga strona działa jako sąd lub sąd najwyższy w „najpoważniejszych” sprawach, a to pozostaje mniej więcej przez większość czasu .
W ostatnim czasie istniały inne sposoby postrzegania edukacji naszych dzieci z niższego punktu widzenia, tuż u szczytu oczu naszych dzieci, nowa edukacja, która opowiada się za edukowaniem z miłości i szacunku do dziecka . Wychowuj z wysokości, szanując każdą z ich wrodzonych cech, starając się nie zgubić w morzu wątpliwości, że jest już rodzicem. Czy możemy przyjaźnić się z naszymi dziećmi?
Zmiana roli z sędziego na przyjaciela
Wielokrotnie krytykowano, że „nowe” metody edukacji, które, nawiasem mówiąc, niektóre z nich nie mają nic nowego, starają się uczynić ojca i matkę „przyjaciółmi” swoich dzieci i to jest to, że albo jesteś ojcem, albo przyjacielem, ale nie jedno i drugie jednocześnie. Wierzę, że tak jak w większości rzeczy musisz dobrze wszystko przeanalizować, zanim wydasz werdykt.
I to jest to nie jest zamierzone, aby rodzice zostali teraz „kolegami z gangu” naszych dzieci, dla mnie jasne jest, że moje dzieci potrzebują równości, aby wypełnić tę pozycję, głównie dlatego, że Przyjaciele to ci, których wybraliśmy, a nie ci, którzy przyszli do nas podatkami. O ile chcemy mieć idealny związek ojcowsko-synowski, nie możemy zapominać, że jesteśmy rodzicami, a zatem najwyższą odpowiedzialnością za ich edukację i rozwój.
To prawda, że postać odległego, prostego i surowego ojca nie pasuje do obecnych czasów, które jak wszystkie rzeczy muszą ewoluować i dostosowywać się do nowych potrzeb, które Musi zajrzeć do środka, rozpoznać swoje błędy i stać się nową postacią, którą nasze dzieci twierdzą i potrzebują. A to oznacza zejście na wysokość i próbę nawiązania z nimi przyjaźni, pośredniej postaci między matką a przyjacielem.
Nie chodzi o to, że rodzice zostają kolegami z gangu naszych dzieci
Być może, kiedy krytykuje się, że teraz rodzice nie wydają się rodzicami i że nie jest możliwe utrzymywanie relacji ze swoimi dziećmi, usuwając nas z aspektu głównych wychowawców, dzieje się tak, ponieważ widzą tylko ten aspekt przyjaźni, który popycha i sprzyja buntowi, zerwaniu zasad i ukrywania lub tajemnicy.
Ale to nie jest nowe, ** dla kogo twoja matka lub ojciec nie zachowali żadnych tajemnic przed drugim? ** Jestem pewien, że większość z nas otrzymała „pomoc” od jednego z naszych rodziców w czasie przekonaj drugiego, albo wyjdzie później, ubierz się w określony sposób, albo zdobądź to, czego chcieliśmy. Ilu rodziców obejmowało nas podczas którejkolwiek z naszych przygód?
O ile chcemy być przyjaciółmi naszych dzieci, najpierw jesteśmy ich rodzicami
Nie prosicie, abyście byli powiernikami naszych dzieci, one muszą wybrać, komu zaufać i na jakim poziomie to zrobić. Nie możemy przestać być rodzicami, akceptując zachowanie naszych dzieci, nikt o to nie prosi, nawet nasze dzieci, bez względu na to, jak bardzo ujawniają się przeciwko naszemu bardziej dorosłemu i wychowawczemu aspektowi.
Ale jeśli możemy być tym przyjacielem, którym wszyscy byliśmy, a może niektórzy z nich, przytwierdzają nas do ziemi, mówi to głośno, że to, co zrobimy, jest szalone lub zachęca nas do zrobienia tak trudnego kroku. Jesteśmy rodzicami naszych dzieci i dlatego naszą funkcją jest nauczanie ich i przygotowywanie ich na przyszłość, nie mówienie im, gdzie powinni iść lub z kim, ale aby zapewnić im niezbędne narzędzia do nauki odróżniania tego, co jest dla nich wygodne nie, a czasami wymaga to zaprzyjaźnienia się z chafa-fiestami.
W zeszłym tygodniu uniewinniono matkę za zabranie telefonu komórkowego syna na studia. Syn potępił ją za nic więcej i nic innego jak złe traktowanie. W zdaniu Sędzia uznaje prawo rodziców do podjęcia środków, które uznają za odpowiednie dla edukacji ich małoletnich dzieci.
Ten przypadek jest dla mnie wyraźnym przykładem, który pokazuje jedną z głównych różnic między byciem ojcem a byciem przyjacielem. ** Ojciec ma obowiązek zapewnić przyszłość swoim dzieciom w celu ich edukacji **. Pomimo tego, w jaki sposób nasze dzieci zamierzają rozstrzygnąć naszą decyzję, nie możemy działać w celu uzyskania ich aprobaty, nie możemy postępować wbrew naszym zasadom, przyszłości naszych dzieci za błędne utrzymanie niebezpiecznych relacji dla wszystkich.
Właśnie w takich sytuacjach musimy doprowadzić przyjaźń do jej najprostszej formy, która nie ma podwójnego oblicza, jak się okazuje, który ceni przede wszystkim dobro ukochanej osoby i działa najlepiej abyśmy wiedzieli, jak szukać tego, czego najbardziej pragniemy na tym świecie, a mianowicie naszych dzieci.
Może nie chodzi o to, czy możemy przyjaźnić się z naszymi dziećmi, ale o poszukiwanie przyjaźni z nimi od rodziców., relegowanie sędziego przed ojcem i matką, którzy czuwają nad swoimi dziećmi.
