Płacz jest jedynym sposobem, w jaki nasze dziecko musi poprosić o pomoc. A jak tego nie robić? Dziecko płacze, aby powiedzieć nam, że czegoś potrzebuje: jest mu niewygodnie, jest mu zimno, jest głodny (lub potrzebuje ssania), odczuwa ból lub po prostu chce być w ramionach, w kontakcie z tobą. Jak widać, wszystkie podstawowe potrzeby; Dziecko nie ma fałd ani nie chce nas manipulować swoim płaczem.
Ale co dzieje się w mózgu matki, gdy słyszy płaczące dziecko? Grupa naukowców tak twierdzi te same mechanizmy są aktywowane w mózgach matek różnych kultur, bez względu na to, gdzie mieszkają.
Wskazują na to nowe badania przeprowadzone przez Narodowy Instytut Zdrowia Dziecka i Rozwoju Człowieka (NICHD), zgodnie z którymi reakcja matek na płacz ich dzieci jest uniwersalna i polega na podnieś je i porozmawiaj z nimi. To była najczęstsza reakcja, znacznie wyprzedzająca inne reakcje, takie jak odwracanie uwagi lub karmienie ich.
Mózg matki jest biologicznie zaprogramowany, by zajął się jej płaczem
Aby to zrobić, zaobserwowali zachowanie 684 niedawne matki z 11 różnych krajów (Argentyna, Belgia, Brazylia, Kamerun, Francja, Izrael, Włochy, Japonia, Kenia, Korea Południowa i Stany Zjednoczone).
Naukowcy zarejestrowali godzinę interakcji między matkami a ich pięciomiesięcznymi dziećmi w domu, aby przeanalizować, jak zareagowali na płacz dziecka: okazywanie im uczuć, odwracanie ich uwagi, karmienie, podnoszenie, całowanie, chwytanie ich za ramię, rozmawianie z nimi ...
Bez względu na to, skąd pochodzą, wszystkie matki zwykle reagowały tak samo w ciągu pierwszych kilku sekund: wzięły je w ramiona i rozmawiały z dziećmi, aby ich uspokoić.Był to najczęstszy trend wśród matek różnych kultur, zanim zrobił cokolwiek innego.
Co dzieje się w mózgu matki?
Widząc, że wszyscy zachowują się podobnie, postanowili uzupełnić badanie zapisem aktywności mózgu, aby sprawdzić, czy te same mechanizmy mózgowe również zostały aktywowane. Aby to potwierdzić, zarejestrowali także aktywność mózgu u stu matek w Stanach Zjednoczonych, Chinach i we Włoszech.
Naukowcy to odkryli płacz aktywował niektóre obszary mózgu: Obszar Broca i górne obszary czasowe, zarówno związane z przetwarzaniem mowy, jak i złożonymi dźwiękami; jak również obszary śródmózgowia i prążkowia związane z opieką nad dziećmi.
Kiedy dziecko płacze, matka uwalnia oksytocynę, znaną jako hormon miłosny, który motywuje ją do opieki i ochrony, a także noradrenalinę, która pełni ważne funkcje w naszym układzie nerwowym, takie jak czuwanie, motywacja lub stres. Z kolei serce przyspiesza, a przewodność skóry ulega zmianie.
Autorzy stwierdzają, że istnieje baza neurobiologiczna i ewolucyjna dla ludzkiej odpowiedzi matczynej na płaczące dzieci. Reakcja opiekuna ma zasadnicze znaczenie dla przetrwania dziecka, a zatem dla kontynuacji gatunku.
Autor badania ma nadzieję, że w świetle wyników można zbadać reakcje mózgu u kobiet, które źle znęcają się nad swoimi dziećmi.
Płacz Twojego dziecka jest wyjątkowy
W innym badaniu przeprowadzonym w Tokio ustalono, że matki są w stanie odróżnić płacz i śmiech dziecka od innych oraz że dzięki temu Aktywują określone obwody w mózgu.
Płacz dziecka aktywuje mechanizmy mózgowe matki, które go wytwarzają idź instynktownie, aby ci pomóc. Dlatego tak bardzo cierpi, gdy wprowadzane są w życie metody behawioralne, ponieważ są one całkowicie sprzeczne z tym, co naturalnie jesteśmy zaprogramowani: iść do prośby o pomoc.
Przeprowadzono mniej badań z rodzicami, ale sugerują one, że zarówno ojcowie, jak i matki są dokładnie tak wykwalifikowani, aby rozróżniać płacz dziecka. Ta umiejętność rozpoznawania płaczu własnego dziecka zależy od czasu spędzonego z nim, a nie od płci rodzica.
Zawsze dbaj o swój płacz
Chociaż niektórzy twierdzą, że płacz rozszerza płuca, pomaga im zrozumieć, że nie mogą go mieć i wszystko i inne rozmowy, istnieje wiele badań, które wskazują, że płacz dziecka powinien zawsze być załatwiony.
Niemożliwe jest zepsucie dziecka przez zwracanie uwagi i zapewnianie ochrony i uczucia w razie potrzeby. Przeciwnie, dziecko, które zwykle jest obciążone podczas płaczu, może być zdrowszym, mniej depresyjnym, bardziej przyjaznym, empatycznym i jeszcze bardziej produktywnym dorosłym.
Dziecko, jak każde ssacze dziecko, które czuje się niepewnie i nie jest chronione, będąc z dala od swojej matki, czuję się przestraszony. W reakcji na to zagrożenie płacze, a jego mózg zwiększa wydzielanie kortyzolu, hormonu stresu. Konsekwencje ciągłego stresu w dzieciństwie pełzną przez resztę życia.
Jak wiemy, doświadczenia w pierwszych latach życia mają ogromny wpływ na resztę życia. Mózg dziecka tworzy tysiące nowych połączeń na sekundę w ciągu pierwszych trzech lat życia, połączeń, które stanowią podstawę jego przyszłości. Słuchaj płaczu dziecka, bądź świadomy jego potrzeb, dawaj uczucia, broń, pocałunki i pieszczoty „odżywiaj” swój mózg pozytywnymi doświadczeniami, pomagając im rosnąć zdrowo, szczęśliwie i zrównoważony.
